Dwa lata kazał na siebie czekać Max Cavalera na swój kolejny przyjazd do stolicy Dolnego Śląska. Poprzednim razem było to dokładnie 15 czerwca 2014 roku. Zarówno promocja wcześniejszego krążka Soulfly "Savages", jak i najnowszego wydawnictwa tego zasłużonego dla gatunku zespołu odbyła się we wrocławskim klubie Alibi, który to już niejedną metalową sławę gościł. "Archangel", bo o tym albumie mowa, jak widać po sprzedaży biletów na opisywany koncert, został przyjęty bardzo dobrze, albowiem kilka dni przed koncertem wejściówek nie sposób było już nabyć.

Rotting Head to skład pochodzący z Mińska Mazowieckiego i siejący zgrozę, nie tylko w miejscowych zakamarkach, w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych. Album „Backwardness” został wydany w 1994 roku, na kasecie, a w 1997 na płycie ze zmienioną okładką i listą utworów. Ja posiadam tę pierwszą wersję produkcji tajemniczej On Line Records, dla której był to jedyny wydany tytuł.

Szum jaki powstał wokół Merciless po pierwszej płycie wyszedł na dobre zespołowi, który ugruntował swoją pozycję ojców szwedzkiego death metalu, co najmniej dorównujących samemu Entombed. „The Treasures Within” potwierdza dobre predyspozycje tej czwórki młodych ludzi, którzy kilka lat wcześniej, jako jedni z pierwszych odkryli dla Skandynawii potęgę najbrutalniejszej muzyki pod pochmurnym niebem. Co jednak ciekawe to nie oni mieli się stać źródłem inspiracji dla kolejnych pokoleń szwedzkich metalowców, którzy wytworzyli powszechnie znany styl brzmieniowy. Merciless bowiem porusza się w klimacie znacznie bardziej amerykańskim.

Lana Del Rey, Skrillex, Die Antwoord, Editors, Skunk Anansie, Tom Odell, MØ, Daughter, XXANAXX i Julia Marcell - oto gwiazdy Orange Warsaw Festival 2016, który odbędzie się w dniach 3-4 czerwca 2016 roku na Torze Wyścigów Konnych Warszawa-Służewiec. Festiwal potrwa 2 dni, a na dwóch scenach wystąpi kilkunastu artystów. Ruszyła sprzedaż karnetów. Przed nami 9 edycja festiwalu, który stał się największą i najważniejszą imprezą muzyczną w Warszawie. Orange Warsaw Festival to wydarzenie, na które ze ścisłego centrum miasta można dojechać komunikacją w zaledwie 15 minut.

Zespół Aquaritia powstał w 1997 roku, w Biłgoraju, jako kontynuacja death metalowej kapeli Immortal Visions. Wydali wtedy demo „At The Horizon”, a następnie zahibernowali się na osiemnaście lat. W tym czasie, obsługujący wszystkie instrumenty i autor całej muzyki, Konrad Biczak brał udział, jako perkusista, w nagraniach takich zespołów jak Sacriversum i Artrosis. Swój projekt odnowił w 2015 roku, a wokalnie wspomaga go Kamil Gulak. W tym składzie wydali trzyutworową EP-kę „Ikaro”, która jako zajawka, robi bardzo dobre wrażenie.

Zespół Cerebrum powstał w maju 1991. W tym roku przypada więc 25-lecie działalności załogi z Rzeszowa. W ciągu ponad dwóch dekad aktywności wydali dwie pełnowymiarowe płyty i kilka materiałów demo, a także dzielili scenę z takimi legendami polskiej sceny metalowej, jak Kat, Dragon, Pandemonium, Trauma, Kreon i wieloma innymi. Muzyczna ewolucja na przestrzeni lat przesunęła muzykę zespołu od death metalu w stronę agresywnego thrashu. W marcu ukaże się nowa płyta "Wrzaskun". Cerebrum jest głodne metalu jak za dawnych lat.

Nieznane są ścieżki Pana. Jedni nagrywają średnie płyty i trafiają pod skrzydła znanych i wpływowych wydawców, a inni nagrywają od lat bardzo dobre albumy i nijak nie mogą wypłynąć ze swoją muzyką na szerokie wody. Już dwa poprzednie wydawnictwa Eternal Deformity prezentowały poziom, o którym wiele zespołów może tylko marzyć. Wydawało się, że gdy zespołem zaopiekowało się Code666 to światowy sukces jest kwestią czasu. Niestety w przypadku autorów "No Way Out" tak nie było i najnowszy album wypuszczają, jak to się określa, własnym sumptem.

