This Mortal Coil - przedsięwzięcie muzyczne zainicjowane przez dyrektora wytwórni płytowej 4AD Ivo Wattsa Russella, który w 1983 roku zgromadził w studiu nagraniowym najwybitniejszych muzyków swej wytwórni, by nagrać płytę "It'll End In Tears", zawierającą zapomniane covery, ale także i nowe kompozycje. Na drugiej i trzeciej płycie wystąpili w większości artyści oficjalnie niezwiązani z wytwórnią 4AD, ale utrzymujący się w jej klimacie.
W nagraniach udział wzięli m.in. muzycy i zespoły: Elisabeth Fraser i Cocteau Twins, Lisa Gerrard i Dead Can Dance, Xmal Deutschland, The Wolfgang Press, Throwing Muses, Colourbox, Dif Juz, Modern English, Cindytalk, Kristin Hersh, Pieter Nooten, Heidi Berry, siostry Louise Rutkowski i Deidre Rutkowski, Dominic Appleton, Alison Limerick. Nazwa formacji jest cytatem z dramatu Williama Szekspira "Hamlet" (Akt III, Scena 1).Właściwie nie była to nawet grupa, w zwykłym rozumieniu. This Mortal Coil było marką stworzoną przez Ivo Watts-Russela, twórcę jednej z najważniejszych niezależnych wytwórni płytowych - 4AD. Ideą, która przyświecała szefowi projektu było przywrócenie życiu wspaniałych lecz odeszłych w niepamięć utworów.Projekt początkowo zakładał nagranie kilku coverów muzyki bliskiej Ivo, ale w finalnym kształcie, na pierwszej płycie This Mortal Coil pojawiły się również kompozycje autorskie grup z macierzystej wytwórni oraz jeden utwór Ivo. Płyta zatytułowana została "It'll End In Tears", a światło dzienne ujrzała w 1984 roku. Dwa lata później wyszła druga płyta This Mortal Coil, na której pojawili się w większości wokaliści spoza 4AD, aczkolwiek w pełni odpowiadający ówczesnemu wizerunkowi wytwórni. W 1991 roku otrzymaliśmy trzeci i niestety ostatni już album This Mortal Coil zatytułowany "Blood". Również i to dzieło stanowiło kontynuację pierwotnej idei jaką kierował się Ivo Watts-Russel. Na "Blood" znalazło się sporo kompozycji samego guru 4AD choć niekoniecznie można przyznać im wielkość równą jego innym zasługom dla muzyki lat 80.
Każda z płyt This Mortal Coil miała swój unikalny klimat, który był wynikiem bezprecedensowej wizji i wyjątkowej współpracy największych artystycznych osobowości zgromadzonych wokół 4AD. Aby dowieść tego stwierdzenia wymienię grupy, których muzycy brali udział w projekcie: Belly, Heidi Berry, Breathless, Cindytalk, Cocteau Twins, Colourbox, Dead Can Dance, Dif Juz, Kristin Hersh, Modern English, Peter Nooten, Richenel, The Wolfgang Press, Xmal Deutschland plus wielu innych.
Dyskografia:
01. It'll End in Tears (1984)
02. Filigree & Shadow (1986)
03. Blood (1991)
Oficjalna strona internetowa: brak
Źródło: Wikipedia
