Wracać wciąż do domu Le Guin
Zmierzch Bogów
Encyklopedia :

KoЯn

KoЯn (czasem używa się podobnej do loga zespołu pisowni KoЯn lub KoRn) - amerykański zespół numetalowy, założony w 1993 roku przez Jonathana Davisa oraz muzyków zespołu L.A.P.D. Oficjalne logo KoRna ma odwrócone "R" aby pokazać, jakby ich nazwa była pisana ręką dziecka. Zespół jest sklasyfikowany na 53. pozycji listy 100 Najlepszych Artystów Hard Rocka sporządzonej przez VH1.
W roku 1994, 11 października ukazał sie album "KoЯn". KoЯn inspirowały różne źródła. Tematami utworów są koszmarne wspomnienia dziecka, często samego Davisa. Kapela porusza tematy jednostkowe ("Daddy") i bardziej ogólne ("Shoots And Ladders"). Album został pozytywnie oceniony przez krytyków, w USA, mimo skromnej promocji osiągnął status multiplatynowej płyty. Album promowały teledyski: "Blind", "Clown", "Shoots And Ladders".

Muzycy zespołu pochodzą z Bakersfield w Kalifornii. Początkowo grali jako formacja L.A.P.D. (bez Davisa). Pewnego dnia spotkali w barze wokalistę zespołu Sexart Jonathana Davisa i zainteresowali się jego osobą. Potencjał wokalny Jonathana został szybko doceniony przez muzyków L.A.P.D., którzy zaproponowali mu dołączenie do zespołu. Wokalista nie mógł porozumieć się z innymi członkami kapeli, trudno było mu znaleźć konkretny pomysł na śpiewanie do muzyki L.A.P.D. (muzycy preferują siedmiostrunowe gitary o charakterystycznym po dziś dzień, "brudnym” strojeniu i stylu gry). Pierwszym utworem było "Alive", które było swego rodzaju próbą Jonathana. Zespół grał z początku w lokalnych klubach, podczas jednego z koncertów został zauważony przez łowcę talentów z Immortal Records,wydawcą mającym umowę dystrybucyjną z Sony. Tego samego roku wydane zostało demo "Neidermeyer's Mind".

W roku 1996 15 października Korn wydał album "Life Is Peachy". Zawierał on 14 utworów w tym dwa covery ("Wicked" Ice Cube'a i "Low Ride" formacji War). Płyta jest jeszcze surowsza od swojej poprzedniczki. Na uwagę zasługują utwory "Twist" (otwarcie płyty, a zarazem popis scatu), "Kill You" (oryginalne przejście, liryka skierowana do macochy wokalisty, zamknięcie podobne do tego z "Daddy") i "Porno Creep". Album "Life Is Peachy" również otrzymał status platynowej płyty. Korn promował album klipem "A.D.I.D.A.S".

W 1997 KoRn założył własną wytwórnię, Elementree Records. Pierwszy zespół, z którym podpisano kontrakt to Orgy (w którym grał kolega Davisa z Sexart).

Rok później zespół zapoczątkował trasę koncertową Family Values Tour, na którą pojechali z takimi zespołami jak Deftones czy Limp Bizkit. Sukces spowodował, że FV odbyło się 4-krotnie.

18 sierpnia 1998 Immortal/Epic wydali płytę "Follow The Leader". Album otwiera 12 kawałków składających się na minutę ciszy poświęconą Justinowi - nieuleczalnie choremu 14-latkowi, którego ostatnim życzeniem było spotkanie z zespołem (jemu poświęcony został też kawałek "Justin"). Całość nie jest już tak agresywna jak dwie poprzedniczki. Wyraźnie łagodniejsza i bardziej przystępna, co jest przyczyną komercyjnego przełomu: na całym świecie rozeszło się ponad 9 milionów płyt. Oprócz tego dwie najpopularniejsze piosenki zespołu ("Got The Life", "Freak On A Leash") pochodzą właśnie z tego albumu. Ponadto można tu znaleźć aż 3 featuringi: Ice Cube'a w "Chlidren Of The KoRn", Freda Dursta w "All In The Family" i Tre Hardson'a w "Cameltosis". Pierwszy tydzień po wydaniu albumu zaowocował ponad 100 tysiącami sprzedanych egzemplarzy (3. miejsce na liście "Billboard Top Albums”). Ten dedykowany fanom krążek powstał dzięki pracy profesjonalistów: Steve’a Thompsona (Blues Traveler, Butthole Surfers, Guns'n'Roses), Tobiego Wrighta (Alice In Chains). Miksowaniem zajął się Brendan O'Brien (Rage Against the Machine). Mimo kilkudziesięciu przekleństw znajdujących się na płycie nie otrzymała ona naklejki Parental Advisory.Szatę graficzną płyty i teledysku Freak on a Leash stworzył Todd McFarlane (autor komiksu Spawn). Klipy promujące album to wspomniane już "Freak On A Leash" i "Got The Life".