29 lutego warszawski Hellectricity opublikował swoją nową płytę, zatytowaną "Odious, Vile, Nasty and Wicked". Po debiutanckiej "Salem Blood" wydanej pod egidą Metal Mind, koncertach m.in. z King Diamond oraz Jorn, a także krótkiej przerwie w działalności, zespół powraca w odmienionym stylu.

Mroczne melodie tria Esben and the Witch ponownie zawładną wrocławskim klubem Firlej. Brytyjczycy, którzy skradli serca publiczności zeszłorocznej edycji Asymmetry Festival, zameldują się w stolicy Dolnego Śląska 5 kwietnia 2016 roku. Dzień wcześniej grupa wystąpi w warszawskiej Hydrozagadce. Nazwa grupy Esben and the Witch została zaczerpnięta od jednej z duńskich bajek. Nieprzypadkowo. Muzykę Brytyjczyków można określić bowiem jako mieszankę odrealnionego dream-popu z zamglonym post-rockiem i melancholijnym post-punkiem, nad którą unosi się charakterystyczny kobiecy wokal. 

"The Electric Warlock Acid Witch Satanic Orgy Celebration Dispenser" to już szósty solowy album Roba Zombie. Album został wyprodukowany przez Zeussa i nagrany w Goathouse Studios. Wydawnictwo będące doskonałym dowodem na powrót formy ikony rocka, "The Eclectic Warlock…" powstało przy współpracy Roba z Johnem 5 (gitara), Piggy’m D (gitara basowa) oraz Ginger Fish’em (perkusja) i zostanie wydane 26 kwietnia 2016 przez Universal Music/T-Boy Records. 

Zawsze imponowało mi to, że Acid Drinkers jest zespołem, który od początku trzyma się w tym samym składzie. Trwało to dwanaście lat, ale przyszedł ten czas, że się skończyło. Siódma płyta „High Proof Cosmic Milk” była ostatnią na jakiej zagrał Litza. Zespół wydał jeszcze podsumowanie w postaci „Varran Strikes Back – Alive!!!” i trzeba było szukać nowego gitarzysty. Dla mnie, jako starego fana Acidów, było to przykre, ale z perspektywy czasu widać, że chyba stało się dobrze. Litza nie rozstał się z muzyką, ale na jego następne dokonania i klimat w jakim zaczął się obracać wolę spuścić zasłonę milczenia.

Trzeba było sześciu lat i trzech demówek, żeby Hate wydał swój pierwszy pełny album. Z wydawcą nie było problemu, bo publikacją ponownie zajęła się warszawska Vox Mortis Records. I tak pierwsza duża produkcja Hate ukazała się w 1996 roku tylko na kasecie.

Organizatorzy informują, że bilety na oba koncerty Soulfly w Polsce, czyli 26 lutego w Katowicach i 27 lutego we Wrocławiu, zostały wyprzedane. Zainteresowani nie nabędą ich już też na bramkach. Ci, którzy z zakupem zdążyli, w ramach "The Maximum Cavalera Tour" zobaczą, oprócz głównej gwiazdy, grupy King Parrot, Incite i Lody Kong. Pozostali miłośnicy Soulfly mogą jeszcze mieć nadzieję, że nie będą czekać na powrót zespołu dłużej niż do końca przyszłego roku. Niestety trudniej jest odgadnąć, kiedy ponownie wystąpi w Polsce australijskie King Parrot.

Legenda symfonicznego rocka - Within Temptation, zagra 1 maja we Wrocławiu na koncercie towarzyszącym corocznemu Gitarowemu Rekordowi Guinnessa. Ich nazwę kojarzy każdy, kto słucha gotyckiego lub symfonicznego rocka i metalu. Powstała w 1996 roku holenderska grupa Within Temptation, to wciąż jedna z największych gwiazd tych gatunków. Niemała w tym rola Sharon den Adel - charyzmatycznej wokalistki, która swoją energią zaraża pozostałych członków zespołu i zagrzewa koncertową publiczność. Zespół dobrze znany jest polskim fanom – w ubiegłym roku zagrał koncert na Przystanku Woodstock, entuzjastycznie przyjęty przez kilkusettysięczną publiczność.

