Neoklasycyzm w muzyce, określany też jako muzyka neoklasyczna był dwudziestowiecznym trendem, szczególnie aktualnym w okresie międzywojennym i utrzymujący się aż do lat pięćdziesiątych, w którym kompozytorzy starali się wrócić do wskazań estetycznych związanych z szeroko rozumianym pojęciem "klasyki", czyli porządku, równowagi, przejrzystości oraz emocjonalnej powściągliwości w muzyce.