„Krzyk w niebiosa” to druga powieść historyczna autorstwa Anne Rice opublikowana w 1982 roku. Akcja rozgrywa się we Włoszech w XVIII wieku i opisuje ścieżkę kariery dwóch osób, których współpraca wydaje się dziś dość mało prawdopodobna: szlachetnie urodzonego maestra z Wenecji i posiadającego chłopskie korzenie kastrata z Kalabrii, którzy próbują odnieść sukces w świecie śpiewaków operowych. Jest to pierwsza opublikowana w Polsce i jedna z lepszych, poza „Feast of All Saints" powieści historycznych autorki.
Guido Maffeo urodził się w chłopskiej rodzinie i został wykastrowany w wieku sześciu lat, by na zawsze zachowany został jego sopran. Wkrótce staje się gwiazdą opery mimo, że jest dopiero nastolatkiem. Jednak, podobnie jak wielu kastratów, traci głos gdy wchodzi w wiek męskości. Po nieudanej próbie samobójczej staje się nauczycielem muzyki w neapolitańskim konserwatorium, w mieście, gdzie się wychował. Stając się doskonałym nauczycielem i kompozytorem, pozbawiony zostaje swej pierwotnej sławy i nie może przywyknąć do nowego życia. Drugi bohater, Tonio Treschi, jest oficjalnie ostatnim synem szlacheckiej rodziny Treschich z Republiki Weneckiej. Andrea, jego ojciec, jest dożą, znanym członkiem Rady Serenissima. Tonio jest o dziesięć lat młodszy niż Guido i posiada naturalny sopran. Jego rodzina próbuje utrzymać w tajemnicy wielki sekret - Tonio nie jest ostatnim dziedzicem domu. Jest nim jego starszy brat, Carlo, który został wydziedziczony za zhańbienie swojej rodziny. Andrea Treschi próbuje zatrzeć ślady pamięci po Carlo, zamalowując nawet rodzinne obrazy. Jednak po śmierci ojca Carlo wraca i zaczyna knuć spisek wewnątrz rodziny by odzyskać swoją pozycję. W tym celu wybiera okrutny i ironiczny sposób - ze względu na swój głos, Tonio zostaje wykastrowany i wysyłany do Guido na studia w Neapolu. Tonio postawiony zostaje w trudnej sytuacji - jest rozdarty między miłością do muzyki a pragnieniem zemsty. Chociaż „Krzyk w niebiosa” nie jest uważany za jedną z powieści „erotycznych” Anne Rice, wyróżnia się ze względu na romantyczne opisy homoseksualnego seksu, głównie między nastoletnimi kastratami, a także między kastratami i innymi mężczyznami, jak katolicki kardynał czy Florencki hrabia. Autorka nie przedstawia jednak bohaterów jako homoseksualistów, postrzegani są oni raczej jako ludzie cieszący się swego rodzaju wolnością seksualną zarówno w stosunkach męsko – męskich, jak i męsko – damskich. Guido otwarcie zachwala zalety tej wolności - choć niewątpliwie kocha Tonio, ma romans z bogatą hrabiną, którą również kocha. Opisom aktów płciowych autorka poświęca wiele uwagi i opisuje je bardzo szczegółowo, o wiele bardziej niż w swych powieściach wampirycznych. Pomimo że nie ma w powieści żadnych elementów nadprzyrodzonych, w „Krzyku w niebiosa” bohaterowie obdarzeni są prawie ponadludzkimi zdolnościami wokalnymi a ich głosy opisywane są często jako „anielskie”.
„Krzyk w niebiosa” jest jedną z pierwszych powieści Anne Rice, w której autorka przeprowadziła bardzo staranne badania historyczne. Posłowie książki ujawnia jak szeroko zakrojone zostały te badania. Rice postarała się począwszy od informacji medycznych i anatomicznych procesu kastracji do jej znajomości świata opery z XVIII wieku. Mimo braku wątków nadprzyrodzonych w powieści, warto polecic tę książkę tym, którzy lubią narrację Anne Rice. Sposób przedstawienia historii, która mogła wydarzyć się naprawdę pozwala odczuć wagę opisywanych wydarzeń, jakby dotyczyły one historii niesamowitych i nie z tego świata.
Stary_Zgred : Dobra recenzja dobrej książki. Ann Rice zgrabnie tworzy opowieści z his...
