Kiedy świat obiegła wiadomość o planie ekranizacji kultowej powieści Susanny Clarke - “Jonathan Strange i Pan Norrell”, nie trzeba było długo czekać na odzew świata literackiego. I tak z okazji swojego dwudziestolecia Wydawnictwo Mag postanowiło wznowić książkę w jednotomowym wydaniu w rewelacyjnej serii “Uczta Wyobraźni”. Stacja The BBC zaplanowała nakręcenie mini serialu, sześcioodcinkowej adaptacji powieści Clarke. Skala przedsięwzięcia jest ogromna: za całokształt dzieła filmowego odpowiadać będzie Toby Haynes, planowana jest masa efektów specjalnych. Jednak z całym szacunkiem dla producentów - nic nie jest w stanie równać się z dziełem Susanny Clarke, która skonstruowała niezwykły kolaż gatunkowy. “Jonathan Strange i Pan Norrell” to wiktoriańska powieść z elementami fantasy, książka społeczno - obyczajowa, przedstawiająca alternatywną wizję historii. 

20 lutego 2013 roku nakładem wydawnictwa MAG ukazało się wznowienie powieści "Jonathan Strange i Pan Norrell" Susanny Clarke. Anglia, początek XIX wieku. Tajemniczy pan Norrell jest jednym z nielicznych, którzy zajmują się jeszcze czarami. Ale to właśnie dzięki niemu i jego młodemu przyjacielowi - Jonathanowi Strange'owi, Anglia stanie się na powrót krainą tajemnej sztuki. Dwaj bohaterowie posiądą niezwykłą władzę, a sam rząd poprosi ich o pomoc w walce z Napoleonem. Lecz magia ma swoją cenę. Książka ukazała się w serii "Uczta Wyobraźni".

3 listopada 2008 roku w księgarniach znów pojawi się najbardziej kompleksowe opracowanie wampirycznego tematu w literaturze dokonane przez polskiego naukowca. Chodzi oczywiście o "Wampira. Biografię Symboliczną" pani profesor Marii Janion. Książka, dotychczas bardzo trudno dostępna (pierwsze wydanie wykupiono na pniu, można ją było za słone pieniądze nabyć na Allegro), pojawi się w sklepach księgarskich całego kraju. Cena - około 90 złotych.

chwilowe przypływy wzrastania
tłumione wewnętrznym sztormem
i miażdżącą falą
wyobcowania

pośród łąk i szczytów
głucha przepaść tkwi
wypełniona krzykiem do nieba
i leśnych sanktuariów

echo

na drugim brzegu
utracony raj
czy niezdobyty
a tu

tylko chluśnięciem farby
zapomniane kwiaty
o intensywnym uśmiechu
podczas gdy obok

zgnilizna i zwiędłe wszystko
otulone smołą
szkaradną rosą
topniejącą

echo bez odpowiedzi
znów wraca
xxxxx

Właśnie jadę.
Zapatrzona w jesienny obraz.
Patrzę.
Cmentarz jesienią jest taki piękny.
Cichy, spokojny,
gdzieniegdzie znicz zaświeci.
Patrząc w okna mieszkań
zdaje mi się, że świat śpi.
A może świat śpi, a to ludzie nie?
Wokół mnie każdy człowiek
jest inny.

Jeden patrzy na mnie z zainteresowaniem,
co ja robię? Co tak skrobię?
Inni udają, że ich tu
nie ma.
Wpatrzeni w dal, zamyśleni,

Bez względna i bez duszna miła ma jesteś,
Stoisz nade mną z nożem i się śmiejesz.
Nie jestem związany,
Mogę uciec prosto w ramiona,
Zmarłej lata temu mamy.
Chciałbym uciec,
Ale jestem mały.
Twoje ruchy mnie katują.
Nic nie boli i ni piecze,
Jeno stres gorzki,
I te czarne świece.
Nie widzę twej twarzy,
Ciągle chodzisz zakapturzona w czarnej poświacie,
A ja ciągle siedzę i z bojaźni marzę.
Krążysz wokół tego stołka,
Szepczesz coś pod nosem dlań nie rozumnego,
Co chwila czyniąc dziwne dłońmi znaki.
Najgorszy ten dotyk dłoni,
Kędy mnie palcem po plecach gonisz.
Armia dreszczu przemaszerowuje mnie wówczas,
Strasznie się boję,
Choć to nie dzieje się teraz.