Avantgard/progressive rockowa grupa Art Zoyd powstała w 1968 roku z inicjatywy Rocco Fernandeza w miejscowości Maubeuge w północnej Francji. Początkowo funkcjonowała pod nazwą Art Zoyd III. Przez pierwsze dziesięć lat muzycznej działalności skład zespołu ulegał ciągłym zmianom (przez grupę przewinęło się około trzydziestu muzyków). W 1971 roku do zespołu dołączył Therry Zaboitzeff (gitara basowa, wiolonczela) oraz Gerard Houbertte (skrzypce, flet, saksofon), którzy później wraz z Patricią Dallio (pianino, instrumenty klawiszowe) stanowili trzon zespołu przez wiele lat.
Art Zoyd przyłączył się pod koniec lat 70. do ruchu "Rock In Opposition" (zapoczątkowanego przez brytyjski zespół Henry Cow) w ramach sprzeciwu wobec zwiększającej się komercjalizacji muzyki rockowej, swym zasięgiem obejmującej także rock progresywny. Inicjatywa ta była próbą obrony artystów - zdeterminowanych tworzyć bezkompromisową sztukę - przed całkowitą marginalizacją.Muzyka wczesnego Art Zoyd to oryginalne połączenie elementów rocka i kameralnej muzyki klasycznej XX wieku, inspirowana twórczością Magmy (francuskiego zespołu z kręgu awangardy rocka) oraz muzyką XX-wiecznych kompozytorów, takich jak Bartok, Schönberg i Strawiński. Instrumentarium stosowane w pierwszym okresie twórczości, które zadecydowało o brzmieniu zespołu (skrzypce, wiolonczela, flet, pianino, fagot, obój, fortepian, trąbka, saksofon, gitara basowa i z rzadka perkusja) niewiele ma wspólnego z muzyką rockową. Do wyraźnie rockowych elementów zaliczyć można elektryczną gitarę basową oraz podejście do rytmu - jednak duch, charakter i ostateczny kształt tej muzyki sprawia, że w rzeczywistości nie jest to ani rock ani muzyka klasyczna.
Debiutancki album z 1976 roku "Symphonie Pour Le Jour Ou Bruleront Les Cites" ("Symfonia na dzień, w którym spłoną miasta") zawiera wszystkie istotne elementy zauważalne w pierwszym, akustycznym okresie twórczości grupy. W podobnej konwencji utrzymane są kolejne trzy płyty. Wczesne kompozycje Art Zoyd (w większości Houbertte'a i w nieco mniejszym Zaboitzeff'a) posiadają bardzo plastyczną i obrazową formułę - oryginalną, niezwykłą i pełną subtelnego piękna. Nic więc dziwnego, że muzyka Art Zoyd wykorzystywana jest w inscenizacjach baletowych.
Płyta "Nosferatu" z 1989 roku otwiera nowy rozdział w twórczości zespołu. Jest nacechowanym tajemniczością, zimną nostalgią i mrokiem akompaniamentem do niemego filmu z 1921 roku w reżyserii Friedricha W. Murnau'a. Jest to jednak coś więcej niż zwykły soundtrack. Należy wyobrazić sobie kilkupoziomową scenę z centralnie umiejscowionym ekranem i muzykami po obu stronach. Cała scenografia, stroje i instrumenty są czarno-białe jak wyświetlany film. Wielu fanów "akustycznego okresu" nie aprobuje zapoczątkowanej na "Nosferatu" elektronicznej kakofonii dźwięków i niepokojącego, surowego brzmienia. Kolejne dwie płyty Art Zoyd - "Faust" i "Häxan" - to efekt pogłębiającej się fascynacji muzyków klasycznymi horrorami z lat 20. ubiegłego wieku. Podobnie jak przy "Nosferatu" artyści kilkakrotnie występowali na żywo akompaniując do filmu.
Skład:
Gérard Hourbette - instrumenty klawiszowe, samplery, kompozytor
Patricia Dalio - instrumenty klawiszowe, samplery, sensory, kompozytor
Kasper T. Toeplitz - gitara basowa, elektronika, kompozytor
Laurent Dailleau - theremin, kompozytor
Jerome Soudan "Mimetic" - instrumenty perkusyjne, syntezator, elektronika, kompozytor
André Serre Milan - kompozytor
Erik Baron - gitara basowa, elektronika
Serge Bertocchi - saksofon, tubax
Yukari Bertocchi Hamada - instrumenty klawiszowe, samplery, sensory
Daniel Koskowitz - instrumenty perkusyjne, syntezatory, sensory
Ulrich Krieger - saksofon, eletronika
Nadia Ratsimandresy - Martenot Waves
Iantha Rimper - skrzypce, skrzypce Stroh
Carol Robinson - klarnet, klarnet basowy
Dyskografia:
01. Symphonie Pour Le Jour Ou Bruleront Les Cites Art Zoyd (1976)
02. Musique Pour l'Odyssée (1979)
03. Génération Sans Futur (1980)
04. Symphonie Pour Le Jour Ou Bruleront Les Cites (Remix) Cryonic (1980)
05. Phase IV RE (1982)
06. Les Espaces Inquiets Cryonic (1983)
07. Musique De La Piece De Theatre: L'Etrangleur... (1983)
08. Live Á Vandoeuvre (1983)
09. Le Mariage Du Ciel Et de L'Enfer (1984)
10. Berlin (1987)
11. Espaces Inquiets/Phase IV/Archives II: 1984-1987 (Compilation) (1987)
12. Nosferatu (1989)
13. Mariee/Charyocinese (1990)
14. Marathonnere I (1993)
15. Marathonnere II (1993)
16. Faust (1995)
17. Häxan (1997)
18. Ubique (2001)
19. Metropolis (2002)
20. Le Champ des Larmes (2006)
21. La Chute De La Maison Usher (2007)
Oficjalna strona internetowa: www.artzoyd.com
Źródło: oficjalna strona zespołu
