Finland Finland! Scena podobno jedna z mocniejszych na świecie, ale z tego co się orientuje, to 99% to kopie Nightwish i Children Of Bodom. Ostatnio pojewiło się kilka mocniejszych kapel (Rotten Sound, Amoral), a kilka innych podbija swiat myśląc, że gra metal (HIM, Lordi, The 69 Eyes) . A tutaj nie stąd ni zowąd pojawia się Mors Principium Est - już sama nazwa zespołu nasuwa skojarzenie, że będziemy mieli doczynienia z tandetą ...
A tutaj zaskoczenie! Mors Principium Est gra bowiem o wiele ambitniej od C.O.B. czy Nightwish, mają bardziej rozbudowane utwory, w których przewija sie spora liczba różnorodnych motywów. Muzycznie Mors Principium Est gra melodyjny death metal, ale ... Jest tutaj motoryka At The Gates, odrobina mrocznego nastroju Dark Tranquillity, szpanerskie popisy C.O.B., ale całość okraszona utworami, które w swojej budowie przypominają te z Dimmu Borgir "Puritanical ...". Mamy tutaj świetne solówki - zarówno gitarowe jak i klawiszowe, które nie są lukierkowate, growling jest przyzwoity, riffy dosyć techniczne, motoryczne i czadowe, ale niekiedy odnosi się wrażenie, że zespół się powtarza. Minusem tego albumu jest to, że solówki są słabo nagrane, są na drugim planie i trzeba się mocno wsłuchiwać. Poza tym, im dalej płyta leci to zespół trochę traci pomysły, a muzyka przypomina szwedzką, melodyjną łupankę podrasowaną klawiszami.
Ciężko jest mi jednoznacznie ocenić ten album. Z jednej strony mamy bardzo energiczne kawałki, granie na bardzo dobrym poziomie, całkiem przyzwoite kompozycje. Z drugiej jednak Mors Principium Est nie gra niczego, czego już wcześniej nie słyszeliśmy. "The Unborn" jest po prostu bardzo dobrze skomponowanym zlepkiem zapożyczeń od kilku innych zespołów, którego można posłuchać z przyjemnością, wypić przy tym piwko, zrobić imprezkę, wyszaleć się. Ale nie oczekujcie od tego albumu ani odkrywczości ani czegoś naprawdę świetnego. Po prostu dobry album.
Wydawca: Listenable Records (2005)
