David Gahan urodził się 9 maja 1962 roku w Epping (koło Basildon). Jest on jednym z najbardziej charyzmatycznych frontmanów w historii elektronicznego popu i rocka. Od 1979 roku Gahan stał się członkiem zespołu Depeche Mode. Wcześniej grupa nosiła nazwę Composition Of Sound. W 1980 roku wystąpiła ona po raz pierwszy w czteroosobowym składzie (z Dave'em na wokalu). David Gahan zaproponował zmianę nazwy na Depeche Mode, co zostało zaaprobowane przez resztę zespołu.
Jego początkowo łagodny i nieco chimeryczny wokal, znany chociażby z utworów "Just Can't Get Enough" i "Dreaming Of Me", pod wpływem niepowtarzalnych tekstów i kompozycji klawiszowca Martina Lee Gore'a ewoluował w kierunku industrialu z elementami gotyku i synthpopu. W 1993 roku Gahan zamieszkał w Los Angeles i tam zainspirowany brzmieniem grunge'u po raz kolejny zmienił image. Zapuścił włosy i brodę, swoje ciało ozdobił sporą ilością tatuaży co oburzyło wielu starszych fanów Depeche Mode. Zmieniła się też muzyka grupy i sama grupa. Zespół wydał album "Songs Of Faith And Devotion", który osiągnął bezprecedensowy sukces na całym świecie. Niestety prawie w tym samym czasie Dave pogrążył się w narkotykowym uzależnieniu. Trwało to kilka lat. Gahan w tym czasie dwa razy próbował odebrać sobie życie. W połowie lat 90 wokalista zerwał z heroiną, przeszedł terapię odwykową i już w 1997 roku wraz z Depeche Mode wydał album "Ultra".
Gahan nagrał z zespołem 12 płyt studyjnych, 2 koncertowe oraz 3 kompilacje. Ponieważ artysta zawsze chciał mieć swój udział w komponowaniu utworów na płyty Depeche Mode a na tamten czas spotkało się to z wyraźną odmową głównego kompozytora Martina Lee Gore'a już w 2003 roku Gahan wydał swój pierwszy debiutancki album "Paper Monsters". Jest to pierwsza solowa płyta Gahana. Po raz kolejny artysta zaczął wszystko od zera. Wcześniej zobowiązania zawodowe, problemy osobiste, brak wiary w siebie uniemożliwiały mu odnalezienie własnego prawdziwego głosu. Jak sam mówi stąd właśnie wziął się tytuł płyty - papierowe potwory. Jak mówi: "sam stworzyłem te potwory, a one z każdym rokiem robiły się coraz większe. Ale uświadomiłem sobie wreszcie, że to ja sam je sobie wymyśliłem". Płyta zawiera 10 utworów. Kompozytorem materiału jest multi-instrumentalista z Nowego Jorku, a prywatnie przyjaciel Gahana - Knox Chandler. Natomiast produkcją zajął się Ken Thomas. Premiera "Paper Monsters" odbyła się 2 czerwca 2003 roku.
Kolejną solową płytą Davida Gahana jest "Hourglass". Album powstawał podobno bez presji terminów: Gahan skomponował i wyprodukował wszystkie piosenki we współpracy z Christianem Eignerem (perkusja) i Andrew Phillpottem (gitara akustyczna, elektryczna), którzy wspomagają zespół Depeche Mode na trasach koncertowych. Prace odbywały się w 11th Floor Studios w Nowym Jorku, gdzie Gahan mieszka od 10 lat. Album zawiera 10 utworów znacznie różniących się brzmieniowo od muzycznej zawartości poprzedniej płyty, zwłaszcza odstąpieniem od bluesowo/rockowych utwórow na rzecz elektronicznych, miejscami industrialnych nagrań z ciekawie zaaranżowanym wokalem Gahana. Premiera "Hourglass" odbyła się 21 października 2007 roku.
Dyskografia:
01. Paper Monsters (2003)
02. Hourglass (2007)
Oficjalna strona internetowa: www.davegahan.com
MySpace: www.myspace.com/davegahanofficial
Depeche_Mona : Uważam tą płytę za udaną,jest naprawdę świetna,mile mnie za...