22 listopada 1999 roku na szczycie listy "Billboardu": debiutuje nowość - album "Issues". Okładka wybrana została w wyniku konkursu (finałową czwórkę nierzadko spotkać można na koszulkach). Odnosi sukces komercyjny (5 milionów sprzedanych do dziś na całym świecie egzemplarzy, z czego 3,5 miliona w pierwszym miesiącu). Wyraźnie widać już, że zespół zmienia swój styl: oprócz zwykłych instrumentów pojawiły się gdzieniegdzie syntezatory ("4U", początek "Hey Daddy") czy scratche ("Wish You Could Be Me"). Całość jest bardzo melodyjna i łagodna i mimo początkowej rezerwy z jaką podchodzili do niej fani dziś przez wielu uważana jest za najlepszą w historii grupy. Premiera koncertowa odbyła się w teatrze Apollo w Harlemie, gdzie KoЯn był pierwszym zespołem rockowym na deskach. Muzycy zaskoczeni sukcesem zezwolili fanom na wybieranie w drodze internetowego głosowania listy utworów koncertowych. Album potrójnie platynowy. Klipy: "Falling Away From Me" (kontynuacja "Freak On A Leash"), "Make Me Bad" (porwanie i eksperymenty na zespole) i "Somebody Someone" (zespół z muszej perspektywy). Płytę otwiera zagrany na dudach kawałek "Dead", będący nieoficjalnym hymnem zespołu dla wielu jego fanów. Jako ciekawostkę można podać fakt, iż światowa premiera utworu "Falling Away From Me" miała miejsce w serialu Miasteczko South Park w odcinku Korn's Groovy Pirate Ghost Mystery, w którym to członkowie zespołu użyczyli głosów.

W roku 2000 Jonathan zlecił wykonanie statywu na mikrofon szwajcarskiemu artyście - H.R. Gigerowi. Davis dał mu wolną rękę co do wyglądu, dając tylko parę ogólnych wskazówek: po pierwsze musiał być jak najbardziej ruchliwy, poza tym miał być bardzo erotyczny. W 2001 roku statyw został wykonany, a fani ujrzeli go podczas trasy promującej "Untouchables".

10 czerwca 2002 to premiera "Untouchables". Album ten był pełen zmian, zarówno jeśli chodzi o warstwę instrumentalną (syntezatory, instrumenty smyczkowe, sample, elektronika) jak i wokalną (Davis biorąc lekcje śpiewu poszerzył skalę głosu). Są tutaj utwory ciężkie, brutalne ("Here To Stay", "Embrace", "Wake Up Hate") jak i lekkie, najspokojniejsze w historii zespołu ("Hollow Life", "Alone I Break" - które to piosenki Davis uznaje za swoje ulubione). Kontrowersje wzbudził koszt produkcji opiewający na sumę 4 milionów dolarów. Powodem tego była konieczność zatrudnienia nowych ludzi, nie rezygnując ze sprawdzonych współpracowników, i techniczne nowinki (nagrywanie w studiu na dyski twarde, a nie taśmy, 24-bitowy sampler). Album do dziś jest najgorzej sprzedającym się wydawnictwem zespołu. Najostrzej z osób z branży skomentował to Corey Taylor (SlipKnoT, Stone Sour): Wsadźcie sobie cztery miliony w dupę. Tyle pieniędzy na wydanie takiej słabej płyty! Ludzie, wyluzujcie trochę! Przypomnijcie sobie, po co w ogóle gracie muzykę. Jeśli nie macie nic ciekawego do powiedzenia, to lepiej dajcie sobie spokój. Jeśli stawiacie na opakowanie, a nie na zawartość, to jesteście zdrowo popierdoleni.

Trasę koncertową rozpoczął (uwieczniony na DVD) koncert w Hammerstein Ballroom, podczas którego grupa wykonała 4 utwory z nowej płyty (Here To Stay, Blame, Thoughtless, Embrace). Wtedy też po raz pierwszy Davis użył swojego statywu na mikrofon wykonanego przez H.R. Gigera.

Klipy promujące album: "Here To Stay" (ciemna strona oglądania telewizji), "Thoughtless" (powtórka z "Clowna" w nowym, bardziej surrealistycznym wydaniu), "Alone I Break" (Jonathan morduje kolegów).

