[Śnieg topnieje lecz...]

"

Śnieg topnieje lecz do wiosny dalej niż do lata

Niebo spada choć ziemia nigdy go nie dosięgnie

W żyłach alkohol przewraca się jak nieboszczyk w grobie

W głowie siła tak wielka jak odgłos stalowych piór

Czas staje choć zewsząd zegary wskazują siebie nawzajem

Głos płynie jak rzeka wiedziony by wpłynąćdo morza ciszy

W sercu tyle nienawiści że przeznaczyć by ją na eksport

W uszach szumi od szeptów wychodzących z każdego kąta

Tłum ginie i gnije od deszczu który obnaża jego oblicze

Wiatr czai się aby wybuchnąć nienaturalnym śmiechem

Wszystko to gdy zostajesz sam na sam

z wyobraźnią


13 IX 1999