Loreena McKennitt - urodziła się i wychowała w Morden w Kanadzie, prowincja Manitoba. W miejscowości zamieszkiwanej przez potomków imigrantów pochodzenia irlandzkiego, szkockiego, niemieckiego, islandzkiego, położonej pośród kanadyjskiej prerii. Można by powiedzieć, że to właśnie tutaj była poddana wpływom międzykulturowym. W lokalnej społeczności wiejskiej była znana z żywiołowości wykonania szkockich tańców góralskich. Pobierała lekcje śpiewu oraz gry na pianinie, śpiewała również w chórze kościelnym. Matka jej była pielęgniarką, ojciec handlarzem bydła.
"Była to społeczność ludzi skromnych, głównie imigrantów. Walka o przetrwanie była na porządku dziennym, a wpływy kulturowe w szerszym tego słowa znaczeniu były ograniczone. Pomimo tego, że przodkowie mojej rodzimy pochodzili w głównej mierze z Irlandii, 'celtyckość' w sensie muzyki, czy opowieści przekazywanych z pokolenia na pokolenie, była obecna w moim wychowaniu w bardzo ograniczonym zakresie."- wspomina Loreena McKennitt. Po okresie dorastania spędzonym w Morden, wyrwała się w szeroki świat.Jej pierwsze spotkanie z folklorem celtyckim nastąpiło w klubie folkowym w Winnipeg. "Pierwszym krokiem stała się dla mnie muzyka celtycka. Jej brzmienie przyciągało mnie w sposób nieomal instynktowny. Stała się dla mnie kołem napędowym moich historycznych poszukiwań w stopniu, który przerósł moje wyobrażenie."- mówi Loreena. W Winnipeg zaczęła studiować weterynarię, później porzuciła studia i przeprowadziła się do Stratford, prowincja Ontario, i osiedliła się na stałe na pobliskiej wsi. W Stratford wystąpiła na Festiwalu Szekspirowskim, gdzie szybko doceniono jej umiejętności kompozytorskie i wokalne. Rozkochana w poezji Yeatsa i w muzyce bretońskiego harfisty Alaina Stivella, który rozbudził jej zainteresowania grą na tym instrumencie, poczuła lirykę irlandzkiej muzyki ludowej. W roku 1982 podczas swej pierwszej wizyty w Irlandii odnalazła podobną lirykę w atmosferze tego kraju i duchu jego narodu. Po powrocie włożyła cały rozbudzony celtycki zapał w interpretację wiersza Williama Butlera Yeatsa Stolen Child (Uprowadzone dziecię). Zachęcona lekturą poradnika Diany Sward Rappaport "Jak nagrać i sprzedać własną płytę" założyła firmę fonograficzną - Quinlan Road.
W 1985 roku nagrała "Elemental", kasetę z dziewięcioma utworami i zaczęła ją sprzedawać wprost z samochodu, oddawała w komis w księgarniach, sklepikach muzycznych lub sprzedawała w bezpośrednim kontakcie ze słuchaczami jako uliczny grajek. Do 1990 roku zdołała sprzedać w ten sposób 100.000 kopii swoich albumów. Sukces płyty Elemental pozwolił jej sfinansować kolejne dwa albumy "To Drive The Cold Winter Away" (1987) oraz "Parallel Dreams" (1989). Dzięki tym sukcesom media zaczęły powoli dostrzegać Loreenę. Największy chyba rozgłos zapewniło jej wystąpienie w półgodzinnym programie telewizyjnym "Breaking The Silence" (Przerwanie milczenia) w trakcie Letniego Festiwalu Adrienne Clarkson (CBC, 1988). Do końca lat osiemdziesiątych Loreena dawała koncerty w całej Kanadzie w salach wypełnionych po brzegi publicznością i zaczęła też koncertować poza Kanadą. Kolejnym ważnym krokiem w jej karierze było wydanie albumu "The Visit" w 1991 roku. Jest to album na którym Loreena poszerza swoje muzyczne poszukiwania o brzmienia hinduskie i bliskowschodnie. Przed wydaniem The Visit Loreena zajmowała się osobiście dystrybucją i marketingiem swych płyt, jednakże ogromny popyt i wzrastająca popularność sprawiły, że dostrzegła potrzebę nawiązania współpracy z profesjonalną, komercyjną wytwórnią i podpisała kontrakt z Warner Music. Jednak wszystkie jej płyty są nadal osiągalne poprzez zamówienia pocztowe za pośrednictwem niezależnej wytwórni Quinlan Road. Album "The Visit" sprzedawał się znakomicie i Loreena została uhonorowana podwójną Platynową Płytą oraz Juno Award w roku 1992 (kanadyjski odpowiednik nagrody Grammy).
Wydanie "The Mask And Mirror" zaowocowało sprzedażą ponad miliona egzemplarzy tej płyty w Kanadzie, USA i Europie. Na albumie tym Loreena kontynuuje muzyczną podróż z poprzedniej płyty. Pobrzmiewają tutaj rytmy hiszpańskie, bliskowschodnie, jak również afrykańskie. Jest rzeczą oczywistą, co wynika z przypisów na okładce płyty, z wywiadów, a przede wszystkim słychać to w pełnej uduchowienia muzyce, że religijne poszukiwania są najważniejszym tematem tego albumu.
Najnowsze dzieło Loreeny McKennitt "The Book Of Secrets" (wydana we wrześniu 1997) jest potwierdzeniem tego co Loreena mówi o sobie "jestem kompozytorem-podróżnikiem". Jednak tym razem Podróżnik został rzucony przez los w nowe krainy: Włochy, Bałkany, Rosja. Jeśli chodzi o treść jest to kontynuacja tematów z poprzedniego albumu bliskich sercu Loreeny: poszukiwanie Boga Night Ride Through the Caucasus (Nocna jazda poprzez Kaukaz), Dante's Prayer (Modlitwa Dantego); oraz jak On objawia się w naszym życiu The Mummers' Dance (Taniec kolędnika), Skellig. Ostatnią płytą wydaną przez Loreenę jest dwupłytowy album Live in Paris and Toronto, jak nazwa wskazuje zawierający najlepsze utwory z koncertów danych przez Loreenę w Ameryce i Europie. Kiedy wyjdzie następny album? Na razie nic o nim nie słychać i pewnie nieprędko się ukaże.
Dyskografia:
01. Elemental (1985)
02. To Drive The Cold Winter Away (1987)
03. Parallel Dreams (1989)
04. The Visit (1991)
05. The Visit (1991) (US Edition)
06. The Mask And Mirror (1994)
07. A Winter Garden (1995)
08. The Book Of Secrets (1997)
09. Live In Paris And Toronto (1999)
Krótsze nagrania:
01. A Winter Garden: Five Songs For The Season (1995)
02. Live In San Francisco (1995)
03. Words And Music (1997)
Oficjalna strona internetowa: www.quinlanroad.com
MySpace: www.myspace.com/loreenamckennitt
Źródło: Wikipedia
