Death metalowy Centurion swoją pijacką przygodę z muzyką zaczynał w Płocku, popełniając najpierw demo „… And They Will Leave Only Remains…”, a następnie płytę „Conquer & Rule”. Została ona nagrana u Mitloffa w Apocalypse Productions. Encyclopaedia Metallum wspomina tylko o CD, ale ja mam ją na kasecie.

„Velvet Darkness They Fear” jest płytą przełomową dla Theatre Of Tragedy. To tutaj w pełnej krasie objawiło się ciężarne i chropowate piękno tego zespołu, które rozbrzmiało świetlistą łuną pośród grobowego chłodu. Gotycki doom metal wciąż był mroczny i kamienisty, ale jego duch parł ku górze niosąc dar życia wśród pustkowia.

Pół roku po „Velvet Darkness They Fear” Theatre Of Tragedy wydało EPkę uzupełniającą do tej płyty pod tytułem „A Rose For The Dead”. Uzupełniającą, bo składają się na nią utwory, których nie udało się wcześniej dokończyć, a także remiksy tych, które na tym albumie się znalazły. Nie jest to więc żaden nowy kierunek, a jeszcze rozszerzenie poprzedniej oferty. Całości dopełnia cover Joy Division.

Po „Creative Killings” Sinister został bez gitarzysty, gdyż zespół opuścił Bart van Wallenberg. Na jego miejsce, po czterech albumach przerwy, powrócił Ron van de Polder, ale pojawił się również całkiem nowy nabytek Pascal Grevinga. Więcej osób oznacza więcej możliwości, choć, szczerze mówiąc, w praktyce wcale tego nie widać. Owocem ich pracy została płyta „Savage Or Grace”, która chluby temu zespołowi raczej nie przynosi.

Moon, który miał być pobocznym zespołem Cezara z Christ Agony i Docenta z Vader, stracił swój osobowy charakter już po pierwszej płycie. Nie wiem, czy muzycy w ogóle umawiali się na kolejne, w każdym razie Docent nie kontynuował udziału w tym projekcie, a Cezar postanowił pociągnąć go dalej. W tym celu skompletował nowy skład, w którym znaleźli się Blackie grający już wtedy w Christ Agony, Mark bębniący wcześniej w Demise oraz Heyron na drugiej gitarze. Album „Satan’s Wept” nagrany został w 1999 roku, czyli dwa lata po „Daemon’s Heart” i w tym samym roku co „Elysium” Christ Agony.

Eric De Windt nie zagrzał na długo miejsca w Sinister i na następcę „Aggressive Measures” trzeba było szukać nowego wokalistę. Chociaż słowo wokalistę jest tu nie do końca na miejscu. Na „Creative Killings” za mikrofonem stanęła bowiem Rachel Heyzer z Occult, co wywołało niemałe zaciekawienie, jak poradzi sobie w tak rzeźnickiej i skomasowanej muzyce.

Legenda brutal death gore grind powraca. Reinfection podpisał kontrakt wydawniczy z Deformeathing Production. Na 29 czerwca 2018 roku zaplanowana została premiera reedycji pierwszego pełnego albumu „They Die For Nothing”. Tytuł ten pierwotnie wydany w USA od wielu lat pozostawał niedostępny. Materiał nagrany blisko 20 lat temu w Izabelin Studio nie został poddany ponownemu masteringowi, ani żadnym obróbkom dźwięku. 

Jakoś tak się dzieje, że ostatnimi czasy zespoły, które przez wiele lat cieszyły nas, Polaków swoją twórczością, których numery znają (nieważne skąd) niemalże wszyscy, zawieszają działalność. Mam tu na myśli konkretnie dwa bandy, które przez cały czas swojej muzycznej drogi i dzięki niej dorobiły się statusu ikony polskiej muzyki, nie tylko rockowej, ale muzyki w ogóle. Tymi zespołami są T.Love, dowodzony przez charyzmatycznego Muńka Staszczyka oraz Hey, któremu szefuje równie znana, jeśli nie bardziej, Kasia Nosowska.

„Czekam więc na pełną płytę”. Takimi słowami zakończyłem recenzję EPki Setheist „The Flash Of Creation” w grudniu 2015 roku. No i mam. Pocztą Polską przyszła. Nazywa się „They”, zawiera dziewięć utworów, które razem dają czterdzieści minut melodyjnego metalu z kobiecym wokalem.

Z jakże wielką przyjemnością pragnę ogłosić, że zespół, na którym wychowywały się niezliczone ilości Polaków obchodzi swoje 25-lecie. Chodzi oczywiście o szczeciński Hey.
Z racji tej rocznicy Kasia Nosowska i spółka wraz z agencją Good Taste Productions zorganizowała trasę koncertową, obejmującą 7 polskich miast. Owa trasa nazywa się: Fayrant Tour. "Przez te 25 lat wydaliśmy 18 płyt, zagraliśmy niezliczoną liczbę koncertów praktycznie w każdym zakątku Polski. Odwiedziliśmy trzy kontynenty, choć jeden niekoniecznie muzycznie.

Agencje koncertowe Knock Out Productions, PW Events oraz Go Ahead prezentują dwa koncerty hard rockowej grupy Ugly Kid Joe w Polsce. Twórcy kultowych albumów „As Ugly as They Wanna Be” oraz „America's Least Wanted” przyjadą do naszego kraju promować wydaną w 2015 roku płytę „Uglier Than They Used Ta Be”. Na koncerty zapraszamy 4 czerwca do krakowskiego klubu Kwadrat oraz dzień później, 5 czerwca do wrocławskiego klubu Firlej.

Ramones uważani są za ojców punk rocka. To właśnie od tego zespołu wzięła się nazwa skórzanych kurtek, czyli ramonesek, które do dziś uważane są za symbol metalowej subkultury. Jak zaczęła się muzyczna droga członków grupy i jaki scenariusz napisało później samo życie, dowiemy się z biografii spod pióra Everetta True "Hey Ho Lets Go! Historia zespołu Ramones", która trafi do sprzedaży już w połowie kwietnia. 

Herod to Szwajcarska grupa, która właśnie wydała swój debiut zatytułowany „They Were None”. Jest to rozciągła dawka mozolnych, świdrujących dźwięków, okraszonych nieznośnym, krzykliwym sludgeowo-grooveowym wokalem. Jak ktoś lubi katować się powolnym miażdżeniem komórek mózgowych to zapraszam.

Wielkimi krokami zbliża się kolejna edycja coraz bardziej rozpoznawalnego festiwalu w centralnej Polsce. Summer Dying Loud to w tym roku 8 zespołów, wśród nich: Hey, Coma, Luxtorpeda, Virgin Snatch, Mech, Anti Tank Nun, Black Sun, Internal Quiet. Impreza cieszy się coraz większym zainteresowaniem zarówno publicznpści jak i mediów branżowych. Serwis Darkplanet patronuje wydarzeniu, które odbędzie się w Aleksandrowie Łódzkim.