Erasure - brytyjska grupa, która powstała w 1985 w Londynie. Grupa została utworzona przez Vince'a Clarke'a, który wcześniej grał i był współzałożycielem Depeche Mode i Yazoo.Jako grający na keyboardzie, aranżer i twórca piosenek dla Depeche Mode, Vince Clarke na poważnie udowodnił swoje zdolności jako twórca hitów, zanim opuścił zespół w 1981 roku. Tworząc Yazoo z Alison Moyet również wszedł na listy przebojów, kontynuując nagrania jako The Assembly w 1983 roku, przed przerwą na rozważenie innego nowego projektu dwa lata później.
Początkowo plan Clarke'a obejmował nagranie albumu z 10 różnymi piosenkarzami, ale po przesłuchaniu młodego wokalisty Andy'ego Bella, Clarke zdał sobie sprawę z ich wzajemnego potencjału jako duet. Erasure powstało szybko z wyrazistym Bellem będącym wspaniałym dodatkiem do nie zwracającego na siebie uwagi czarodzieja keyboardu jakim jest Clarke. Po zadomowieniu się w Mute Records, drapieżny i pełen energii debiutancki album duetu - "Wonderland" (1986) - pojawił się wkrótce, podczas gdy ich pierwszy singel "Oh L'Amour" ustanowił międzynarodową pozycję Erasure praktycznie natychmiast stając się ogromnym hitem we Francji i Australii. Pomimo popularności singla, sprzedaż albumu była niska, więc by podnieść swoje notowania duet rozpoczął tournee po klubach nocnych, prezentując swoją muzykę w jej najbardziej logicznym wystroju.Drugi album Erasure, "The Circus" (1987) doszedł do Top 20 w marcu 1987 roku i zawierał ich entuzjastyczny super singel nr 2, "Sometimes" wraz z błyskotką disco "Victim Of Love", która to dopłynęła do pierwszej 10 Brytyjskich notowań muzycznych w tym samym roku.
Duet w rzeczy samej szybko zauważył wpływ, jaki kultura klubowa miała na główny nurt muzyczny lat 80. Można to wyczuć na ich własnej zremiksowanej kolekcji na żywo "The Two-Ring Circus" (1987). Zręcznie przetworzona w przełomową muzykę House zapełniającą parkiety, stworzona przez DJ Little Louie Vega, super producenta Flood i Vince'a Clarke'a - wszyscy zaangażowani w przerobienie ich utworów - by mógł rozbudzić parkiet i potwierdzić po drodze ich referencje jako techno-pop maszyna do produkcji hitów.
Ich kolejny album "The Innocents" (1988) następnie rozpoczął niezłamany i niesamowicie imponujący wyścig pięciu wbijających się na listy long-playów z singlami "Ship Of Fools" (1988), a następnie hymniczny "A Little Respect" (1988), który również dotarł do pierwszej 10 brytyjskiej listy przebojów, "Chains Of Love" zdobyło dla nich wysoki numer brytyjski, ale co ważniejsze, zdobyło popularność w Ameryce, co stworzyło fanatyczny ruch, który Clarke i Bell utrzymują aż do dzisiaj.
Październik 1988 był świadkiem wydania "Crackers International" (EP), co dało kolejne miejsce nr 2 na liście UK z hitem "Stop!", pierwszym z wielu, które napisać miał Vince i Andy.
Następne pełnej długości wydanie Erasure było jednym z takich hitów."Wild !" (1989), pojawiło się w całości z jeszcze większą liczbą singli, w formie "Drama!" i "You Surround Me" (1989), które dostało się do TOP 20, a także Numer 3 Blue Savannah, wzniosły i imponujący kawałek pisarstwa muzycznego, które duet i ich fani uważają za jeden z najlepszych. Faktycznie powiodło mu się rozpalać areny koncertowe, podobnie jak czynił to pokaz scenowy z kostiumami Bella, które stawały się coraz dziwniejsze i kompletnie niezapomniane. Po tournee po świecie z "Wild!" przez większość 1990 roku, chłopaki powrócili do domu we wrześniu by zagrać przed tłumem 65,000 ludzi w Milton Keynes Bowl.
Nagrany we Francji i Niemczech przed wydaniem w 1991 roku, "Chorus" był kolejnym hitem, który doświadczył eksperymentowania Vince'a ze starymi syntezatorami; próbując używać jedynie podstawowych ustawień sekwencera i specyficznych dźwięków syntezatora. Kompletny album miał dość unikalne odczucie, i bez żadnych trudności wydał na świat kolejną grupę singli z list Top Ten. Świetnie dopracowana ścieżka "Chorus" (1991) osiągnęła pozycję 3, podczas gdy wstrząsający parkietem "Love To Hate You" (1991) doszedł do 4 pozycji na brytyjskiej liście przebojów.
