Nightwish - fińska grupa muzyczna założona w 1996 roku. Ich muzyka składa się z połączenia ostrych gitarowych riffów, wyraźnego dźwięku klawiszów oraz operowego, kobiecego głosu. Muzykę graną przez zespół definiuje się jako połączenie symfonicznego metalu, power metalu oraz opery (opera metalu). Grupę cechują poetyckie teksty utworów nawiązujące m.in. do astrologii i świata astralnego, w większości napisane przez instrumentalistę zespołu Tuomasa Holopainena.
Nazwa Nightwish wzięła się od tytułu jednej z piosenek, wydanych na pierwszym demo zespołu. Mówi się też, że wymyślił ją Tuomas równo o północy, podczas ogniska z przyjaciółmi.Na początku 1997 roku projekt zaczął nabierać rozpędu. Do zespołu dołączył perkusista Jukka Nevalainen, a gitara akustyczna została zastąpiona elektryczną. W kwietniu nagrali swój pierwszy album, zawierające siedem utworów "Angels Fall First". Płyta ta została wydana w limitowanym nakładzie 500 kopii i miała inaczej zaprojektowaną okładkę, aniżeli późniejsze reedycje.
W maju tego samego roku, podpisali kontrakt z wytwórnią Spinefarm Records na wydanie dwóch albumów. Pierwszy z nich, rozszerzona edycja "Angels Fall First" została wydana w listopadzie i zajęła 31. miejsce na fińskiej liście przebojów. Album poprzedzał singel "The Carpenter", który zajął 8. miejsce liście najlepiej sprzedających się singli w Finlandii. W wydanym w 2003 roku dokumencie "End Of Innocence", Holopainen tak opisze to wydarzenie: "Jeden z najwspanialszych momentów w historii Nightwisha był ten, gdy pewnej niedzieli, słuchaliśmy w radiu notowania singli i usłyszałem, że Carpenter wskoczył na 15. miejsce... To było lepsze, niż platynowa płyta za "Century Child". Zimne ciarki przebiegły mi po plecach, jak słuchałem radia. Potem spacerowałem w parku, przez 2 godziny i myślałem: "O mój Boże. W co ja się wpakowałem".
W 1998 roku do zespołu dołączył Sami Vänskä (gitara basowa). Tego samego roku, został też wydany drugi album "Oceanborn", przez wielu uważany za najlepszy. Album ten był znacznie cięższy od poprzednika. Był też ostatnim wydanym w tzw. erze niewinności grupy, jak określił okres 1996-1999 Holopainen. Album dotarł na piąte miejsce fińskiej listy przebojów, a poprzedzający go singel "Sacrament Of Wilderness" wspiął się na sam szczyt listy singli. Album okazał się większym hitem, niż się ktokolwiek spodziewał. Wydano do niego jeszcze jeden singel, "Walking In The Air", cover utworu Howarda Blake'a, będącego częścią ścieżki dzwiękowej, do filmu "The Snowman". Ponadto, album był promowany w klubach Promo CD "Passion And The Opera".
W 1999, wydany został singel "Sleeping Sun (Four Ballads Of The Eclipse)", mający związek z zaćmieniem słońca widocznym w niemalże całej Europie. W samych tylko Niemczech singel sprzedał się w ponad 15 000 kopii w pierwszym miesiącu. W sierpniu, płyta "Oceanborn" uzyskała status złotej.
W roku 2000, zespół wystartował do festiwalu Eurowizji z utworem "Sleepwalker". Zajęli drugie miejsce i nie pojechali na finał, mimo iż w głosowaniu publiczności, zwyciężyli ogromną przewagą głosów. W maju, grupa wydała kolejny album, "Wishmaster". Zajął on od razu pierwsze miejsce na fińskiej liście przebojów i pozostawał na nim przez trzy tygodnie. W ciągu tego czasu, zyskał również miano złotej płyty. Pomimo tego, że w tym samym miesiącu wyszły tez długo oczekiwane wydawnictwa grup Iron Maiden i Bon Jovi, to właśnie "Wishmaster", został uznany albumem miesiąca, przez niemiecki magazyn Rock Hard. Jedynym, oficjalnie wydanym singlem do tego albumu, było "Deep Silent Complete". Poza tym, w klubach dostępne były jeszcze Promo CD z utworami "The Kinslayer" oraz "Wishmaster".
2001 rok był najcięższym w historii zespołu. Z zespołu musiał odejść Sami Vänskä, ponieważ nie mógł się dogadać z Holopainenem. Sam Holopainen tak to opisuje: "Pierwsze o czym pomyślałem, to to, że jeśli Nightwish miał nadal istnieć, ja i Sami nie mogliśmy pracować w tym samym zespole. To był fakt i innym faktem było, że nie potrafiłem mu tego powiedzieć. Nie wiem, czy jestem za łagodny, czy za tchórzliwy, ale nie mogłem mu tego zrobić. Był moim przyjacielem, przez 10 lat i nie potrafiłem mu tego powiedzieć. Po prostu nie mogłem być w tym samym zespole z nim i musiał odejść. Raczej odszedłbym sam od całego zespołu, niż powiedział mu to w twarz. To jedna z rzeczy, których żałuje najbardziej w całym życiu, że nie potrafiłem mu tego powiedzieć osobiście... Będę tego żałował do końca życia. To była podła rzecz. Jako przyjaciel i kumpel z kapeli, powinienem był mu to powiedzieć osobiście. To byłoby uczciwe, delikatnie mówiąc. To był błąd, ale co możesz poradzić? Ewo zadzwonił i powiedział Samiemu. Przyszedł się ze mną zobaczyć. Rozmawialiśmy o tym jak sprawy stoją, przez około godzinę. Sami powiedział: "OK" i odszedł. Od tego czasu nie rozmawialiśmy". Po odejściu Samiego do zespołu dołączył Marco Hietala, doświadczony basista, grający wcześniej m.in. z Alexi Laiho w zespole Sinergy. Jeśli idzie o działalność oficjalną, to grupa nagarała remake utworu Gary'ego Moore'a "Over The Hills And Far Away". Utwór ten, wraz z kilkoma innymi został wydany na (EP) "Over The Hills And Far Away". Wydany został także "From Wishes To Eternity" zawierający koncert dany przez grupę 12 lipca w Tampere w Finlandii.