W 2003 nastąpił zwrot. 24 listopada Korn wydał dużo cięższą i surowszą płytę "Take A Look In The Mirror", która jednak została przyjęta dość chłodno. Reklamowana jako powrót do korzeni nie jest jednak w 100% kopią starych pomysłów (jednocześnie ciężko doszukać się nowości). Uznawana za najbrutalniejszą i najsurowszą (brak producenta z zewnątrz jest wyraźnie zauważalny). Ponownie nagrany został utwór "Alive", który już wcześniej znalazł się na demie, a w wersji z TALITM-a został zmieniony bridge (gdyż bridge ten wykorzystano już w piosence "Need" to z debiutanckiego albumu). Klipy wyjątkowo wyróżniają się spośród wideografii zespołu: "Did My Time" (klip promujący film Tomb Raider: Kolebka życia, udział Angeliny Jolie i zespół wyłaniający się w zaśmieconym zaułku z „ciemnej masy”), "Right Now" (brutalny animowany akt nienawiści wobec własnej osoby), "Y’all Want A Single" (dewastacja sklepu, punktem wyjściowym do oskarżenia showbiznesu) i "Everything I’ve Known" (czysty surrealizm).

5 października 2004 do sklepów trafiła kompilacja "Greatest Hits Vol. 1" - przegląd hitów zespołu, wzbogacony coverami, a zarazem klipami promującymi "Word Up" Cameo i "Another Brick In The Wall" Pink Floyd. O ile pierwszy (zespół jako psy) jest dziwny, o tyle drugi zrobił dużo zamieszania w całym środowisku metalowym za nowatorskie podejście.

22 lutego 2005 z zespołu odszedł główny gitarzysta, Head. Przyczyny tej decyzji były natury religijnej. Kilka tygodni później ochrzcił się w rzece Jordan. Był to poważny cios dla składu, ale zespół nie rozsypał się i kontynuował pracę nad kolejną płytą. Sam Head rozpoczął pracę nad solowym albumem. W internecie dostępne jest kilka utworów ("Cry", "A Cheap Name", "Letter To Dimebag" , "Illusion Of Happiness", "Dream" i "Confused"). Przez ponad rok próbował komponować przy pomocy sampli i syntezatorów, jednak w końcu stwierdził że będzie robił to, w czym jest najlepszy - jak to określił, "ściany potężnych gitar".

5 grudnia 2005 premierę w Polsce miał album "See You On The Other Side", będący pierwszym longplayem po odejściu ze składu Heada. Zespół częściowo wrócił na ścieżkę obraną na "Untouchables" - elektronika, sample, syntezatory, instrumenty smyczkowe, ale całość już nie jest tak ponura i mroczna - klimat wielu utworów jest już raczej wesoły. Wokal można opisać jako połączenie growlu z "Take A Look In The Mirror" z melodyjnym śpiewem z "Untouchables". Bardzo wyraźnie słychać studyjną korekcję głosu Davisa, co powoduje że kawałki takie jak "Twisted Transistor" czy "Politics" na żywo brzmią zupełnie inaczej niż w wersji studyjnej. O wiele częściej niż wcześniej wykorzystano dudy - można je usłyszeć w czterech piosenkach: końcówka "10 Or A 2 Way", "Open Up", "Liar" oraz "Seen It All".

Przez większość fanów płyta została uznana za najgorszą w historii zespołu, przez niektórych chwalona za oryginalność. Basista, Reginald Fieldy Arvizu w jednym z wywiadów powiedział, że Odejście "Heada" zupełnie zmieniło chemię Korna (...) "SYOTOS" był tak jakby pierwszą naszą płytą.

"Twisted Transistor" - w którym rolę członków zespołu przejmują znani czarnoskórzy raperzy, tacy jak Lil' Jon, Snoop Dogg, Xzibit i David Banner. Sam zespół występuje w tym klipie epizodycznie, można go traktować niejako jako próbę pokazania światu, że muzyka wcale nie musi dzielić, ale potrafi łączyć.

"Coming Undone" - zespół gra na środku pustyni. Od dźwięków muzyki pęka niebo, aż w końcu zostają sami muzycy w środku białej pustki. Na końcu członkowie zespołu jakby rozpadają się w nicości.

Politics - składający się z ujęć z Family Values 2006. Na uwagę zasługuje sposób nakręcenia go: z grona fanów, którzy nadsyłali własne bootlegi, została wyłoniona dziesiątka, którym dano kamery i przepustki. Potem całość zmontowano w jeden teledysk. Muzyka została podłożona w wersji studyjnej

W dniu 3 października 2006 roku zespół ogłosił, iż oficjalnie rozpoczyna pracę nad nowym albumem. Jego producentem ma być The Matrix oraz Atticus Ross, z którym współpracowali podczas produkcji "See You On The Other Side". Dwa dni później opublikowany został teledysk do piosenki Politics. W trakcie prac nad albumem The Matrix zrezygnowali ze swojej funkcji, a utwory zostały nagrane jeszcze raz z Atticus Rossem.

