SlipKnoT - zespół pochodzący ze stolicy stanu Iowa - Des Moines. Pierwsza płyta tej kapeli nosiła tytuł "Mate. Feed. Kill. Repeat." ("Spłodź. Wykarm. Zabij. Powtórz") i została nagrana w 1996 roku. Zespół zdobył jednak popularność dopiero po 28 czerwca 1999 roku. Tego dnia miała premierę druga płyta SlipKnoT, zatytułowana "SlipKnoT". Członkowie grupy zostali zauważeni przez Rossa Robinsona (producenta między innymi: pierwszej płyty KoRn czy "Roots" Sepultury) na koncercie w Des Moines. Zaprosił on ich do swojego słynnego już studia Indigo Ranch w Kalifornii i wyprodukował ich płytę. To właśnie on w dużej mierze przyczynił się do wypromowania SlipKnoT.
Zespół tworzy aż 9 muzyków nie używających imion. Odróżniają ich od siebie tylko numery i maski. Sami muzycy mówią, że maski te uzewnętrzniającą ich indywidualny charakter i osobowość. Bez muzyki SlipKnoT można byłoby co najwięcej nazwać bandą objazdowych klaunów. Muzyka przez nich grana jest brutalna, wściekła i ciężka, a przy tym nowatorska. Kariera zespołu przebiegała wręcz bajecznie. Wzięli oni udział w festiwalu Ozzfest 1999, gdzie zyskali wielki poklask i uznanie, ponad milion sprzedanych egzemplarzy "SlipKnoT" w samych tylko Stanach, czy samodzielne trasy po dużych salach. Do tego sukces ten nie odnosił się tylko do USA. Także w Europie i Australii, Slipknot święcił tryumfy.
Po sukcesie płyty "SlipKnoT" w glorii tryumfu zespół wszedł do studia, aby nagrać następną płytę (znów pod okiem Robinsona). W międzyczasie panowie ze SlipKnoT zagrali jako główna (obok zespołu Marilyn Manson) gwiazda Ozzfest 2001. 28 sierpnia tego samego roku ukazała się trzecia z kolei płyta zatytułowana "Iowa". Można powiedzieć, że był to jeden z najbardziej oczekiwanych albumów roku. Płyta zgodnie z zapowiedziami muzyków była jeszcze cięższa od swojej poprzedniczki. W mgnieniu oka stała się jedną z bestsellerów na amerykańskich i angielskich listach przebojów, umacniając tym samym i tak już wysoką pozycję SlipKnoTa w świecie nu metalowym We wrześniu SlipKnoT wraz z System Of A Down ruszył w trasę po USA. Najlepiej kapelę SlipKnoT opisują słowa Shawn'a Crahan'a (#6 Clown): "W 1995 roku miałem kilku kumpli w różnych zespołach, którzy byli znudzeni tym co grali. Graliśmy w oddzielnych bandach i otwieraliśmy na zmianę swoje koncerty w jedynym klubie co niedzielę w Des Moines. Prawie nikt by nie przyszedł i nie poparł muzyki na żywo, gdyż na co dzień w tym miejscu występowały zespoły grające covery. Niedziela była jedynym dniem, kiedy mogliśmy grać. Pracowaliśmy ciężko, rozdając ulotki i kasety, tak więc zgadałem się z Joey'em i Paulem i stworzyliśmy SlipKnoT. Zasady były proste - mieliśmy zamiar skupić się na muzyce i przynieść coś do miejsca skąd jesteśmy, i to, że nie mieliśmy zamiaru nikomu odpowiadać. Nie mieliśmy zamiaru tworzyć czegoś co było na fali, czy grać tego samego co inni, ponieważ byliśmy tym wszystkim zmęczeni. Nie chcieliśmy, żeby ktoś przyszedł do piwnicy gdzie mieliśmy próby i zaczął dawać nam rady. Gdzieś między naszymi pierwszymi spotkaniami a pierwszym koncertem, zdecydowaliśmy, że maski będą świetnym pomysłem. Mieliśmy poparcie dużych zespołów z naszego miasta i wiedzieliśmy, że ludzie przyjdą nas zobaczyć, raczej aby dowiedzieć się kto gra w naszej kapeli, niż dla muzyki, o której wtedy myśleliśmy, że jest słaba. Zamiar w maskach jest taki, że nasze twarze naprawdę nie są ważne. Noszę maskę klauna, i gdy już dojdziesz do tego kim jestem, Klaunem, to wtedy jesteś zdolny skupić się na tym co jest ważne i na przekazie w muzyce. Spędziliśmy mnóstwo czasu w naszych pierwszych dniach grania na żywo na rozwijaniu naszych myśli jako artyści, czy też ma to być nasz wygląd, logo czy coś innego. Nagraliśmy nasz pierwszy album "Mate. Feed. Kill. Repeat." za 30.000 $, które zdobyliśmy sami. Trzy utwory z tej płyty znalazły się na "SlipKnoT". Wiedzieliśmy, że mamy zamiar podpisać kontrakt. Nie wiedzieliśmy z kim i z jak ważnym. Muzycznie wiedzieliśmy, że zamierzamy mieć to wszystko i być przygotowanymi na ten dzień. Tak więc rzeczą, której poświęciliśmy najwięcej czasu było nagrywanie płyty. Sądziliśmy, że to bardzo ważne aby podnieść nasze umiejętności muzyczne. Chcieliśmy stworzyć coś, czego nie będzie można podrobić. Ludzie, którzy widzą nas pierwszy raz czują to pojebane uczucie. To tylko przypomnienie, że to wszystko jest w tobie a my to tylko wyzwalamy, i że jest nas dziewięciu aby to z ciebie wydrzeć".