Rok 1992 ujrzał bardzo publiczny pokaz miłości Erasure to idealnego popu szwedzkiej grupy ABBA z 4 piosenkami EP coverów Abby zatytułowanych "Abba-Esque". Wyprzedzała o kilka lat retro-kicz grupówek i ujrzała Vince'a i Andy'ego oddających hołd swoim bohaterom w pysznie promocyjnym klipie video. Samo EP było kwartetem smacznie zmodernizowanych coverów z "Take A Chance On Me" dającym duetowi pierwsze miejsce w UK. Wskazaniem popularności Erasure w ich Światowym Tournee Phantasmagorical, kiedy po kolei wykonali niesamowite 12 występów w Manchester Apollo spędzając 15 nocy w Hammersmith Odeon.
Kolekcja hitów Erasure idealnie zatytułowana "Pop! The First 20 Hits" wskoczyła na pierwsze miejsca list LP w 1992 roku, a "I Say I Say I Say" powtórzył ten trick w 1994 roku. Następnie pojawił się singel z 4 miejsca ze znaczącym odegraniem dla "Always" (1994). Vince i Andy zwrócili się ku głębszym i bardziej eksperymentalnym sprawom z ich groźniejszym albumem artrockowym "Erasure" (1995), nowym kierunkiem, który nie był w guście wszystkich, mimo faktu, że album zawierał jedne z najpiękniejszych i najbardziej cenionych prac duetu. Album był świetnie wyprodukowany przez Thomasa Fehlmanna i Garetha Jonesa a zmiksowany przez legendarnego Francois Kevorkian. Singiel "Stay With Me" (1995) dotarł do skromnej pozycji 15 i Erasure zanotowało niższą popularność niż zwykle z "In My Arms" z albumu "Cowboy" (1997) i "Freedom" z albumu "Loveboat" (2000). Nie żeby ta wpadka jakoś zmartwiła chłopaków. Wciąż byli gwiazdami z Top 20, których gigantyczne, spektakularne pokazy na żywo wypełniały się histeryczną publicznością, która nie mogła się nacieszyć duetem i uduchowionym dźwiękiem oraz dość dojrzałymi tematami.
W 2003 roku Erasure ukazało swoją dojrzałość w pełnej szacunku kolekcji coverów Other People's Songs. 12 omawianych piosenek zawierało, dość zadziwiająco dla niektórych, przeróbkę sielankowego folk-popu Petera Gabriela "Solsbury Hill" (2003), który jako singel zabrał Erasure z powrotem prosto do Top 10 brytyjskiej listy przebojów, szybko demonstrując, że czas był odpowiedni dla "Hits! The Very Best Of Erasure" (2003) - kolekcja, które skutecznie przypomniała światu o tym, jak wiele świetnych piosenek pop stworzył duet w trakcie swojej kariery.
Odkąd po raz pierwszy Vince Clarke zwrócił się do syntezatora na pewno nie brakowało mu krótkich projektów pobocznych. Jego umiejętności produkcyjne i remiksowania można usłyszeć w nagraniach artystów tak różnorodnych jak The Happy Mondays, Betty Boo, Simple Minds, Sparks i kolegów z Essex chłopaków synth Nitzer Ebb, by wymienić tylko kilku.
Początek roku 2005 ujrzał wydanie kolejnego long playa "Nightbird", po którym pojawił się akustyczny album "Vnion Street" w 2006 roku.
Z ponad 14 milionami sprzedanych albumów jak do tej pory, Erasure zawsze byli dumnie, prowokująco, bezwstydnie pop - nawet nazwali kolekcję swoich najlepszych hitów "Pop!" w 1992 roku. Ale za tymi wszystkimi imponującymi liczbami i kiczowatymi kostiumami scenicznymi, czasem przeoczono jak spójnie wspaniałymi twórcami piosenek byli Vince i Andy w swojej karierze.
Skład:
Andy Bell - wokal
Vincent Martin "Vince Clarke" - instrumenty klawiszowe
Dyskografia:
01. Wonderland (1986)
02. The Circus (1987)
03. The Two-Ring Circus (1987)
04. The Innocents (1988)
05. Wild! (1989)
06. Chorus (1991)
07. Pop! The First 20 Hits (1992)
08. I Say I Say I Say (1994)
09. Erasure (1995)
10. Cowboy (1997)
11. Loveboat (2000)
12. Other People's Songs (2003)
13. Hits! The Very Best Of Erasure (2003)
14. Nightbird (2005)
15. Vnion Street (2006)
16. Acoustic Live (2006)
17. Light At The End Of The World (2007)
18. Sunday Girl (CDM) (2007)
19. Live At The Royal Albert Hall (DVD) (2008)
Oficjalna strona internetowa: www.erasureinfo.com
MySpace: www.myspace.com/erasureofficial
Źródło: Wikipedia
