Czarna kula bilardowa symbolizuje ósmą płytę Anthrax „Volume 8 – The Threat Is Real”, a w szerszym ujęciu z wnętrza okładki, sieje duży popłoch nad światem i w towarzystwie podobnych sobie, jest wręcz sprawcą inwazji, co członków zespołu zdaje się wyraźnie bawić. Sam album jednak takiego popłochu nie sprawił, przechodząc raczej bez echa i zbierając dość słabe recenzje.

Co to kurwa w ogóle ma być? Mój młodzieńczy instynkt samozachowawczy nie pozwalał mi zrozumieć. Oto moi bohaterowie z „Arise”, których wciąż wielbiłem po „Chaos A.D.” stali przede mną z jakimś koszmarnym gniotem, którego nie tylko wielbić się nie dało, ale nie dało się po prostu słuchać. Nie wiedziałem co to takiego ten nu metal i na długo przekonałem się, że nie chcę wiedzieć. To koniec. Do widzenia.

Konflikt braci Cavalera i odejście Maxa z Sepultury zelektryzowało świat fanów metalu. Odtąd ten zespół nigdy już nie miał być taki sam, a dla wielu po prostu się skończył. Przed ciężkim zadaniem zastąpienia lidera i charyzmatycznego frontmana stanął, nikomu nie znany, czarnoskóry Amerykanin Derrick Green i w opinii większości temu zadaniu zupełnie nie sprostał. Mimo to od płyty „Against” rozpoczął się nowy rozdział w historii brazylijskiej legendy metalu i, czy się to komuś podoba czy nie, był to początek długiej i różnorodnej drogi.

Pięć lat potrzebował Sparagmos na wydanie następcy „Error” i przez te pięć lat wiele się zmieniło. Zmienił się basista, gdyż Andrzej Rudnicki zaczął zapowiadać pogodę w TVN, a na jego miejsce pojawił się Robert Morganti. Zmienił się język, gdyż Sparagmos zaczął nadawać po polsku i zmieniła się muzyka, która słała się cięższa, bardziej miażdżąca i trzeba przyznać, całkiem oryginalna.

Nowy rok niezwykle dobrze rozpoczął się dla zawierciańskiego zespołu Brain Connect, który już przed świętami informował na swoim Facebooku o kolejnym występie u boku zespołu ze Skandynawii. Brain Connect wspólnie z Siena Root zobaczyć będzie można 12 marca w klubie Leśniczówka Rock'n'Roll Cafe w Chorzowie. Grupa Siena Root zawita do Polski po raz pierwszy w swojej karierze.

Nastał czas taki z lekka dziwny, że się niestety muzykom chyba pomysły skończyły. Bracia Cavalera zamiast knuć nowe spiski w swej konspiracji zaczęli ryć w starych korzeniach. Powiedzmy, że ich trochę rozumiem, bo w końcu nie grają tego materiału na co dzień. A główny rynek muzyczny jest niestety na tyle wtórny, że takie rzeczy się doskonale sprzedają.

Brazylijskie granie wkracza do Polski. Max Cavalera w kompani ze swym bratem Iggorem oraz pozostałymi członkami Cavalera Conspiracy odgrywać będą album Sepultury sprzed 20 lat. Supportem przed koncertami będzie wrocławska kapela HeadUp. Zespół trudni się groove hardcore metalem, więc na pewno porządnie rozgrzeją publiczność przed gwiazdą wieczoru.

Już w przyszłym tygodniu spotkanie z braćmi Cavalera. Cytując Iggora: "Jestem bardzo dumny, że gramy "Roots" ponownie, to potwierdza, że po tych dwudziestu latach, wciąż porusza ludzi! Uderzamy na scenę z "Rootsem", by siać zniszczenie wszędzie gdzie przybędziemy!"

Niebawem koncerty. W lipcu tego roku Max Cavalera zapowiedział ciekawe wydarzenie. "Metalheads! It's time", rzekł, "Dwadzieścia lat temu wypuściliśmy album "Roots" i zmienił on oblicze metalu na zawsze. Teraz powracamy do korzeni, by wszyscy mogli doświadczyć tej magii na żywo. Nie możecie przegapić tego powrotu do korzeni 2016". Z braćmi Maxem i Iggorem deski scen dzielą kompani z Cavalera Conspiracy, czyli Marc Rizzo - gitara oraz Johny Chow na basie. 

Agencja Go Ahead zaprasza na dwa koncerty legendarnych braci Cavalera. Max i Igor wystąpią 23 listopada w warszawskiej Progresji i 24 listopada w poznańskiej Hali nr 2 MTP. Podczas koncertów muzycy zaprezentują materiał z kultowej płyty Sepultury „The Roots”, najważniejszego albumu w dorobku zespołu. „The Roots” to jeden z najoryginalniejszych albumów lat 90’tych, który wywarł znaczący wpływ na ówczesną scenę metalową. Jest szóstym krążkiem w dorobku Sepultury, ale ostatnim nagrywanym z udziałem wokalisty i gitarzysty, Maxem Cavalera. Muzyk opuścił kapelę kilka miesięcy po wydaniu płyty, aby powrócić na scenę z nowym projektem-formacją Soulfly. 

Pochodzący z Ostrołęki Al Sirat istnieje od 1996 roku, a wydany w 2007 „Warhead” jest ich trzecią płytą. Wśród dziesięciu kompozycji znalazły się obie z wydanej dwa lata wcześniej EPki „Alert!”. Muzyce przez nich wykonywanej chyba najbliżej do thrash metalu, choć myślę, że jest tu trochę naleciałości heavy. Szczególnie wokal jest taki śpiewny i melodyjny i nadaje muzyce specyficznego charakteru.

W przeciwieństwie do Overkilla, Testament nie rozpieszcza swoich fanów. Wystarczy spojrzeć na przedział czasowy, w jakim oba zespoły wydają swoje nowe materiały. Na następcę "Ironbound" czekaliśmy tylko 2 lata, podczas gdy na nowy Testament o 2 lata dłużej. Jeśli dodać do tego, że na poprzedni krążek Kalifornijczyków przyszło nam sobie ostrzyć zęby przez 9 lat... lepiej nie wchodzić w matematykę. Nie powiem, że na ten album czekałem z ogromną niecierpliwością, nawet większą niż w przypadku "The Electric Age" Nowojorczyków. Wszak "The Formation of Damnation" okazał się naprawdę świetnym krążkiem i tego samego spodziewałem się po nowym dziele Amerykanów.