Tekst opisuje wewnętrzne emocje, które budzą się w czasie pełni księżyca.
To zadziwia nawet Ciebie.
Osłupia mocniej i to powinno wystarczyć!
Jesteśmy w kropce...
Obok nas atrament rozlany.
Odwróć się! Już czynisz krok wstecz.
Przez widnokrąg klamstw przemierzamy!
przez noc z prawdą w rysach twarzy!
Ja! Ja odnajduję mój dom!
A Ty stój! Stój! Stój!
Niech Twój wzrok dotknie gwiazd...
To zadziwia nawet Ciebie.
Osłupia mocniej i to powinno wystarczyć!
Pelnia dziś...
Cisza, mrok, tajemnicza noc...
Popatrz w ciemne a tak jasne niebo
Po trzeciej stronie księżyca ujrzysz mój dom!
Przynosimy kwiaty, zapalamy pochodnie.
Z głębokiej studni prawdę na silę wyciągamy.
A Ty stój! Stój! Stój!
Błagam omiń ten pocisk!
Pochyl się nad ostatecznym snem...
Uwierz, ja każdego dnia wkładam inna maskę.
Zacieram rysy twarzy.
Nie pozwolę poznać siebie takiej, jaką jestem naprawdę!
To zadziwia nie tylko Ciebie.
Podczas pełni tylko księżyc zna prawdę...!...
