[i:7d20bd65a4]Chciała nienawidzić i nie mogła, dręczona w sercu czułością dotkliwiej piekącą niż nienawiść.[/i:7d20bd65a4]

Dzieje Tristana i Izoldy.

Nie da się określić swojego życia jednym mottem.

"Wystarczą spuszczone spodnie i chwila nieuwagi, by ktoś nieżyczliwy dobrał Ci się do dupy..."
Sapkowski

"Święci mężowie powiadają, że życie to tajemnica i wierzą w ten koncept z radosnym obliczem, lecz są tajemnice, co gryzą z wściekłości i pragną Cię dopaść wśród nocnych ciemności..."

"(...) nieopodal jest grób wujka i ciotki, to co innego, ci leżą razem na własne życzenie.
Robert pamięta, że ciotki zawsze ubywało: kiedy nauczyła się żyć bez jednej nogi, rak przeniósł się na drugą, potem amputowano jej pierś, a nim zdążyła zapytać wujka, czy nie przestanie jej kochać, jeśli w ogóle nie będzie miała piersi, nowotwór zjadł jej mózg. Wujek kochałby ją nawet, gdyby został z niej tylko głos, zawsze powtarzał, że miłość poznaje się po tym, że czyjegoś głosu pragniesz bardziej niż ciszy, mówił, że kochać to zgodnie przerywać rozmowę, żeby posłuchać deszczu. Deszcz padał także podczas pogrzebu ciotki, na którym wujka być nie mogło, czekał już w chłodni, aż się kapelan da przekonać, że samobójstwo popełnił z rozpaczy po zmarłej żonie, więc musi zostać pochowany razem z nią, (...)"
Wojciech Kuczok - "Senność"

Wierzę w Boga, Ojca Wszechmogącego ...