5 marca 2007 roku został wydany album "MTV Unplugged": Korn, na którym Korn wystąpił razem z takim muzykami jak zespół The Cure i Amy Lee, wokalistką zespołu Evanescence.

31 lipca 2007 roku został wydany ósmy album bez nazwy. Jako, że David Silveria ogłosił, że bierze roczną przerwę od grania w zespole perkusję nagrywali Terry Bozzio i Brooks Wackerman. W kilku kawałkach swoje partie nagrywał też sam Jonathan Davis. Na płycie (najczęściej nazywanej Untitled bądź ósemką) dominuje elektronika i instrumenty, które dotąd pojawiały się sporadycznie lub wcale (smyczki, pianino) . Pojawiło się też wiele spokojnych utworów, takich jak "Kiss", "Do What They Say", czy "Hushabye", a całość jest lżejsza i mniej dynamiczna i brzmi nieco industrialnie. Pierwszym singlem jest utwór "Evolution", do którego nakręcono teledysk w żartobliwy sposób zwracający uwagę na degenerację rasy ludzkiej.

Następnym singlem będzie utworór pt. "Hold On" , do którego powstał teledysk zadedykowany pamięci Lane'a Frosta, mistrzowi świata w ujeżdżaniu byków, który zmarł tragicznie podczas zawodów w 1989 roku mając zaledwie 26 lat.

Poza główną pracą, nadmienić należy, iż zespół jest bardzo aktywny na wielu polach działalności muzycznej. Basista Fieldy wydał solowy, hiphopowy projekt, Jonathan Davis zaś realizował się w kompozycji udźwiękowienia Królowej potępionych, próbował sił w tworzeniu gry komputerowej (bijatyka z udziałem gwiazd, projekt odrzucony), zagrał w horrorze Sin-Jyn Smith, a także zamierza wyjechać w solową trasę po amerykańskich kasynach. Gitarzysta James Shaffer przymierza się do wydania solowego albumu i założył własną wytwórnię (Emotional Syphon Recordings). Pod skrzydłami Korna na gwiazdy wyrosły: zespół Orgy (Ryan Shuck, gitarzysta Orgy grał wcześniej z Davisem w Sexarcie) i Limp Bizkit (Durst robił Kornowi tatuaże). Cały czas zespół aktywnie koncertuje (Family Values Tour, Rock am Ring, trasa promująca See you on the other side). W planach jest współpraca m.in. z Marilynem Mansonem, odłożona na dalszy plan w związku z pracą nad kolejną płytą.

Od 2008 roku zespół zaczyna kolejną trase koncertowa po europie. Perkusista jest jeszcze nieznany, poniewaz Jordison kończy koncertować z zespołem na koncu 2007 roku aby nagrac kolejny krążek ze SlipKnoTem. Wielu entuzjastów uważa ze David Silveria powróci lecz z aktualnych wypowiedzi Davisa wynika ,że bebniarz tej formacji odszedł na dobre. "Wiesz, ludzi przychodzą i odchodzą, Jesteśmy szczęśliwi, że byliśmy razem przez 12 lat zanim Head odszedł. Ludzie się wypalają będąc tak długo w trasach. To przydarzyło się Head'owi i David'owi. My mamy pasję, dla tego, co robimy. Będziemy robić to nadal, tak długo, jak będę śpiewał, będzie istniał KoRn".

Skład:

Jonathan Davis - woka
Zac Baird - instrumenty klawiszowe
Reginald Arvizu - gitara basowa
James Shaffer - gitara elektryczna, boczny wokal
David Silvera - perkusja

Byli członkowie zespołu:

Brian Welch "Head" - gitara elektryczna
Terry Bozzio - perkusja

Dyskografia:

01. Korn (1994)
02. Life Is Peachy (1996)
03. Follow The Leader (1998)
04. Issues (1999)
05. Untouchables (2002)
06. Take A Look In The Mirror (2003)
07. Greatest Hits (2004)
08. See You On The Other Side (2005)
09. MTV Unplugged (2007)

Oficjalna strona internetowa: www.korn.com
MySpace: www.myspace.com/korn

Źródło: Wikipedia
Komentarz
Średnia ocena: 0
Oceny: 0
starstarstarstarstar

Podobne artykuły