Zmierzch Bogów
Wracać wciąż do domu Le Guin
Encyklopedia :

Gidget Gein

Gidget Gein, Brad Stewart, Dali Gaggers, Marilyn Manson & The Spooky Kids, The Spooky Kids, Marilyn Manson, alternative, experimental, glam rock, ghettotech, hardcore, hard rock, post punk, post-punk, punk rockGidget Gein (właściwie Bradley Mark Stewart) - amerykański muzyk, artysta, malarz urodzony 11 września 1969 roku w Hollywood w stanie Kalifornia. W latach 1990-1993 basista i jeden z głównych kompozytorów w zespole Marilyn Manson, (& The Spooky Kids, człon usunięto w 1992 roku, przyp. aut.). Przyjęty w formacji pseudonim Gidget Gein powstał z połączenia  imienia gwiazdki telewizyjnej Gidget i amerykańskiego seryjnego mordercy i nekrofila Edwarda Theodore'a Geina.
Stewart urodził się w tradycyjnej amerykańskiej rodzinie. Jego matka była nauczycielką w szkole katolickiej, ojciec natomiast oficerem policyjnym. Kiedy Brad był nastolatkiem, jego rodzice rozwiedli się. W mieście, skąd pochodził był bardzo szanowany i rozpoznawany. Jego charakter, styl i miejscowa reputacja imponowała Brianowi Warnerowi (vel. Marilyn Manson), którego spotkał w późnych latach 80. Stewart odznaczał się dość charakterystyczną, rzucającą się w oczy, jaskrawą odzieżą i sposobem bycia. Jego charakter i styl ubierania imponował muzykom zespołu, którzy nie mając żadnego image'u zupełnie nie odróżniali się spośród innych młodych amerykańskich grup. Dlatego bez sprzeciwu przyjęli pomysł Warnera by przejąć image Brada Stewarta. Po wielu spotkaniach i wspólnych jammowaniach Brian zaprzyjaźnił się z Bradem. Stali się bliskimi przyjaciółmi. Własna osobowość i doświadczenia każdej osoby z zespołu wpływały na coraz większe zainteresowanie zespołem ze strony mediów, fanów rocka z Florydy a także zainteresowanie samego Trenta Reznora z Nine Inch Nails. Z czasem kiedy grupa Marilyn Manson & The Spooky Kids została przemianowana na samo Marilyn Manson w 1992 roku zespół powoli zaczął odczuwać trudności popularności: masa występów, wywiadów i męczących tras.

Osobowość Brada stała się coraz bardziej chaotyczna. Ekscentryczne, nieodpowiedzialne zachowanie, eksperymentowanie z dużą ilością narkotyków, alkohol, wzrastające publiczne deklaracje, zachowania świadczące o biseksualności oraz wiele innych doświadczeń i zdarzeń przyczyniało się do coraz większych problemów. Ostatecznie po ich skumulowaniu w 1993 roku w grudniu muzyk opuścił (lekko powiedziane, przyp. aut.) szeregi zespołu po tym jak po raz trzeci przedawkował heroinę ("Nie mogłem i nadal nie mogę tolerować kogoś uzależnionego od łyżki i igły", "Życiem Brada była już tylko heroina, a gra na basie służyła mu wyłącznie do zabijania czasu między kolejnymi działkami", "W pewnym sensie dzięki niemu uświadomiłem sobie wtedy jak ważny jest dla mnie zespół, mimo, że Brad był moim przyjacielem nie pozwoliłem mu zniszczyć tego zespołu" - Marilyn Manson "Trudna, długa droga z piekła"). Zastąpił go Jeordie White (Twiggy Ramirez).

Po przykrym pożegnaniu z szeregami zespołu Marilyn Manson Stewart rozpoczął karierę solową. W 1996 roku Stewart przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie poznał i zaprzyjaźnił się z wieloma artystami i muzykami. W nowym miejscu zaczął również zbierać pomysły na własną muzyczną inicjatywę. W tym okresie powstał zespół Dali Gaggers, który w swojej muzyce poruszał tematykę zdegenerowanej sztuki i idei ("To nie jest zespół. To oszczerstwo, pomówienie, deformacja charakteru" - mówił o grupie Brad). Muzykowi szybko udało się zebrać resztę składu, który tworzyli gitarzysta Al Romano (Al B. Damned), Bobby Rondinelli (perkusista takich formacji jak Black Sabbath, Rainbow, czy Sun Red Sun) oraz wokalista Alistarr Liddel.

