Gruntem dla założenia zespołu był duży soundsystem o nazwie Wild Bunch działający w Bristolu niedaleko Londynu. Jego członkowie mieszali bardzo wiele gatunków muzycznych, co dało o sobie znać w dziełach Massive Attack.
Podczas występów Wild Bunch w różnych klubach Bristolu dojrzewała idea
muzyczna, a także poznawali się ludzie, którzy stworzyli potem
najważniesze grupy należące do gatunku trip-hop (tego określenia nie
lubią członkowie MA) lub inaczej Bristol sound: Portishead, Sneaker
Pimps, Morcheeba. W tym czasie założyciele Massive Attack poznali też
twórców dubu, reggae, których wpływ jest bardzo widoczny na dwóch
pierwszych albumach i z którymi potem współpracowali: Mad Professora i
Horace'a Andy'ego. Za datę powstania zespołu uważa się 1987, kiedy dwaj
członkowie Wild Bunch - Andrew Vowles "Mushroom" i Grant Marshall
"Daddy G" zaangażowali się w tworzenie muzyki wraz z malarzem graffiti
o ksywie "3D" - Robertem del Nają.Pierwszy singel zatytułowany Daydreaming ukazał się w 1990. Następny - wydany w 1991 "Safe From Harm" był już sporym komercyjnym sukcesem. W tym samym roku grupa wydała swój pierwszy album - "Blue Lines", który błyskawicznie wspiął się na szczyty list przebojów i ujawnił muzyczny potencjał Bristolu. Największym hitem był utwór "Unfinished Sympathy", który stał się ponadczasową wizytówką zespołu. Tekst w bardzo liryczny ale niebanalny sposób opisujący zafascynowanie drugim człowiekiem zaśpiewała Shara Nelson, która pojawia się jeszcze w trzech innych utworach. W MTV furorę zrobił teledysk przedstawiający wokalistkę idącą ulicami "złej" dzielnicy Los Angeles i śpiewającą o miłości. Pojawiają się w nim także Vowles, del Naja i Marshall, choć na początku nie jest łatwo ich wypatrzyć.
Na kolejny album fani Massive Attack musieli czekać do 1994 roku. Wtedy ukazała się druga płyta, zatytułowana "Protection". Sharę Nelson, która rozpoczęła solową karierę zastąpiła Tracey Thorn, wokalistka alterpopowego zespołu Everything But The Girl. Zaśpiewała dwa utwory (tytułowy i "Better Things"). Druga z wokalistek obecnych na tym albumie - Nicolette Suwoton - zaśpiewała w "Three" i "Sly". W dwóch kolejnych "Spying Glass" i "Light My Fire" w głównej roli pojawił się Horace Andy - weteran reggae; jedyna poza 3D osoba obecna na każdym LP grupy. W "Karmacomie" oraz "Eurochild" rapowali del Naja, Daddy G oraz Tricky - który bardziej znany jest z solowych wydawnictw, ale przez długi czas współpracował z MA. Wreszcie znów dwa utwory na albumie nie mają tekstu. Są to "Weather Storm" i "Heat Miser".
W 1995 roku wydany został album "No Protection Mad Professora". Są to dubowe przeróbki każdej z kompozycji z "Protection".
Trzeci album, zatytułowany "Mezzanine" ukazał się w 1998 roku. Jest to ostatnia produkcja, która swoimi nazwiskami firmuje trójka założycieli zespołu. Tym razem wokalistką, która brała udział w nagraniu została Elizabeth Fraser znana z Cocteau Twins, zespołu, którego brzmienie (szczególnie to z LP "Garlands") odcisnęło się bardzo wyraźnie na brzmieniu samego "Mezzanine", jak i następnych płytach MA. Odegrała ogromną rolę w przygotowywaniu nagrań, zaśpiewała w trzech z nich, przede wszystkim w "Teardrop" (teledysk z płodem musial widzieć każdy, kto w tym czasie oglądał telewizję). Płyta zebrała znakomite recenzje i ugruntowała pozycję zespołu wśród najważniejszych zjawisk muzyki lat 90. Na uwagę zasługuje częste użycie gitar bądź sampli z nich (szczególnie w Risingson). Był to zresztą jeden z powodów, dla których wkrótce po wydaniu "Mezzanine" zespół opuścił Vowles, niezadowolony z kierunku ewolucji muzyki MA. Dwa utwory z tego albumu zostały użyte w ścieżkach dźwiękowych do znakomitych filmów: "Dissolved Girl" w "Matrix", a "Angel" w "Snatch"
Ostatni z albumów wydanych przez Massive Attack ukazal się w lutym 2003 roku. Za jego formę odpowiedzialni są Robert del Naja oraz Neil Davidge, który współpracował z zespołem podczas nagrywania poprzedniego wydawnictwa, a z 3D znał się znacznie wcześniej. "Mushroom" opuścil zespół już wcześniej, natomiast "Daddy G" zajął się rodziną - tak przynajmniej głosi oficjalna wersja - i ma jeszcze wrócić. Wokalistką śpiewającą w trzech utworach jest Sinéad O'Connor. Szczególnie napisany przez nią tekst do "A Prayer For England" jest przepełniony przesłaniem politycznym. Nie jest to przypadkowe. Poza działalnością artystyczną del Naja zaangażował się bowiem w ruch rozbrojenia atomowego, a przede wszystkim wraz z niektórymi brytyjskimi muzykami (m.in. z Damonem Albarnem z Blur) - w kontestowanie drugiej inwazji na Irak, w której Wielka Brytania rządzona przez Blaira bierze udział u boku USA Busha. Pod względem muzycznym "100th Window" jest w dużym stopniu kontynuacją "Mezzanine". Utwory nie są jednak tak mroczne, basy są mniej wyraźne, gitary sa niemal nieobecne, a atmosfera płyty oprócz nerwowości i psychodelii jest także sterylna jak narzędzia chirurgiczne.
W 2004 Del Naja przygotował cały soundtrack do filmu "Danny The Dog".
13 marca 2006 zespół wraz z Terrym Callierem wydał nowy singel - "Live With Me", który promował dwupłytową składankę z najlepszymi utworami z poprzednich płyt - "Collected" (wydaną 27 marca 2006).
Skład:
Robert Del Naja "3D"
Grant Marshall "Daddy G"
Byli członkowie zespołu:
Andrew Vowles "Mushroom"
Dyskografia:
01. Blue Lines (1991)
02. Protection (1994)
03. No Protection (1995)
04. Mezzanine (1998)
05. 100th Window (2003)
06. Danny The Dog (Soundtrack) (2004)
07. Collected (Compilation) (2006)
08. Weather Underground (płyta w planach)
Oficjalna strona internetowa: www.massiveattack.com
MySpace: www.myspace.com/massiveattack
Źródło: Wikipedia
