Cockney Rejects zadebiutowali EP'ką "The Flares and Slippers" wydaną w 1979 roku przez niezależną wytwórnię Small Wonder. Pod koniec tego samego roku dzięki Jimmy'emu Pursey'owi (Sham 69) podpisali kontrakt z wytwórnią EMI, co zaowocowało wydaniem w 1980 dwóch pierwszych albumów: "Greatest Hits Vol. 1" i "Greatest Hits Vol. 2". W tym czasie Scotta zastąpił Nigel Woolf. Utwór "The Greatest Cockney Rip Off" (stanowiący parodię utworu "Hersham Boys" zespołu Sham 69) z płyty Greatest Hits Vol. 2 stał się największym przebojem Cockney Rejects w całej jego karierze (osiągnął 21 miejsce i spędził 7 tygodni na liście przebojów). Członkowie zespołu, którzy byli lojalnymi kibicami drużyny piłkarskiej West Ham United F.C., złożyli jej hołd nagrywając utwór "I'm Forever Blowing Bubbles" (śpiewany przez kibiców West Ham od wczesnych lat 20.).
Inne piosenki zespołu miały mały walor komercyjny, ponieważ były mocno osadzone w tematach dotyczących bójek ulicznych albo chuligaństwa kibiców piłkarskich. Pozostałe utwory, którym udało się zagościć na brytyjskich listach przebojów to: "Bad Man!", "We Can Do Anything" i "We Are the Firm". Kolejny album Greatest Hits Vol. 3 (Live & Loud) nagrano na żywo w londyńskim Abbey Road Studios z nowym perkusistą Keithem "Sticksem" Warringtonem przy udziale zaproszonej publiczności. Na następnej płycie The Power and the Glory zespół odszedł od punkrocka w stronę bardziej rockowego brzmienia. Choć płyta była lepsza tekstowo i muzycznie od swoich poprzedniczek nie zdołała przekonać wszystkich fanów zespołu. Na piątym albumie The Wild Ones nagranym w 1982 i wyprodukowanym przez Pete'a Way'a z UFO muzycy zaprezentowali typowy hard rock. Zanim zespół zawiesił działalność w 1985 roku ukazały się dwa kolejne albumy: Quiet Storm (1984) (wydany pod nazwą The Rejects) oraz Unheard Rejects (1985).
W 1990 roku Turner, Geggus, Riodan i Warrington powrócili na krótko, aby nagrać płytę Lethal. W 1997 nakładem wytwórni Dojo ukazał się zestaw singli Cockney Rejects The Punk Singles Collection z lat 1977–1982. W 1999 nastąpił kolejny powrót Cockney Rejects w składzie Turner, Geggus, Tony Van Frater i Andrew Laing (rok później zastąpił go Les Cobb). W następnych latach zespół nagrał kolejne płyty: Greatest Hits Vol. 4 (nowe wersje starych utworów), Out of the Gutter (2003) oraz Unforgiven (2007). W 2006 na miejsce Cobba powrócił Laing.
Booze & Glory to streetpunkowa formacja z Londynu, która powstała w 2009 roku z inicjatywy Marka, Liama, Bartka i Mariusza. Z czasem z zespołu odszedł Mariusz i Bartek, a zastąpili ich Tommy na perkusji (ex The Cliches) i Bubble (Seaside Rebels). Zespół ma na koncie trzy albumy CD i kilkanaście mniejszych wydawnictw oraz kompilacji. Ich pierwszy oficjalny teledysk do kawałka "London Skinhead Crew" stał się prawdziwym hitem, który w jeden rok od premiery na YouTube obejrzało ponad 2 miliony internautów. Jeżeli lubicie żywiołowe, wpadające w ucho melodie, chóralne zaśpiewy i fantastyczną zabawę, to koncert Booze & Glory będzie dla Was punktem obowiązkowym.
Początki historii Pils sięgają 70-tych lat ubiegłego stulecia. Wszystko zaczęło się w Tychach, na Śląsku. Jak wszystkie punkowe kapele, mieliśmy trudne początki. Kondi jako perkusista wraz z Chmielem na gitarze zaczęli przygodę z "muzyką" w kapeli MGP w 1993 roku. To był taki nihilistyczny punk. Próby MGP często ograniczały się do spożywania trunków z dolnej półki. W 1996 roku powstała kolejna tragedia z udziałem Kondiego na garach i z Pawłem na basie - kapelka o nazwie Horrendum, która rozpada się w 1999 roku. Później był, hardcoreowy twór Nail To Coffin (1999 - 2005), w którym chłopaki nabrali sporego doświadczenia, grając wiele koncertów, głównie na Śląsku. Równolegle w okresie działalności NTC, pozostając wiernym muzycznym fascynacjom, chłopaki postanawiają zaangażować się w punkowy projekt EL 4. Była to kapela, która odbiła się na późniejszej twórczości Pils. To właśnie z tamtego okresu pochodzi kawałek Tyski Song, który znajduje się w obecnym repertuarze. W 2001 roku Paweł spłacał dług wobec ojczyzny, wobec czego zespół postanowił poszukać nowego basisty, którego znalazł na koncercie w Bieruniu. Adik rzekomo miał kontakt z gitarą basową, jednak jedynym warunkiem przyjęcia do EL 4, było posiadanie umiejętności wypicia kraty piwa. Muzyka ciągle była na dalszym planie. W 2002 roku powstało punk rock'owe 5 złotych zębów, gdzie grał Kondi (gary), Paweł (bas), oraz dwóch funfli Su (gitara) i Dawid (wokal). Pod koniec działalności 5 Złotych Zębów za drugie wiosło chwyta Gierek, a dźwięki o niskiej częstotliwości ponownie wydobywa Adik. Kiedy kapela zmierzała ku przepaści Gierek z Adikiem założyli punkową kapelę Alarm. W 2004 roku powstaje ostatni przed Pils oiowy tym razem projekt: Hosentregle. Odpowiedzialny za muzykę był wówczas Gierek. Kapela zagrała kilka koncertów, lecz została znienawidzona przez śląską scenę. Głównymi powodami były cover Bőhse Onkelz z ich "ciemnego" okresu, a także faszyzująca postawa wokalisty i autora tekstów Maćka. O rozpadzie kapeli zadecydował konflikt Kondi- Maciek. Nie patrząc na problemy personalne, dwójka mocno zżytych kumpli (Kondi i Gierek) założyła kapelę o nazwie Go Go Pogo. Kondon pisze pierwsze teksty: Płonie Warszawa, Realisty Show, Punk Rock, Kowboyska Piosenka, Gierek zaś tworzy muzykę. Inspiracją są punkowe kapele z lat 70-tych, które zawsze bliskie były ich sercom. Za oficjalna datę powstania Pils uważa się moment w którym do wyżej wymienionej dwójki dołącza Adik (bas), jest sierpień 2005 roku. Chłopaki zaczynają grać regularne próby, powstają kolejne kawałki. Na początku 2007 roku za gitarę basową chwyta Paweł, a Chmielo podwaja siłę ściany dźwięków za pomocą drugiej gitary. Z Pilsami związana jest tyska załoga punx & skins, która wiernie nie daje im spokoju zarówno podczas prób, jak i koncertów.
COCKNEY REJECTS, Booze&Glory, Pils
Kraków – 28.09.2014 – Klub Kwadrat ul. Skarżyńskiego 1
Otwarcie wejść: 18:00
start 19:00
Bilety: przedsprzedaż 70zł, w dniu koncertu 80zł
