Konflikt braci Cavalera i odejście Maxa z Sepultury zelektryzowało świat fanów metalu. Odtąd ten zespół nigdy już nie miał być taki sam, a dla wielu po prostu się skończył. Przed ciężkim zadaniem zastąpienia lidera i charyzmatycznego frontmana stanął, nikomu nie znany, czarnoskóry Amerykanin Derrick Green i w opinii większości temu zadaniu zupełnie nie sprostał. Mimo to od płyty „Against” rozpoczął się nowy rozdział w historii brazylijskiej legendy metalu i, czy się to komuś podoba czy nie, był to początek długiej i różnorodnej drogi.
Tak więc na „Against” wszystko mamy nowe, choć wgłębiając się w temat, można zauważyć pewną konsekwencję i kontynuację kierunku z dwóch poprzednich płyt. Rozpatrywałbym ten kierunek dwutorowo. Pierwszy to wyraźne zejście w stronę nu-metalu, które przecież rozpoczęło się na „Chaos A.D.” i było mocno odczuwalne na „Roots”, drugi to fascynacja muzyką etniczną , która rozpoczęła się od „Kaiowas” na „Chaos A.D.”, a na „Roots” mocno rozwinęła. To jednak nie wszystko co możemy znaleźć na następcy tych klasyków. „Against” jest albumem trudnym, mocno urozmaiconym i myślę, że zbyt pochopnie tak bardzo krytykowanym.
Zaczyna się hardcoreowo, bo i „Against” i „Choke” to są mocne uderzenia, jednak właśnie skierowane w te nowoczesne nurty. W tym drugim jest już też trochę folkloru i numer jest kontrastowy. Ja faktycznie również nie stałem się fanem tego nowego brzmienia, a i te kawałki wcale nie są jakieś fajne. Jak dla mnie jest to takie mało chwytające. Podobają mi się za to, o wiele bardziej przebojowy „Old Earth” i pasujący spokojnie do „Roots” „Boycot”. Uderzający jest „Reza”, który z wyrazu przypomina „Brujerię”, a kwestie, niczym z pierwszych dokonań Napalm Death, wyrzyguje w nim João Gordo z Ratos De Porão. W gronie kawałków z tego klimatu znajdują się jeszcze „Unconsious” i „Drowned Out”, a do mieszanych zaliczyć można „Rumors” i „Hatred Aside” z gościnnym udziałem Jasona Newsteda. Jest to najlepszy gitarowo numer na płycie, gdzie jest metalowa solówka, lecz to właśnie też uświadamia, pod koniec albumu, że tu właśnie czegoś brakuje. Wszystko to ma swoje lepsze momenty, ale faktycznie, pod względem metalowym, nie rzuca na kolana. Nie ma tu zajebistych szlagierów i niestety często można odnieść wrażenie, że jest wiele hałasu o nic.
Bardziej już przypadła mi do gustu, ta eksplorująca nieznane dotąd obszary, część tej płyty. Na pewno zalicza się do nich „Kamatachi” z udziałem japońskiej grupy perkusyjnej. Są trzy utwory instrumentalne, ale tą egzotykę można tu napotkać często. W wielu numerach pojawiają się różne dziwne instrumenty, a często i instrumentaliści, a w kończącym „T3RCERMillennium” przygrywa wiolonczela. Wzbogaca to i ubarwia przekaz, nadaje specyficznego klimatu i kreuje wizerunek całości. Przez to płyta jednak mnie ciekawi. Ma bogaty arsenał wątków i pomysłów i zawsze coś można jeszcze w niej odkryć.
Sam Derrik głos ma naprawdę głęboki i zaryczeć też potrafi. Jego zdarty wrzask robi wrażenie i umie też go odpowiednio umelodyjnić. Do tego wprowadza dużo innych, również delikatnych, odcieni. Urozmaica utwory swoim śpiewem i niewątpliwie jest dobrym wokalistą. Myślę więc, że taki ogólny brak akceptacji spowodowany był wizerunkowym kontrastem między nim, a Maxem i tęsknotą fanów do starego, a nie samymi umiejętnościami.
Tak, to nie jest ta sama Sepultura i porównywanie „Agaist” do „Arise” czy jeszcze wcześniej, nie ma kompletnego sensu. Coś się skończyło, ale też coś się zaczęło. Dla dużej części osób to nowe otwarcie jest niestrawne, ale wylewanie pomyj na tą płytę również jest przesadzone. Coś tam jednak zagrali, czymś zaintrygowali. W sferze metalu nie jest to mistrzostwo świata, ale…
Tracklista:
01. Against
02. Choke
03. Old Earth
04. Floaters In Mud
05. Boycott
06. Rumors
07. Tribus
08. Common Bonds
09. F.O.E.
10. Reza
11. Kamaitachi
12. Unconscious
13. Drowned Out
14. Hatred Aside
15. T3RCERMillennium
Wydawca: Roadrunner Records (1998)
Ocena szkolna: 4+
rob1708 : niech będzie sprawdze najnowszy album Sepultury , ktoś Tam z oryginalne...
Sumo666 : Co się kończy coś zaczyna jest to niewątpliwie prawda, Sprawa w pr...