2002 rok, to rok wydania, piątego albumu w historii zespołu - "Century Child". Wraz z nim, wydane zostały single "Bless The Child" (w tym w wersji Promo CD), oraz "Ever Dream". Główną różnicą, w stosunku do poprzednich wydawnictw, było wykorzystanie fińskiej orkiestry, jako tła dla wielu utworów, aby spotęgować efekt muzyki klasycznej. "Century Child" zyskał status złotej płyty po zaledwie dwóch godzinach od wydania, a platynowy stał się dwa tygodnie później. Ustanowił też swego rodzaju rekord, na fińskiej liście przebojów - nigdy wcześniej drugi album nie był tak daleko w tyle za liderem. Po teledysku do "Bless The Child" wydany został drugi, "End Of All Hope", który jako jedyny, jest klipem do utworu, który nie miał swojego singla. Teledysk ten zawiera sceny z fińskiego thrillera "Kohtalon Kirja" (Księga Przeznaczenia).
2003 rok to wydanie DVD "End Of Innocence", zawierający m.in. dokument o historii Nightwish. Latem tego roku Tarja wyszła za mąż, co stało się powodem wielu plotek na temat rozpadu grupy. Okazały się one jednak nieprawdziwe i już rok później grupa wydała swój kolejny album.
Rok 2004 to czas wydania szóstego albumu zespołu, "Once". Równocześnie z nim wydany został singel "Nemo". "Once", zawiera podkład orkiestry na dziewięciu z jedenastu utworów. Jednak w przeciwieństwie do "Century Child", grupa nie zdecydowała się tym razem, na fińskich muzyków i w "Once" tło stanowi London Session Orchestra, która znana jest m.in. z soundtracku do filmowej adaptacji trylogii "Władca Pierścieni". Album doczekał się też kolejnych singli: "Kuolema Tekee Taiteilijan" (jęz. fiński: Śmierć czyni artystę) oraz "Wish I Had An Angel". Stał się także potrójną platyną w Finlandii, platyną w Niemczech, złotym w Szwecji, a także zajął pierwsze miejsce na greckiej, norweskiej, niemieckiej i węgierskiej liście przebojów.
W 2005 roku, zespół wydaje kolejny singel: "The Siren" (również w wersji Promo CD). To także rok pierwszej wizyty grupy w Polsce (29 maja na Mystic Festiwal). 26 września ma także zostać wydana trzecia już składanka z serii "The Best Of: Highest Hopes".
Po zakończeniu trwającej ponad półtora roku trasy koncertowej "Once", w październiku 2005 lider zespołu Tuomas Holopainen opublikował na oficjalnej stronie zespołu list otwarty, w którym pozostali czterej członkowie kapeli oznajmiają o zakończeniu współpracy z dotychczasową wokalistką Tarją Turunen, motywując to tym, że zbytnio poświęciła się sprawom finansowym związanym z działalnością grupy, zapominając o uczuciach, jakie powinna w nią wkładać. List opublikowany został 23 października 2005 roku.
W liście Tuomas zapowiedział, że miejsce Tarji zajmie inna wokalistka. Nową wokalistką zespołu została Anette Olzon. W październiku 2007 roku ukazała się nowa płyta Nightwish, zatytułowana "Dark Passion Play".
Skład:
Anette Olzon - wokal
Tuomas Holopainen - instrumenty klawiszowe
Erno "Emppu" Vuorinen - gitara elektryczna
Marco Hietala - gitara basowa i wokal
Jukka Nevalainen – perkusja
Byli członkowie zespołu:
Tarja Turunen - wokal
Sami Vänskä - gitara basowa
Dyskografia:
01. Demo (1996)
02. Angels Fall First (1997)
03. The Carpenter (EP) (1997)
04. Oceanborn ( 1998)
05. Wishmaster (2000)
06. From Wishes To Eternity (Live) (2001)
07. Over The Hills And Far Away (EP) (2001)
08. Wishmastour 2000 (EP) (2001)
09. Century Child (2002)
10. End Of Innocence (2003)
11. Kuolema Tekee Taiteilijan (2004)
12. Once ( 2004)
13. Tales From The Elvenpath (Compilation) (2004)
14. Bestwishes (Compilation) (2005)
15. Highest Hopes: The Best Of Nightwish (Compilation) (2005)
16. End Of An Era (Live) (2006)
17. Dark Passion Play (2007)
18. Bye Bye Beautiful (DVD) (2008)
Oficjalna strona internetowa: www.nightwish.com
MySpace: www.myspace.com/nightwish
Szmytu : Kiedyś dużo słuchałem Nightwisha, ale już dawno mi to zbrzydło....
Kamien : Anette nie śpiewa źle. Po prostu nie pasuje do tego stylu muzycznego. Nie...
MonicaReyes : No a jak, Marco śpiewa świetnie. :) Co do nowej wokalistki, to na koncercie...
