ja, Lethe

  i tylko czasami
  mojej nicości dotykam

  ból, który Cię miażdży
  oddech Ci zabiera
 
  nie jest już moim towarzyszem

   przebiśniegi harmonii
   spokojem nieśmiale
   zakwitają 


  czarne kwiaty
  mojej świadomości

  bezpieczna
  będę

  znajdę 

  wiem