The Beauty Of Gemina to młody, pochodzący ze Szwajcarii zespół, który zadebiutował na scenie w 2006 roku nagrywając album „Diary of lost”. Ich muzyka łączy w sobie elementy rocka gotyckiego, cold wave, darkwave i dark electro. Połączenie tych wszystkich składników wychodzi muzykom niezwykle zgrabnie i gustownie, dzięki czemu nagrania The Beauty Of Gemina brzmią świeżo i czarująco. Formacja bardzo szybko zdobyła duże uznanie i powodzenie na scenie dark independent i w krótkim czasie nagrała kolejne dwa krążki. "Iscariot Blues" to ich czwarty album studyjny, który ukazał się 13 stycznia 2012 roku nakładem Danse Macabre Records, stanowiący kontynuację płyty "At the of the sea" z 2010 roku. Dzięki „Iscariot Blues” wokalista i gitarzysta Michael Sele, wraz z basistą Davidem Vetschem oraz perkusistą Mac’iemVincens’em, wynieśli swój zespół na kolejny poziom pokazując swoje muzyczne doświadczenie i ogromną pomysłowość. Płyta jest pełna wdzięku i magii, każda kompozycja jest przemyślana, nic nie jest przypadkowe i nie ma zbędnych zapychaczy. Otrzymaliśmy dziesięć różnych utworów pełnych ciemnych barw, hipnotyzujących partii gitar i falujących dźwięków. Płyta oscyluje pomiędzy melancholijnym i uczuciowym, a dynamicznym, intensywnym i eksperymentalnym dźwiękom.
Album wyraźnie dzieli się na dwie części. Pierwsza jest zdecydowanie spokojniejsza, mamy tu połączenie gotyckiego rocka z bluesem i odrobiną new wave. Druga z kolei jest bardziej elektroniczna, eksperymentalna i żywa. Pierwszym i zarazem jednym z najlepszych utworów na płycie jest „Voices Of Winter”, który dzięki wibrującym, ostrym gitarom i perfekcyjnemu wokalowi Michaela Sele, na długo zapada w pamięci. Podobnie jak większość piosenek, „Voices Of Winter” jest chwytliwe, wyraziste i oznacza się niezwykle dobrym wyczuciem melodii oraz niezwykłym klimatem, przywodzącym na myśl stare gotyckie kapele z lat 80-tych. „Haddon Hall” to idealny kawałek na old schoolowe imprezy, kolejny wpadający w ucho utwór, przy którym można poszaleć na parkiecie. Następnie mamy bluesowy, bardzo ciekawy „Badlands”, dalej rockowy „Golden Age”, czyli kolejny imprezowy hit. Dzięki „Stairs” przenosimy się do innego świata, pełnego magii, melancholii, wrażliwości i piękna. Jest to chyba najpiękniejszy utwór na płycie. Do singla powstał równie klimatyczny, czarno-biały teledysk. Po nim zaczyna się druga, bardziej eksperymentalna część „Iscariot Blues”. W „Prophecy” pojawia się syntezator, jednak wciąż wszystko utrzymane jest w wyraźnym rockowym klimacie. Każdy utwór wnosi coś nowego. Dalej słyszymy bluesowy „Dark Revolution”, elektroniczny “June 2nd” oraz radosny i eksperymentalny „Seven-Day Wonder”, który nie pasuje trochę do całości. Płytę zamyka świetny, niepokojący utwór „Last Night Home”, pełen zimnych, hipnotyzujących dźwięków.
„Iscariot Blues” to spójna i konsekwentna płyta, która wyraźnie pokazuje osobowość i własny styl The Beauty Of Gemina, które z krążka na krążek coraz bardziej się rozwija i nie boi nowych wyzwań i eksperymentów. To płyta, do której będziecie wracać. Polecam.
Tracklista:
01. Voices Of Winter02. Haddon Hall03. Badlands04. Golden Age05. Stairs06. Prophecy07. Dark Revolution08. June 2nd09. Seven-Day Wonder10. Last Night Home
Wydawca: Danse Macabre Records / Metropolis Records (2012)
