Duńczycy z melodic/death metalowej grupy Mercenary zakończyli pracę nad piątym albumem zatytułowanym "Architect Of Lies". Następca poprzedniego longplaya "The Hours That Remain" (2006) powstał między październikiem a grudniem zeszłego roku, zaś jego produkcją zajął się ceniony fachowiec Jacob Hansen. Płyta w całej Europie światło dzienne ujrzy 24 marca b.r. za sprawą niemieckiej wytwórni Century Media Records.

Angra - brazylijska grupa muzyczna tworząca progresywny power metal. Została założona w 1991 roku przez Rafaela Bittencourta i Marco Antunesa. Znana jest z używania w swojej muzyce elementów symfonicznych oraz folkloru regionalnego.

W poszukiwaniach techniczno/progresywnych projektów natrafiłem na australijską "perełkę" zwaną Alchemist. Grupa ta powstała w 1987 roku istnieje na scenie ponad 15 lat, ba, panowie z Alchemist patronują nieprzerwalnie swojemu dziecku, największej imprezie metalowej "Metal For The Brain", odbywającej się w stolicy Australii. Czyż nie brzmi to zachęcająco? Na dodatek mamy tu do czynienia z wydawnictwem dwupłytowym, zawierającym aż 28 kompozycji!

Debiutancki album warszawskiego projektu Made Of Hate, który powstał z inicjatywy byłych członków warszawskiej grupy Archeon, na sklepowe półki w całej Europie trafi już 22 lutego tego roku. Album zarejestrowano i zmiksowano w olkuskim studio Zed, a ukaże się pod szyldem hamburskiej wytwórni AFM Records, z którą grupa niedawno się związała. Krążek "Bullet In Your Head" powinien przypaść do gustu fanom power/speed metalu i melodyjnego skandynawskiego grania w stylu Children Of Bodom czy In Flames. Na płycie nie zabraknie też elementów progresywnych.

Converge - amerykański zespół z Salem w stanie Massachusetts, pionierzy łączenia muzyki hardcore z ekstremalnym metalem. Twórczość Converge jest niezwykle ciężka do scharakteryzowania. Powołując się na inspirację takimi zespołami jak Starkweather, Rorschach, Born Against, Godflesh, The Accused czy Entombed tworzą muzykę ekstremalnie ciężką i szybką, pełną dysonansów i łamania rytmu.

25 lutego nakładem wytwórni Prophecy Productions ukaże sie czwarty już, studyjny album niemieckiej formacji Dark Suns. Według doniesień prasowych - niekonwencjonalny tytuł płyty ("Grave Human Genuine") został wybrany celowo i świadomie. Ma on reprezentować trzy elementy: "grave" (grób) w znaczeniu ciemności, złowieszczej siły oraz nieuchronnego fatum; "human" (człowiek) jako synonim nieodłącznej jednostki ludzkiej głębi duszy, podczas gdy "genuine" ma wyrażać jej autentyczność i realizm. W wyniku tych nawiązań zespół ma zamiar podejść do swojej muzyki w jak najbardziej bezkompromisowy sposób.

Wrocław 25 kwietnia, swój jedyny koncert w Polsce zagrała amerykańska formacja Sleepytime Gorillla Museum. Zespołem, który zaś suportował, było Indukti. Śmiem twierdzić, że to jedyny znany mi zespół z naszej rodzimej sceny muzycznej, który to potrafiłby onieśmielić swym występem nawet gwiazdę tego wieczoru.

Debiutanckim albumem ''Transfer...'' w math-corowym podziemiu zespół The End zdobył spory rozgłos - nic dziwnego: muzykę zaprezentowaną na tamtym wydawnictwie zaliczam do ścisłej czołówki gatunku. Na ''Elementary'' widoczny jest już jednak kompromis, na który zdecydowała się grupa (a może to winna nowej wytwórni?).

Awangarda ma to do siebie, że jeśli muzycy nie potrafią połączyć luźnych pomysłów w spójną całość i nadać im charakteru, to wychodzi kiszka. Paradoksalnie najwięcej nieciekawych zespołów awangardowych pochodzi ze Skandynawii, by przytoczyć choćby Winds czy Age Of Silence. Frantic Bleep to nowy przedstawiciel tego gatunku, pochodzi z Norwegii, ale w przeciwieństwie do w/w zespołów zrobił większe zamieszanie.

Polska powoli wyrasta na potęgę światowego metalu, zdobywając uznanie nie tylko w niszach ekstremalnego grania. Na fali popularności Riverside próbowano wypromować kilka innych zespołów progmetalowych, ale Sandstone prezentował mizerny poziom, a i Satellite nie jest raczej aż tak dobry jak Riverside. W tym jednak roku głośno się zrobiło za sprawą Division By Zero i jego debiutanckiego krążka "Tyranny Of Therapy". Generalnie krążek do tej pory zbierał same rewelacyjne i najwyższe noty, więc nie omieszkałem sprawdzić jakości tego wydawnictwa.

The Faceless to jedno z najnowszych objawień technicznego death metalu. Ni stąd ni z owąd pojawił się zespół, o zupełnie niedeathmetalowej nazwie i bardzo szybko wydał krążek o równie enigmatycznym tytule "Akeldama". Zważywszy, że ostatnimi czasy ten gatunek jakoś wyjaławia się, to słuchając tego wydawnictwa, rzeczywiście możemy mówić o pewnym objawieniu.

