Powiem szczerze, że pierwszy od 14 lat studyjny krążek Accept był obok nowej płyty Atheist najbardziej wyczekiwanym przeze mnie tegorocznym wydawnictwem muzycznym. Bez Udo Dirkschneidera w składzie, ale z nowym wokalistą Markiem Tornillo (gardłowy w TT Quick), "Blood Of The Nations" stał się obiektem wielu spekulacji, czy Wolf Hoffmann będzie w stanie nawiązać do kultowych dokonań grupy takich jak "Metal Heart" czy "Balls To The Wall". Obawy były spore, gdyż ostatni udany album grupy, czyli "Russian Roulette" ukazał się prawie ćwierć wieku temu. Niektórzy ten album skreślili już na starcie sugerując, że bez Udo, Accept nie będzie tym zespołem co kiedyś. Od trzech dni mamy możliwość przekonać się jak bardzo sceptycy się mylili.67 minut radosnego, świeżego, pełnego werwy heavy metalu z "Blood Of The Nations" to dokładnie to, do czego Accept przyzwyczaił słuchaczy na swoich najlepszych wydawnictwach. Największa niewiadoma tego krążka, czyli osoba wokalisty Marka Tornillo sprawdza się tutaj wyśmienicie. Dla jednych będzie on co prawda tylko imitatorem Udo Dirkschneidera, ale nie zmienia to faktu, że jest bardzo dobrym wokalistą, który doskonale wypełnił lukę i nadał muzyce Accept świeżego, ale jakże klasycznego ducha.
Od strony instrumentalnego rewolucji też nie ma. Od pierwszy dźwięków "Beat The Bastards" serce zaczyna bić szybciej, a heavymetalowy ogień zaczyna tlić się mocniej. Usłyszymy tu wszystko to z czego Accept zasłynął - charakterystyczne riffy, odrobina patosu, mroczne męskie chórki, podbarwiane neoklasyką solówki, a przede wszystkim szalenie chwytliwe melodie. Po kilku odsłuchach jestem w stanie odważnie stwierdzić, że nie ma tutaj wypełniaczy - "Teutonic Terror" jest zdecydowanie wizytówką płyty, ale takie numery jak "Locked And Loaded", "Pandemic", "No Shelter", wieńczący płytę "Bucket Full Of Hate" czy utwór tytułowy, to klasyczne metalowe hymny, które na długo nie wypadną z pamięci.
Na "Blood Of The Nations "nalazło się też miejsce na różnorodność - "The Abyss" to najlepszy tego przykład, jako, że jest to numer bardziej złożony i nieco eksperymentalny. Mamy też patetyczną, okraszoną świetnymi solówkami balladę "Kill The Pain", mroczny, kroczący "Shades Of Death" (aż na kilometr zalatuje znanym z płyty "Russian Roulette" utworem "Walking In The Shadows") czy nieco spokojniejszy i mniej dynamiczny "New World Comin' ", który chyba jest najsłabszym punktem płyty. Jako bonus do edycji digipackowej dołączono numer "Time Machine", który jest kolejnym klasycznym numerem Accept.
Prawdę mówiąc - nie liczyłem na tak udany powrót. "Blood Of The Nations" to pełen pasji heavymetalowy album, który w niczym nie ustępuje takim płytom jak "Metal Heart", "Russian Roulette" czy "Balls To The Wall". Przede wszystkim powstał album równy i świeżo brzmiący, przez co śmiało można go uznać za początek nowego rozdziału w karierze tej niemieckiej formacji. Jeśli chodzi o moją osobę, to uważam, że jest to jeden z najlepszych heavymetalowych krążków ostatnich lat, a na pewno nr 1 wśród wydawnictw tegorocznych.
Tracklista:
1. Beat the Bastards
2. Teutonic Terror
3. The Abyss
4. Blood of the Nations
5. Shades of Death
6. Locked and Loaded
7. Kill the Pain
8. Rolling Thunder
9. Pandemic
10. New World Comin'
11. No Shelter
12. Bucket Full of Hate
Wydawca: Nuclear Blast (2010)
rashick : Naprawdę świetna płyta. Dynamika i energia. Accept powró...
Benjamin_Breeg : po N odsłuchach dalej jest ogien :)) to ja tak mam z "Brave New World" :)
Harlequin : po N odsłuchach dalej jest ogien :))