Organizatorzy podali rozpiski godzinowe obu polskich przystanków trasy "Maximum Cavalera Tour", w ramach której ze swoimi zespołami prezentują się Max Cavalera, jego pasierb Richie i synowie Zyon i Igor Jr. - pod szyldami Soulfly, Incite i Lody Kong. Gościem specjalnym "spoza rodziny" jest grupa King Parrot. Kapele wystąpią 26 lutego w Katowicach i 27 lutego we Wrocławiu.

1 maja 2016 roku już po raz czternasty zbierze się największa gitarowa orkiestra świata, by wspólnie ustanowić nowy Rekord Guinnessa. Bicie Gitarowego Rekordu Guinnessa to cykliczna impreza odbywająca się we wrocławskim Rynku zawsze na początku maja. Uczestniczą w niej gitarzyści, którzy wspólnie wykonują utwór Jimiego Hendriksa "Hey Joe". Aby zagrać na Gitarowym Rekordzie Guinnessa trzeba mieć gitarę i umieć na niej grać - wystarczy podstawowa znajomość pięciu akordów C, G, D, A, E. Zagrać może każdy niezależnie od wieku i poziomu umiejętności. 

Znana z ekscentrycznych nakryć głowy i krótkich, ale mocnych thrillerów, bestsellerowa belgijska pisarka Amélie Nothomb powraca z nową powieścią, zatytułowaną "Zbrodnia hrabiego Neville'a". Książka ukaże się 28 kwietnia 2016 roku nakładem Wydawnictwa Literackiego. Nastoletnia córka hrabiego Henri’ego Neville’a, crème de la crème arystokracji belgijskiej, o imieniu Sérieuse (Poważna), ucieka z domu. Hrabia odnajduje ją u wróżki. Ta oznajmia mu, że wkrótce, w czasie słynnego w całej okolicy garden-party Neville zabije jednego z zaproszonych gości. 

Brytyjski hard-rockowy zespół La Paz, na czele którego stoi znakomity wokalista Doogie White, powraca wkrótce z nowym studyjnym albumem zatytułowanym “Shut Up And Rawk!”. Do sieci trafił klip tekstowy do pierwszego singla z płyty - "Light The Fire”. Prawie natychmiast po wydaniu poprzedniej płyty, “The Dark And The Light” (2013), Chic McSherry i Doogie White rozpoczęli pisać nowy materiał. 

Sparagmos już po swoim pierwszym demie zdołał podpisać kontrakt z największą polską wytwórnią, która, niezależnie od tego czy ktoś ją lubił czy nie lubił, na pewno przynosiła zespołom największy rozgłos i możliwości dystrybucyjne. Takie założenie na pewno spełniła wydana przez Metal Mind Productions „Invitation From Host Of Wrath", gdyż nazwa Sparagmos na dobre zagościła na polskim metalowym podwórku. Ciekawostką natomiast jest fakt, że komuś pomyliła się kolejność utworów, które zostały zapisane w zupełnie innym szyku, niż występują w realu. Właściwie to tylko „Intro” jest na swoim miejscu.

Polską muzyczną scenę niezależną lat 80. należy kojarzyć prawie wyłącznie z Warszawą, zaś jedynym szeroko znanym reprezentantem Wrocławia jest Lech Janerka. Funkcjonowanie w powszechnej świadomości takich przekonań skłoniło redaktora Pawła Piotrowicza do głośnego zaprzeczenia. W tym celu zgromadził w jednej książce dziesięć wywiadów z wrocławskimi osobistościami ze świata muzyki, aby pokazać, że w obranym umownie okresie od powstania zespołu Klaus Mitffoch do upadku PRL-u w mieście działali też inni, zajmujący się różnymi odmianami tej sztuki artyści, którzy osiągnęli niemało i zasługują na to, by o nich pamiętać. Jeśli komuś takie nazwy, jak Sedes, Program 3, Miki Mousoleum, Kormorany, S.A.D. i "Antena krzyku", nie mówią zbyt wiele, oto dostał szansę, by poszerzyć swą wiedzę.