„Find the darkness in yourself!” Nie jest to wprawdzie początek „Anaclasis: A Haunting Gospel Of Malice & Hatred”, ale początek „Necropolis” czyli jednego z jej największych hitów. A tych tu nie brakuje. Piąta płyta Hate jest napakowana nimi po brzegi i choć numerów jest tylko osiem to każdy jest po prostu zabójczy. „There’s more to darkness than meets your eye.”
„Be my lords!” To już „Hex” z fantastycznym urywanym riffem w środku. Większość kawałków ma swoje takie charakterystyczne momenty. Wyróżniki, które czynią go jeszcze zajebistszym. Mogą być związane z grą gitary lub wokalem jak w kolejnych wyśmienitych „Malediction”: "We are drinking blood from God's brow" i „Razorblade: „Cut my flesh, my skin, my razorblade”. To są perełki, momenty kulminacyjne, ale najważniejsze, że „Anaclasis” jest wyborny w całości. Przede wszystkim jest bardzo mocny. Udało się wypracować naprawdę uderzające brzmienie, zarówno muzyki, jak i doskonałego wokalu. Adam charczy głęboko i dosadnie, jego growl jest bardzo mocny, a przy tym potrafi go ułożyć w chwytliwe linie melodyczne. Momentami wręcz wydaje się, że śpiewa. Dlatego tych smaczków jest tutaj tak dużo. Co i rusz wpadamy na jakiś dobrze znajomy fragment, który można sobie zanucić na przykład w autobusie lub wykrzyczeć na głos we własnym domu czy samochodzie: „Open shrines the children of the Nile!” To jest potęga! No dobra, w autobusie też można krzyczeć:)
Ale nie tylko wokalem ta płyta żyje. Muzycznie jest tak samo dobra. Gitary miażdżą nie tylko we wspomnianym „Hex”, a już od samego początku, a dzieła zniszczenia dopełnia bardzo szybka i zapełniająca każdą lukę przejściami, perkusja. Do tego trochę efektów w postaci świetnie wkomponowanych sampli i sukces murowany. „Empty to the core we are frozen in our path trapped in woe…”
Tracklista:
1. Anaclasis
2. Necropolis
3. Hex
4. Malediction
5. Euphoria Of The New Breed
6. Razorblade
7. Immortality
8. Fountains Of Blood To Reach Heaven
Wydawca: Empire Records (2005)
Ocena szkolna: 5
