Niewiele informacji można wyczytać na demie Wolff „Demo 2009”, tak jak niewiele widać na jego okładce. Autor ujawnił tylko nazwę zespołu, tytuł, spis trzech numerów i kontakt mailowy. Tym bardziej więc cieszy fakt, że gdzieś po drodze, zanim ta kaseta trafiła do mnie, jakiś dobry człowiek załączył w środku karteczkę, że A Vemod, B Wolff. Dlaczego Wolff na B skoro to jego demo nie wiem. Z początku nawet odnosiłem się do tej wskazówki z podejrzliwością, ale w końcu doszedłem do tego, że tak jest naprawdę. To nie jedyne moje demo Wolff, więc drogą porównań ustaliłem, że wskazówka jest prawdziwa.
Pierwszy numer jest zatytułowany po polsku, ale nie jestem wyłapać, żadnego polskiego słowa w wokalu, co również było dla mnie trochę mylące. Właściwie to nie jestem też w stanie wyłapać pierwszego numeru, bo wszystko zdaje się tu być nagrane jednym ciągiem. Albo nie ma przerw, albo ja się tak przy tym zamulam, że ich nie wychwytuję. Wolff gra bowiem black metal płynący miarowo, podparty klawiszami i nieskończenie jednostajny. Od początku do końca non stop jest to samo. Zamazany niczym okładka, zaszumiony dźwięk faluje i się sączy w rytmie wybijanym przez bębny i wraz z drącym się z oddali leśnym skrzekiem. Czasem następuje trochę luzu i wyciszenia, a potem znowu nadchodzi przypływ i gitary stają się tęższe i głośniejsze. Czasem zmienia się rytm wybijany na perkusji oraz chwyt na gryfie, czasem talerz zastąpi werbel na minutę i tak się to leci i się dłuży aż do końca.
Jakość jest mocno średnia, choć i tak słychać lepiej niż widać na okładce. Materiał do zniesienia, ale tylko dla maniaków głębokiego podziemia.
Tracklista:
1. Z Prastarych Mórz
2. Medusa
3. Tomb Of The Werewolf
Wydawca: Wolff (2009)
Ocena szkolna: 3-