W roku 2002 poznaliśmy muzyków grupy SlipKnoT z "innej strony". Grupa na pewien czas zawiesiła działalność z powodu indywidualnych projektów każdego członka kapeli. Perkusista Joey Jordison jako gitarzysta pojawił się na debiutanckiej płycie zespołu Murderdolls - zatytułowanej "Beyond The Valley Of Murderdolls", perkusista Shawn Crahan, który zagrał na debiutanckim albumie To My Surprise - "To My Surprise". Corey Taylor reaktywował kapelę Stone Sour. Na oficjalnej stronie Stone Sour opublikowano jego zdjęcia bez maski. Cieszyły się one ogromną popularnością. Hitem okazała się również singlowa ballada "Bother", która Stone Sour promowali swój debiutancki album. Jednak czas mijał a o nowym projekcie SlipKnoT'a nie było słychać. Joey Jordison po nagraniu "Iowa" powiedział, ze zespół jest zbyt intensywny, aby nagrać więcej niż. trzy, cztery albumy, nie popadając przy tym w autoparodię I trzeba przyznać mu rację. Gdyby SlipKnoT postanowił nagrać jeszcze cięższa płytę niż "Iowa," tak właśnie by się stało. Bogatsi o nowe, muzyczne doświadczenia ze swoich pobocznych projektów, panowie ze SlipKnoT'a postanowili nagrać swój trzeci album. Miał on być całkiem inny od pozostałych. Corey powiedział wtedy prasie: "Ludzie albo się zakochają w tej płycie, albo ją znienawidzą. Zawsze byliśmy radykalnym zespołem, tym razem albo damy plamę w historii, albo spłoniemy wraz z tym albumem. Mamy parę dobrych, wolnych kawałków... Ale zarazem, nadal jest tam metal, ten sam podwójny bas i perkusja, te same zwariowane hałasy robione przez Sid'a i Craig'a. Partie gitarowe Mick'a i Jim'a są najlepsze z dotychczasowych. Ten album zawiera w sobie wszystko i stanie się, mam nadzieje, wszystkim. Jak do tej pory jest to najlepsza rzecz jaka kiedykolwiek słyszałem". Pod koniec 2003 roku rozpoczęły się prace nad "Vol. 3: The Subliminal Verses". Przy produkcji tej płyty grupa skorzystała z usług producenta Rick'a Rubin'a. 11 marca 2004 roku Corey Taylor ożenił się ze swoja długoletnią dziewczyną Scarlett. By podkreślić zmiany, jakie zaszły w muzycznym przesłaniu grupy, muzycy postanowili zmienić swoje maski. Każdy z członków SlipKnoT zaprojektował swoją własną maskę. Te natomiast zostały wykonane przez człowieka, który zawodowo zajmuje się efektami specjalnymi w Stanach i Japonii. 25 maja światło dzienne ujrzała płyta "Vol 3: The Subliminal Verses". Dzięki niej poznaliśmy innego, wyrafinowanego SlipKnoTa a singiel "Duality" szybko opanował alternatywne listy przebojów.
Dnia 31 października 2005 roku SlipKnoT wydał kolejną płytę będącą zapisem występów grupy na żywo. Płyta została bardzo gorąco przyjęta przez "larwy" (fanów SlipKnoTa). Niestety krótko po jej premierze frontman zespołu oświadczył, że kolejna płyta grupy pojawi się dopiero za ok. 2 lata. Corey Taylor w wywiadzie dla angielskiego radia Kerrang powiedział że aktualnie chce skupić się na swoim drugim zespole Stone Sour. Razem z nim gra tam też gitarzysta SlipKnoT Jim Root. Z wywiadu dowiedzieliśmy się też że pozostali członkowie dziewięcioosobowej formacji już spotykają się, by przygotować materiał na nowy album. Grupa chce wrócić na scenę dopiero po wydaniu nowego krążka.
Skład:
Corey Taylor - wokal
Sid Wilson - scratch, programowanie
Craig Jones - sample
James Root - gitara elektryczna
Mick Thompson - gitara elektryczna
Paul Gray - gitara basowa
Joey Jordison - perkusja
Shawn Crahan - instrumenty perkusyjne
Chris Fehn - instrumenty perkusyjne
Byli członkowie zespołu:
Anders Colsefni - wokal (1996-1998)
Donnie Steele - gitara elektryczna (1996-1998)
Josh Brainard - gitara elektryczna (1996-2004)
Dyskografia:
01. Mate. Feed. Kill. Repeat. (1996)
02. Clan (1998)
03. SlipKnoT (1999)
04. Iowa (2001)
05. Vol 3: The Subliminal Verses (2004)
06. 0.9 (Live) (2005)
07. All Hope Is Gone (2008)
Oficjalna strona internetowa: www.slipknot1.com
MySpace: www.myspace.com/slipknot1
Źródło: oficjalna strona zespołu
