Psychodeliczno-hardrockowy Sautrus prezentuje najnowszy singiel zatytułowany „Borderlove”. Teledysk został zrealizowany w formule wideo 360ᵒ i najlepiej oglądać je z wykorzystaniem okularów VR. "Przedstawiamy Wam nowy singiel wraz z eksperymentalnym wideo w 360ᵒ" – komentuje zespół. "Chcieliśmy zrobić po prostu piosenkę, ale znowu nie wyszło. Oglądajcie uważnie. Dla pełnego satanizmu użyjcie okularów VR."

Brytyjska grupa Muse potwierdziła swój udział podczas Live Festival 2016. Zespół wystąpi w charakterze wisienki na torcie, dając koncert dzień po zakończeniu imprezy, czyli 21 sierpnia. Występ będzie miał miejsce na terenie Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. Osoby, które zakupiły karnety na cały festiwal będą upoważnione do wstępu na koncert bez konieczności kupowania dodatkowego biletu.

Lato jak zawsze stoi pod znakiem festiwali. Mamy już za sobą Open'era, Jarocin oraz Przystanek Woodstock. W przyszłym tygodniu miłośnicy muzycznych atrakcji będą się bawić na Castle Party, a za dwa tygodnie – na OFF Festival. Jedną z jego gwiazd będą amerykańscy stonerowcy, czyli zespół Clutch, który wystąpi 5 sierpnia na Scenie Miasta Muzyki.

Life Of Agony to jeden z najbardziej wpływowych i najoryginalniej brzmiących zespołów z lat 90-tych. Od premiery ostatniego krążka grupy upłynęło już 10 lat, ale teraz oficjalnie ogłoszono, że Life Of Agony powracają na dobre. Zespół podpisał właśnie umowę z Napalm Records i przygotowuje materiał na nowy album. W 2014 grupa wystąpiła na kilku letnich festiwalach prezentując na żywo materiał z najważniejszej płyty w swojej karierze, "River Runs Red" (debiut z 1993 roku). Mina Caputo (wokal), Joey Z (gitara), Alan Robert (bass) i Sal Abruscato (perkusja) byli tak podekscytowani wspólnymi występami, że zdecydowali się stworzyć nową muzykę.

Formacja Swear the Empress prezentuje swój pierwszy klip do utworu „To the Core”. Piosenka zapowiada EP'kę, która ukaże się jeszcze w tym roku. Na płycie znajdą się studyjne nagrania sześciu autorskich kompozycji. Swear the Empress to efekt współpracy piątki młodych ludzi, którzy, jak przystało na przedstawicieli generacji XXI wieku, poznali się przez internet. Na co dzień zajmują się szarą rzeczywistością, ale gorąco wierzą i dążą do tego, by muzyka stanowiła kiedyś o wiele większą część ich życia, niż tylko jego hobbistyczny skrawek.

Def Leppard powracają z nową studyjną płytą. Krążek zatytułowany po prostu „Def Leppard” ukaże się 30 października 2015. „Def Leppard” będzie jedenastym albumem zespołu, a pierwszym od czasu „Songs From the Sparkle Lounge”, który ukazał się w 2008 roku. Nowa płyta to ponadczasowy Def Leppard - 14 kawałków, które z pewnością uszczęśliwią fanów, ale też zjednają zespołowi nowych. Za produkcję płyty odpowiedzialny jest wieloletni współpracownik zespołu Ronan McHugh, a całość nagrana została w garażu Joe Elliotta.

Szwedzki Unfaithful wydając swoją płytę „Streetfighter” chciał się pokazać z bardzo zawadiackiej i walecznej strony. Cała stylistyka tekstów i zdjęć wskazuje na to, że panowie do ułomków nie należą i lubią sobie pohulać po mieście. Niestety mnie ten image jakoś nie przekonuje, bo o ile gitarzysta Sammy Kela faktycznie może zaimponować swoją muskulaturą, w szczególności brzucha, to takie napinanie się na zdjęciach wydaje mi się średnim pomysłem. Z kolei perkusista Jimi Lexe na ulicznego wojownika już nie wygląda zupełnie, na wszelki wypadek więc został wyposażony w siekierę. Poza tym te wszystkie rany i inne ślady niby po walce są raczej marne i moim zdaniem wzbudzają bardziej uśmiech politowania niż podziw dla swoich dzielnych właścicieli.

Confess to szwedzki przedstawiciel oldschoolowego hardrocka, który właśnie wydał swoją drugą płytę. Natapirowani, podmalowani i obwieszeni kilogramami biżuterii panowie hołdują na niej cudownym latom osiemdziesiątym, kiedy to rock and roll był na topie, a jego czołowi przedstawiciele byli gwiazdami największego formatu.

We wrześniu duński Helhorse wydał swoją drugą płytę. „Oh Death” to solidna dawka energetycznego groove thrashu w stylu przypominającym nasz Black River. Żywiołowa muzyka potrafi poderwać z siedzenia, ale ma też swoje sludgeowe naleciałości. Czasem staje się mozolna i ociężała. Powoduje to poszerzenie perspektyw i urozmaicenie materiału. Choć wymienione wyżej gatunki nie należą do moich ulubionych to po kilkukrotnym zapoznaniu się z tym albumem odbieram go bardzo pozytywnie. Utwory są wyraziste, instrumentarium ciekawe, wokale odpowiednie.

Zanim Ronnie James Dio założył wraz z Ritchiem Blackmore'm legendarną grupę Rainbow, zdążył nagrać z zespołem Elf trzy długogrające albumy. To właśnie Elf otworzył Dio drogę do tronu króla hardrocka. Na październik zaplanowane zostało wydanie poprzez Niji Entertainment Group płyty zawierającej dwanaście utworów z początku lat 70'. Będzie można je odsłuchać zarówno w wersji studyjnej, jak i koncertowej. Kompozycje te nigdy wcześniej nie ukazały się na jakimkolwiek wydawnictwie i powinny stanowić rarytas dla kolekcjonerów i fanów twórczości Jamesa.