Solium jest kolejnym projektem The Great Executora z Throneum, który tu ukrywa się pod pseudonimem Motor Immobilis. Jest to popis solowy, którego sentencją jest brud i misternie rozplanowany black metalowy prymitywizm, drążący swoje korytarze w kierunku obskurnego ekstremizmu. W zeszłym roku zostały już zaprezentowane trzy utwory jako demo „Dämonstration Der Hexenmacht”. Niedawno zostało to rozbudowane o siedem kolejnych i połączonymi siłami Putrid Cult i Under The Sign Of Garazel Productions wydane jako płyta „The Styx Is Witching Me”.
Muzyka sprawia wrażenie jakby dobiegała z głębokiej studni. Dudniący pogłos niesie ze sobą smród stęchlizny i spleśniałą kakofonię. Zagrzybione ściany nie dają oparcia i już tylko staczamy się w dół tym tunelem w kierunku piekielnych czeluści i bezbożnych otchłani. Brzmienie jest bardzo niskie, do czego mocno przyczynia się bulgotliwy bas, a także surowa perkusja. Zresztą szorstka surowość jest podstawą tych dźwięków, w co kompletnie wpisuje się wokal. Charczący bełkot spaja się z gitarami i razem z nimi wciąga pod kleistą powierzchnię cuchnącego błota.
Żeby nie było nudno autor zaprezentował momenty wolniejsze i szybsze, raz ciężkie, raz ostre. Jest sporo otępiałego instrumentalizmu, solówki i nieco dodatków jak choćby wycie wilka przed „Wolfspell”. Płyta jest klimatyczna, a wszystko co wydaje się tu garażowe czy amatorskie zrobione jest specjalnie i daje zamierzony efekt.
Tracklista:
01. In The Cover Of Darkness
02. Wolfspell
03. Black Winds Over Asphodel Fields
04. Blood Moon Rites
05. The Styx
06. Cacomorphism
07. Daemoonstrance Of The Which
08. Hate
09. Stone To Stone
10. The Truth
Wydawca: Under The Sign Of Garazel Productions (2017)
Ocena szkolna: 4+
