Wracać wciąż do domu Le Guin
Zmierzch Bogów
Poezja :

Śmierć II

Imieniem jej niechaj będzie zbawienie.
Ty, która wznosisz na szczyty chwały,
Ty jako męskości z kobiecością zestawienie,
Związek z żywotem wieczny i stały.

Ona umiłowana przez życia szyderców,
Siejący jej pomników całe lasy.
Matka i ojciec bez skrupułów morderców,
Bezustannie płodząc ich całe masy.

Ona tęsknotą za spokojem męczenników,
Zmęczonych ciągłym otwieraniem oczu.
Skrytobójca nieostrożnych żywota strażników,
Pozwalając swobodnie stanąć na przepaści zboczu.



KostucH
Komentarz
Średnia ocena: 0
Oceny: 0
starstarstarstarstar

Podobne artykuły