Gdybyś poznała zakamarki
tego co myślę i co czuję
Pragnę uczucia tak jak każdy
Lecz czasem serce się buntuje
Nie sztuka brać kiedy Ci dają
Żeby zapełnić szczęściem trzos
Lecz sztuka dawać gdy nie mają
Z uczuciem głaszcząc siwy włos
Nie sztuka szepnąć jedno słowo
Nie sztuka też drugiego zwieść
żeby otrzymać to czy owo
A potem ciężar w życiu nieść
Lepiej poczekać na tę chwilę
Którą wyznaczył nam dziś los
Dzielą nas przecież drogi mile
Choć wspólny się odzywa głos
Twe serce ciągle ma nadzieję
I mocna wiara w Tobie tkwi
Ze ktoś Ci poda serce w darze
A Ty otworzysz mu swe drzwi
Pierwsze spojrzenie już Ci powie
Czy ten ktoś spełni Twoje sny
Czy przyjmiesz go do serca swego
Czy z trzaskiem zamkniesz za nim drzwi
Nie jedno oczy Twe widziały
A rozum dobrze o tym wie
Nie każdy jest tak doskonały
Żeby zapełnić życie Twe.
Żeby dać Tobie czego pragniesz
By spełnić słodkie Twoje sny
Jeśli Twych myśli nie odgadnie
Tylko w poduszkę ronić łzy
Me serce pukać się nie boi
Lecz nie wie jaki los go czeka
Bo napisane przecież stoi :
Meandry tworzy każda rzeka
Szczęście przeważnie jest z ziarenka
Które posiała ludzka ręka
Mam takie zdanie i poczucie
Że też tak samo jest z uczuciem
tego co myślę i co czuję
Pragnę uczucia tak jak każdy
Lecz czasem serce się buntuje
Nie sztuka brać kiedy Ci dają
Żeby zapełnić szczęściem trzos
Lecz sztuka dawać gdy nie mają
Z uczuciem głaszcząc siwy włos
Nie sztuka szepnąć jedno słowo
Nie sztuka też drugiego zwieść
żeby otrzymać to czy owo
A potem ciężar w życiu nieść
Lepiej poczekać na tę chwilę
Którą wyznaczył nam dziś los
Dzielą nas przecież drogi mile
Choć wspólny się odzywa głos
Twe serce ciągle ma nadzieję
I mocna wiara w Tobie tkwi
Ze ktoś Ci poda serce w darze
A Ty otworzysz mu swe drzwi
Pierwsze spojrzenie już Ci powie
Czy ten ktoś spełni Twoje sny
Czy przyjmiesz go do serca swego
Czy z trzaskiem zamkniesz za nim drzwi
Nie jedno oczy Twe widziały
A rozum dobrze o tym wie
Nie każdy jest tak doskonały
Żeby zapełnić życie Twe.
Żeby dać Tobie czego pragniesz
By spełnić słodkie Twoje sny
Jeśli Twych myśli nie odgadnie
Tylko w poduszkę ronić łzy
Me serce pukać się nie boi
Lecz nie wie jaki los go czeka
Bo napisane przecież stoi :
Meandry tworzy każda rzeka
Szczęście przeważnie jest z ziarenka
Które posiała ludzka ręka
Mam takie zdanie i poczucie
Że też tak samo jest z uczuciem
