Niezależne, wędrują swoimi ścieżkami, piękne zwierzęta, których mądrość i niezwykłość nie przestaje mnie zadziwiać. Bycie "właścicielem" kota uczy poszanowania dla wolności i niezależności.
W moim życiu było wiele kotów, wiele czarnych. Jeden z nich był nawet o mnie zazdrosny. Czarne koty pojawiały się zawsze w moim życiu w tzw. "odpowiednim" momencie. Ostatnio pojawił się kolejny, po wielu latach bez czarnego kota - był zapowiedzią zmian. Koty nauczyły mnie, jak szanować wolność, choć czasem nie udawało mi się tego zastosować w relacjach z ludźmi. Jedno jest pewne - kocham te stworzenia i... mam podobną do nich naturę.

Koty - rasowe, nie rasowe, wszystkie - kochacie, lubicie, nie znosicie?

[quote:921ba378f6="arduinna"]Niezależne, wędrują swoimi ścieżkami, piękne zwierzęta, których mądrość i niezwykłość nie przestaje mnie zadziwiać. Bycie "właścicielem" kota uczy poszanowania dla wolności i niezależności.
W moim życiu było wiele kotów, wiele czarnych. Jeden z nich był nawet o mnie zazdrosny. Czarne koty pojawiały się zawsze w moim życiu w tzw. "odpowiednim" momencie. Ostatnio pojawił się kolejny, po wielu latach bez czarnego kota - był zapowiedzią zmian. Koty nauczyły mnie, jak szanować wolność, choć czasem nie udawało mi się tego zastosować w relacjach z ludźmi. Jedno jest pewne - kocham te stworzenia i... mam podobną do nich naturę.

Koty - rasowe, nie rasowe, wszystkie - kochacie, lubicie, nie znosicie?[/quote:921ba378f6]
...i dobrze smakują :twisted: :twisted:

Dum Deus calculat, mundus fit.

Myhyhy :D Czemu ja się spodziewałam takiej odpowiedzi ^^

Może chociaż jedna osoba, która kotów nie jada się znajdzie?

kotami można też fajnie rzucać :) kiedyś, dawno dawno temu, kiedy żyli jeszcze mądrzy ludzie, to wymyślili tortury z wykorzystaniem kotków... skazańca przywiązywało się do czegoś albo umieszczało w dybach... następnie kazano przychodzić ludziom z kotkami i rzucać nimi w niego... a że kot jak wiadomo spada na cztery łapy i ma takie śliczne pazurki to można sobie wyobrazić jak wyglądało trafienie takim kociakiem w ciało skazańca albo ( najczęściej) w twarz :D boskie :)

kot to takie wielofunkcjonalne stworzenie :) miaaauu

/AnotherNightmareAboutToComeTrue/LostInTime,OnTheEdgeOfSuffering/

Uwielbiam te pluszaki. Są częścią mojej rodziny. Jak mi smutno to biorę je do łóżka i przytulam, jak chcę sie z nimi pobawić, to zabieram je na ogródek. Potrafią okazywać, kiedy jest im źle albo gdy są zadowolone. Każdą chorobę, lub gdy coś z nimi nie tak przeżywam zawsze. A najlepszą terapią na wszystko jest ich mruczenie.
One są po prostu traktowane, jak członkowie rodziny.

Obecnie mam 5 kotów. Wszystki na co dzień mieszkają w moim domku, a nie na podwórzu.
Mój rekord to 11 kocurów. Ale to było, jak dwie kotki w tym samym czasie urodziły po cztery małe.

I'm a sect of mine so my mind is my church.

Ja nie jadam kotów...:wink:
Bardzo kocham te zwierzęta... Są dla mnie magicznymi istotami...
Towarzyszyły mi przez całe życie..

I tak samo jak arduinna mogę stwierdzić, że mam taką samą jak one naturę.


Koty są najdzikszymi zwierzętami... Zawsze chodzą własną drogą... Nie ważne gdzie ona prowadzi...

Kocham koty, ale mam uczulenie -.-, mój męzczyzna też, więc chyba zycie pozostanie mi spędzic ze szczurami, a nie kotami ... szczury też miłe zwierzątka

Ja mam 20 lat, ty masz 20 lat ... i tak wszyscy umrzemy

[quote:a5a603792c="VampEve"]Koty są najdzikszymi zwierzętami... Zawsze chodzą własną drogą... Nie ważne gdzie ona prowadzi...[/quote:a5a603792c]

Zupełnie jak pewne dzikie, łogoniaste i rogate stworzenie^^ :D

Tak serio... i ja spędziłem spory kawał życia w towarzystwie kotów, od dwóch lat jednak nie posiadam żadnego, a szkoda.
Miałem kiedyś takiego jednego, czarnego diabła, co powrócił do domu po dwóch latach banicji (pewien typ wywiózł go w lasy :evil: ).

W pełni się zgodzę, że to magiczne stworzenia^^

Bezwzględne, aroganckie, chodzące własnymi ścieżkami, pewne siebie i zawadiackie.
Potrafią być słodkie, gdy czegoś chcą. Uwielbiam je za to, że często pokazuja pazurki i nie pozwalają ludziom na zbyt wiele.
Mimo tego, że są to udomowione stworzenia, nadal mają w sobie tę wolność.

Niechaj nie należy do nikogo ten, który może należeć do siebie. Noli me tangere

[color=red:2843825db0]hm. za ogon szybki zamach i... przez balkon. [/color:2843825db0]

pozamieniałam się z amebą na rozum.

E tam, ja jestem również uczulona, a jednak nie przeszkadza mi to w posiadaniu nie jednego i nie dwóch, a TRZECH kotów ;] Póki co trzech ;] Za nic bym nie oddała nikomu moich plaskoryjców (mam hodowlę persów, oczywiście rasowych).

