Wracać wciąż do domu Le Guin
Zmierzch Bogów
Poezja :

Nierealny Krajobraz

I wyrosły z ziemi
Drzewa o kolczastych liściach
Jak gwoździe ostre,
Jak gwoździe zimne,
Jak gwoździe martwe...

A z drzewami góry,
Nie, góry jeszcze nie...
A z drzewami głazy się zrodziły,
Wytoczyły spod murawy pól
Aby bezszelestnie dusić w sobie Bicie jeśli nie jednego
To kilku serc.

Teraz, gdy już są głazy
I strzelają w niebo kolczaste drzewa,
Wzniosły się het wysoko góry.
Tak, te martwe i ostre słupy
Zatykające w piersi dech.

Powstały też istoty.
Z tych głazów się wytoczyły
Tak nagle prosto pod nogi
I strącając wszystko niczym kręgle.
I tak strącały owoce drzew,
I tak strącały nasiona kwiatów...

I tak upadły te owoce i nasiona,
Skazani na wchłaniającą wilgoć ziemi
Gnić poczęły.
A te nasiona, które korzeń puścić się odważyły,
Zapachem zgnilizny się wyróżniły.

I tak toczyły się te istoty,
I tak strzelały kolczaste drzewa,
I tak dusiły serca głazy,
I tak wznosiły się słupy gór,
Duszącego w piersi powietrza.



KostucH
Komentarze
KostucH : O w morde, a tyle co wczoraj powiedziałem, ze nie mam daru do przekonyw...
Angaria : No dobrze.. przekonałes mnie :) Wybaczam Cie... :lol:
KostucH : Aj, przymróż oko Angario :wink: Przecież to Ty tak naprawde z nami rozr...
Średnia ocena: 0
Oceny: 0
starstarstarstarstar

Podobne artykuły