.. tylko to co samotne, może...
egzystować, być.
Tylko to co samotne, może być i być zarazem
niesamowite.
Tylko to co absolutnie sieroce może być i być zarazem
absolutnie niesieroce,
bo jest otwarte na wszystko, bo nie jest w żadnym
klanie rodzinnym uwięzione;
jest lotne jak ptak, jest żywe, bo nie jest w żadnym
grobowcu rodzinnym zakopane.
To dom bez scian, same okna, i wszystko otwarte na
oścież.
Bo wszystko to co samotne, może zniknąć, może umrzeć
i nikomu się krzywda nie staje.
Za tym, co samotne wypłakiwać oczu nie potrzeba.
A jeśli ktoś wypłakuje oczy, jeśli ktoś wylewa łzy, to
wylewa je nad sobą.
Bo nie jest człowiekiem samotnym. Jest człowiekiem
osamotnionym, na osamotnienie siebie samego
skazanym.'