Krytyka jest czymś pośrednim pomiędzy plotką, denuncjacją a reklamą.

Ale po co dokarmiać te nedzne kreatury śmietnikowe?
Czy nie powinny czasem polować na myszy?

Life is complex: it has both real and imaginary components

Sporo mi można zarzucić, jeśli chodzi o "podniecanie" się kotami, ale na pewno nie to, że nie przygarnę. Absolutnie przygarnę! Rodziców namówię, wykombinuję dom... wiem, że są i inni, ale ja tak nie mam. Tak zostałam wychowana. Jak nam ktoś trzeciego kota pod drzwi podrzucił ("bo na pewno przygarną") to wspólnymi siłami odratowaliśmy zagłodzoną kotkę i znaleźliśmy jej miejsce u mojego ojca w pracy.
No, ale są takie osoby, o których pisze SEPULTURKA i niestety jest ich całkiem sporo :/ Zresztą, wolę żeby kot nie znalazł domu u byle kogo i cierpiał bardziej niż żyjąc dziko... (potrafią polować, więc z reguły sobie radzą)

Ale: jak ktoś chce szuka sposobów, jak nie chce szuka powodów.

Miau?

Kot to jest to, czego mi w życiu brakuje. Niestety w akademiku nie można, w domu też nie przejdzie, bo babcia ma psa, który już 2 miauczydła dorwał i pozbawił jednego z żywotów

Jak dobrze pójdzie to za 1,5 roku koniec studiów.

I kot :)

Miau :)

Ta... z tymi, co lubią koty podrzucać często mam do czynienia. U rodziców jeden "podrzutek" to mój czarny kocur z przetrąconym lekko kręgosłupem (już zaleczone, ale dziwnie kot łaził na początku), a całe rzesze takowych sypiały pod naszymi drzwiami, "bo oni się na pewno zajmą" eech. A domowe zoo też przerabialiśmy (papugi, chomik, rybki, koty) i jak byłam w podstawówce, to takiego stołującego się u nas psa mieliśmy :D

Teraz mam podobny problem jak 40i4 - mieszkam w mieszkaniu studenckim, niby do rodziców (czyli do kota) niedaleko, ale chętnie bym go tutaj trzymała, a się nie da :/

W sumie problem jest bardziej złożony - w ostatnim czasie miałam niespodziewaną przeprowadzkę i mieszkam z całkiem nową ekipą, na wakacje nikogo z nich nie będzie, a ja znów będę w innym mieszkaniu (prawdopodobnie). Nie bardzo jest sens w takim wypadku targać zwierzaka, skoro u moich rodziców żyje jak w raju (może swobodnie po dworze łazić i zawsze się wyspać w ciepełku, jak mu się znudzi . A ja tutaj w wieżowcach i innych takich egzystuję... Jak się wyklaruje jakieś inne miejsce zamieszkania niż wynajmowane, na pewno będę chciała mieć futro u siebie.

(niemowlaki chyba są gorsze od kotów, ale ja się nie znam, nie miałam

Lubię, nie przesadnie, ale lubię. Podoba mi się kocia samodzielność i umiejętność nienarzucania sie innym istotom. Gdyby natrętni ludzie korzystali z takiej umiejętnosci to byłoby pieknie :D

pornografia: http://staryzgred1979.blox.pl/html pornografia w star treku: http://ksiazkimojegodziecinstwa.blox.pl/html

Ja niebardzo lubie koty, mam jednego Klakier się zwie, ale to przebiegłe zwierzę, naszczęście moje psy jeszcze go niedopadły :twisted:

Kocham głupote bo nigdy mnie nie opuszcza, i śmierć bo tylko ona na mnie czeka.

[quote:c04d6687ad="Stary_Zgred"]Lubię, nie przesadnie, ale lubię. Podoba mi się kocia samodzielność i umiejętność nienarzucania sie innym istotom. Gdyby natrętni ludzie korzystali z takiej umiejętnosci to byłoby pieknie :D[/quote:c04d6687ad]

Ja wiem... kot potrafi się narzucać, gdy jest mu to potrzebne..."Prosząca łapka" nigdy się nie poddaję

Z reguły po prosty nie ma potrzeby narzucania się "dla zasady" lub z samotności.

kot to istota ktora realizuje w swoim zyciu klasyczne zasady filozofii libertynizmu-jest egoistą i robi tylko to co sam chce i co mu pasuje a reszta powinna sie dostosować bez gadania :wink: .Postepuje więc zgodnie z zasadami natury bo wie że każda istota jest tak naprawdę samotna i zdana na siebie.Markiz de Sade był propagatorem tego typu poglądów często według mnie słusznych.Koty jak ludzie- każdy ma inny charakter-jedne drapią a inne nie.W średniowieczu kot zwłaszcza czarny byl uważany za symbol i wcielenie diabła.Zabijanie w sposob masowy kotow doprowadzilo do epidemii roznoszonej przez szczury ktorych nie mial kto eliminować.To byla pierwsza nauczka dla czlowieka żeby nie ingerowac w naturę tego świata.Postać kota występuje często w sztuce-kiedys pasjonowalem sie twórczoscią pisarza fantasy R.E.Howarda autora postaci Conana-w jednym ze zbiorow jego opowiadań niezwiązanych już z fantasy natknalem sie na opowieśc która mnie zadziwiła swoją tematyką odmienną od tego co zwykle pisał.Opowiadanie mialo tytuł "Bestia z otchłani" i bylo o...kotach.Genialne w swej treści i formie- polecam,warto poszukać i przeczytać.