Koniec lat 70 i początek 80 to ogromny kryzys muzyki progresywnej. W zasadzie jedyną formacją spośród starej gwardii, która zyskiwała a nie traciła w oczach był Rush. W tym czasie w Wielkiej Brytanii powstała nowa formacja Marillion, która swoją nazwę zaczerpnęła od tytułu jednego z utworów Tolkiena - "Silmarillionu".
Formacja zaskakująco szybko wydała pierwszy album, który został zatytułowany "Script For A Jester's Tear". Krytyka wypatrując czegoś co postawiłoby gatunek na nogi poddała album ostrej krytyce przyklejając mu etykietę słabej kopii Genesis. Z przykrością jednak trzeba stwierdzić, że patrząc na "Script For A Jester's Tear" ciężko jest ten zarzut odeprzeć. Marillion rzeczywiście dość mocno inspiruje się Genesis i słychać to dość mocno. Oba zespoły oferują bowiem muzykę progresywną, ale niekoniecznie zawiłą aranżacyjnie czy instrumentalnie. Oparta jest ona raczej na rozbudowanych, ale przejrzystych strukturach oraz sporej dawce melodii. I to właśnie ten drugi człon jest piętą achillesową tego wydawnictwa. W zasadzie żaden z zamieszczonych tu utworów nie porywa swoją melodią, ani na dobrą sprawę nie wpada w ucho. Najjaśniejszymi punktami zespołu są klawiszowiec Mark Kelly oraz wokalista Fish, któremu i tak zarzucano podobieństwo do Petera Gabriela, co raczej nie wydaje mi się być trafionym. Nie zmienia to jednak faktu, że albumu słucha się raczej beznamiętnie."Script For A Jester's Tear" to nie było wydawnictwo, które zapowiadałoby jakąś muzyczną rewolucję, bądź jakikolwiek powiew świeżości. Choć znalazło się grono miłośników formacji, którzy za swój ulubiony utwór obrali "Garden Party", to album jako całość nawet po latach nie przekonuje i nie odgrywa w historii rocka poważniejszej roli.
Tracklista:
01. Script For A Jester's Tear
02. He Knows You Know
03. The Web
04. Garden Party
05. Chelsea Monday
06. Forgotten Sons
Wydawca: Disky Records (1983)