Zanim ukazał się pierwszy (i jedyny) album Dali Gaggers "Just AdNauseam" Gein zdecydował się wrócić na Florydę.

W 1999 roku, bez wiedzy Brada, ukazała się tzw. piracka wersja albumu, wydana przez gitarzystę składu Ala Romero vel. Al B. Damned. Przód płyty zdobiła inna, wykonana amatorsko okładka, zmieniony tytuł ("Confessions Of a Spooky Kid") oraz podrobiony autograf Gidget Geina. Po przesłuchaniu materiału wielu nie miało wątpliwości, że utwory zmieniły swoją kolejność a ponadto zostały przearanżowane.

W nowym stuleciu Stewart zaangażował się w medyczny eksperyment Bag Boy, jego zadaniem było pakowanie zmarłych w czarne, foliowe torby. "Nazbierałem wtedy masę ekstremalnych pomysłów, które zainspirowały mnie do maleńkiej autorskiej działalności" - mówił po latach. Część doświadczeń z eksperymentu udokumentowano w amerykańskich czasopismach. Pokłosiem akcji było zaangażowanie się do artystycznej grupy UnPop zreszającej głównie amerykańskich  malarzy, grafików inspirujących się codziennością, przedmiotami produkowanymi masowo, krytykują elitarność malarstwa olejnego, stosujących estetykę, stylistykę i technikę "niepopową", tematyką obrazów są głównie "niepopularne", nieprzyjemne, społecznie wyparte lub cenzurowane tematy i idee. Współtwórcą ruchu jest amerykański muzyk eksperymentalny, pionier noise, kapłan kościoła szatana, okultysta Boyd Rice (na scenie muzycznej działający jako NON, współpracujący z Current 93, Death In June, Coil, Rose MacDowall (Sorrow), Luftwaffe, Tonym Wakefordem (Sol Invictus) czy Michael em Moynihanem z Blood Axis). W 2004 roku Brad powołał do życia własną linię odzieżową sygnowaną logo Gidget Gein-Gollywood po czym rozpoczął swoją przygodę z malarstwem. Artysta zaczął organizować wystawy swoich prac najpierw w Hollywood, a następnie w Europie. We wrześniu 2006 roku jego obrazy można było obejrzeć na wystawie w Zurichu.

Stewart próbował również swoich sił jako aktor. Jego krótkie epizodyczne role obejrzeć można w filmach "The Three Trials" (2006), w kryminale "The Devil's Muse" (2007) w którym wcielił się w rolę detektywa Jeffrey'a Mourira oraz w "In A Spiral State" (2009). Angaż w filmach nie przeszkodził mu w kontynuowaniu solowej kariery muzycznej. W 2007 roku powstały albumy "Suspension of Disbelief" i "The Law of Diminishing Returns", które nie doczekały się jednak oficjalnego wydania.

W 2008 roku w lutym odbyła się, jak się okazuje, ostatnia wystawa prac muzyka pod nazwą "Gollywood Babylon", podczas której zaprezentował on obrazy inspirowane społecznością amerykańską. Kolejne spotkanie pod hasłem "Black Is The New Black" miało odbyć się w grudniu tego roku. Na 2009 rok Brad Stewart planował publikację swojej pierwszej książki oraz wydanie kolejnej solowej płyty z producentem płyt Jane's Addiction.

Ostatni występ Stewarta zanotowano 2 października tego roku z zaprzyjaźnionym zespołem People. Wtedy też muzyk po raz pierwszy od paru lat pojawił się na scenie w roli basisty.

Bradley Stewart zmarł 8 października 2008 roku o godzinie 21:18. Jego ciało znaleziono w domu w Burbank w stanie Kalifornia. Przyczyną zgonu było przedawkowanie narkotyków (heroiny). Stewart miał 39 lat.

Dyskografia:

01. Confessions Of A Spooky Kid (2000)
02. Suspension Of Disbelief (2007)
03. The Law Of Diminishing Returns (2007)

MySpace: www.myspace.com/gidgetgein
www.myspace.com/gidgetgeinmusic
Komentarz
Średnia ocena: 0
Oceny: 0
starstarstarstarstar

Podobne artykuły