Muszę się szczerze przyznać, że przed sięgnięciem po kolejny tom przygód Vuka Drakkainena miałam spore obawy. Pierwsza część była wyśmienita i nasuwało się pytanie, czy kontynuacja książki będzie równie dobra. Po przeczytaniu pierwszych rozdziałów zstąpiło na mnie rozczarowanie - bohater zmienił się z jednostki działającej w rozmyślającą i rozpamiętującą. Inaczej mówiąc - Vuko nieco zdziadział (i nie chodzi mi tutaj wyłącznie o jego przemianę w drzewo, ale i o postępowanie po "odczarowaniu"). Dużo myślenia retrospektywnego (niestety, mało wnoszącego do powieści), mało akcji.
Na szczęście drugi z głównych bohaterów, mały cesarz, okazał się w tym tomie postacią zdecydowanie bardziej ruchliwą, wokół której cały czas coś się dzieje i zmienia. Młody tohimon po prostu "przerósł" Vuka, epizody opisujące jego (i Brusa) wędrówkę przez zniszczony wojną kraj wywołują w czytelniku emocje, wciągają, zmuszają go, by kibicował sympatycznej dwuosobowej ekipie uciekinierów. Spotkanie z mieszkańcami czerwonych wież, tajemne i krwawe obrzędy, przejście przez pustynię, walka z demonami i własną słabością - historia opowiedziana pięknie, że aż palce lizać.Wgryzając się coraz głębiej w drugi tom "Pana Lodowego Ogrodu" przez cały czas miałam nadzieję, że Grzędowicz za chwilę ożywi Vuka, że rzuci go w wir wydarzeń, tak jak zrobił to z młodym tohimonem. Co prawda "ożywienie" nastąpiło dopiero w końcowych partiach książki (czyli dość późno), ale najważniejsze, że w końcu nastąpiło.
Po zakończeniu czytania został we mnie głód dalszej lektury. Pomimo dłużyzn, pomimo pewnego spowolnienia akcji. Od dziś rozpoczynam niecierpliwe oczekiwanie na kolejny tom powieści. I myślę, że nie jestem w tym oczekiwaniu osamotniona. Czary lodowego ogrodu wciąż wiszą w powietrzu.
I jeszcze jedno - w skali dziesięciopunktowej "Pan Lodowego Ogrodu 2" ma u mnie 7/10
Wydawca: Fabryka Słów, Lublin (2007)
black_gothic : Przepraszam, muszę zmienić szkła na większy numer. Pomyliłam pr...
black_gothic : Będzie w sobotę o 13.00. Prelekcja " Czy strach może mieć wielki...
CrommCruaich : Również czekam niecierpliwie. Bardzo mi się podoba styl pisania tego aut...
