Patrzac z perspektywy czasu ,los jest dla mnie jak siarczysty, mrozny wiatr wiejacy w twarz.Nigdy nie jest tak jakbym chcial i zawsze los odwraca sie .Czyzbym nie byl jego przyjacielem?jak daleko siegam pamiecia,zawsze bylem tylko kukielka w jego preznych rekach.Myslalem ,ze teraz mu sie nie dam,nadal tak mysle.Czy wystarczy mi sil ?Czy pozostale czesci tej ukladanki zwanej "zycie" beda mi sprzyjac?Mam nadzieje ,ze tak.