Nie od dziś wiadomo, że Ron Jarzombek to naprawdę świetny, genialny technicznie gitarzysta. Muzyk, kojarzony z takimi zespołami jak Watchtower, Spastic Ink czy Gordian Knot niewątpliwie musi mieć nie tylko umiejętności, ale jakąs wizję swojej muzyki, skoro niemal każdy projekt w któym się udzielał wyznaczał w danym okresie jakies standardy technicznego grania. Specyficznym projektem jest też solowa działalność instrumentalisty. "Solitarily Speaking Of Theoretical Confinemet" jest drugim albumem solowym Jarzombka - albumem bardzo specyficznym.

Może po raz wtóry się powtórze, ale nie wiem jak to się dzieje, że jest mnóstwo wartościowych zespołów, do których trzeba się dokopywać, bo grają muzykę zbyt ambitną, aby mogła się sprzedać za granicą. Jak się nie ciężko domyślić NewBreed jest właśnie takim zespołem. Trio (plus sesyjny basista) z Bielska-Białej powróciło właśnie z drugim krążkiem, który jest kolejnym krokiem naprzód w rozwoju zespołu.

W wyniku kooperacji między tureckimi progmetalowcami z grupy Dreamtone oraz pochodzącą z Grecji wokalistką Iris Mavraki powstała formacja Neverland. Ich debiutancki krążek zatytułowany "Reversing Time" ukaże się 29 lutego 2008 roku za sprawą wytwórni AFM Records współpracującej z takimi sławami jak: Doro, U.D.O, Destruction, Masterplan, The Poodles. Oprócz muzycznych popisów muzyków z Dreamtone i wokalnych Iris Mavraki usłyszymy całą plejadę wielkich sław świata metalowego, m.in: Hansi Kurscha (Blind Guardian), Toma Englunda (Evergrey), Mike'a Bakera (Shadow Gallery) oraz Gary'ego Wehrkampa (Shadow Gallery).

Na początku 2008 roku można oczekiwać drugiego albumu studyjnego amerykańskiej grupy Dark Empire wykonującej muzykę spod znaku thrash-prog-metal. Masteringiem płyty "Humanity Dethroned" zajął się znany producent Mikka Jussla z Finnvox Studio, a krążek wyda wytwórnia KillZone Records. Na swoim profilu MySpace muzycy zamieścili próbki zawartości nowego albumu.

Jak już wcześniej informowaliśmy, 18 grudnia ukaże się DVD "Vicarious" grupy Tool, na którym znajdzie się m.in. tytułowy teledysk promujący zeszłoroczny album "10 000 Days". Oprócz tego szykuje się wycieczka po historii wizualnych efektów Adama Jonesa (gitarzysta Tool) i etapach produkcji "Vicariousa" "od kuchni". Ponadto dostępna będzie także prezentacja wszystkich osób zaangażowanych w projekt i zwiedzanie galerii CoSM Alexa Grey'a. Audio narrację poprowadzi satyryk David Cross.

Zawsze, gdy słyszałem, że jakiś gitarzysta czy nawet muzyk wydaje solowy album, to jego celem jest możliwie najlepsze zaprezentowanie własnych umiejętności. Często więc dostajemy albumy pełne popisów bez składu i ładu, co tylko świadczy o klasie muzyka. Przez wiele lat takie też miałem podejście do jedynego solowego albumu gitarzysty Meshuggah i gdyby nie koleżanka, na pewno nigdy bym po ten album nie sięgnął. Jak się okazuje czasami uprzedzenia powodują, ze możemy stracić coś wartościowego.

Believer został powołany do życia w roku 1986, a w jego skład wchodzili początkowo wokalista i gitarzysta Kurt Bachman oraz perkusista Joey Daub. Szybko nagrali pierwszą kasetę demo "The Return", która zawierała trzy utwory. W roku 1989 poszerzony skład zespołu nagrał wspólnie debiutancki album zatytułowany "Extraction From Mortality", który ukazał się nakładem chrześcijańskiej wytwórni R.E.X. Music. Zainteresowanie zespołem wyszło poza ramy społeczności chrześcijańskiej i zaowocowało podpisaniem umowy z Roadrunner Records.

Granice przyzwoitości znikają w muzyce metalowej, kolaboracja ze sobą coraz to odleglejszych gatunków muzycznych to już norma. Muzycy nie tylko zamazują granice pomiedzy stylami, ale garściami czerpią patenty z innych formacji wykorzystując na swoje potrzeby. Słuchacz zawsze lubi doszukiwać się czyiś inspiracji, zarzucać wtórność, ale po co? Jeśli muzyka mimo, że tak różnorodna, broni się w moim mniemaniu, umyśle i najwazniejsze uszach doskonale.

Znającym twórczość Devin’a Townsend’a nie muszę tłumaczyć, że burzenie stereotypów jest podstawą działalności Kanadyjczyka. Jego dwa pierwsze albumy, w niektórych kręgach zmieniły sposób myślenia o progresywnym rocku i metalu. Devin nigdy nie bał się ryzykować, stawiać wszystko na jedną kartę. „Terria” pod wieloma względami to najodważniejsza płyta w dorobku tego artysty.