Ukraiński Dub Buk tworzy w rodzimym języku. Teksty piosenek i inne informacje we wkładce są napisane cyrylicą. Sprawia to, że ta płyta jest ciekawostką w kolekcji jednak niestety uniemożliwia to zapoznanie się z warstwą liryczną. Mimo to jest tu sporo wskazówek, które sprawiają, że dość łatwo zorientować z jakim black metalowym nurtem mamy do czynienia.
Pierwsze co rzuca się w oczy to okładka. Dumny Kozak, z groźną miną, siedzący na tronie i dzierżący miecz. Do tego topory w logo zespołu i nie trudny do przetłumaczenia tytuł: „Ruś ponad wszystko!”, wskazują na tematykę w jakiej obraca się zespół. W środku znajduje się parę informacji po angielsku. Wszelkie wątpliwości rozwiewa hasło „Slavonic black metal” jakim to zespół anonsuje swoją muzykę. Również pozdrowienia dla Nokturnal Mortum i „all our aryan heathen brothers” wskazują, że Dub Buk to zespół pogański i nacjonalistyczny. W samych utworach słowo „słowiański” pojawia się bardzo często, można dosłuchać się też słowa „aryjski”.
Sama muzyka to surowy black metal. Piszę surowy, ze względu na brzmienie gitar. Jest tu bowiem zmiękczająca warstwa klawiszy, a także co w Dub Buk jest nowością efekty komputerowe. Wszystko jest zrobione z głową i umiejętnie wplecione w blackową jazdę jednak muszę przyznać, że do starosłowiańskich klimatów ten komputer mi trochę nie pasuje. Mimo to, w kwestii muzycznej taka różnorodność raczej mi odpowiada, choć pojawiające się beatowe podkłady na początku odebrałem ze zdziwieniem i podejrzewam, że będą osoby, którym się to nie spodoba. Już pierwsze sekundy instrumentalnego „Мертвовод” zaczynają się komputerowo, by zaraz jednak ustąpić miejsca gitarom, klawiszom i perkusji. Dalej wspomniane beaty pojawiają się raczej incydentalnie i tylko w drugim „Сва-Батальйон” i szóstym „Слов'янський Штурм - Перун Златорун”. O wiele szersze zastosowanie mają klawisze, które są ważnym elementem tego albumu.
Stosunkowo mało tu też elementów folkowych. Zespół raczej nie poszedł w tą stronę. Takiego bardziej ludowego śpiewania możemy doszukać się w piątym „Русь Найвище Над Усе”. Z kolei siódmy „Тільки Наш Рід” to zaśpiewana czystym wokalem pieśń pochwalna dla Ukrainy jednak muzyka jest tu ostra i metalowa. Taką ludową pieśnią jest tylko ostatni numer „У 1791 Рочі”. Jest to kozacka pieśń i można sobie wyobrażać, że niesie się gdzieś po stepie w czasach gdy u nas powstawała konstytucja 3 maja. Główna część płyty to jest średnio-szybkie granie oparte na ostrych riffach gitarowych i zdartym, skrzeczącym growlingu.
Całość tworzy bardzo ciekawą mieszankę i pozwala spojrzeć na pagan black metalową twórczość z punktu widzenia z za naszej wschodniej granicy, gdzie przecież ongiś rozciągały się kresy Rzeczpospolitej, co pewnie dla autorów nie jest powodem do szczególnej sympatii dla Lachów. Dlatego też żałuję, że nie mogę zapoznać się z tekstami i przekonać się czy oprócz pochwały dla własnej historii i narodu, zawierają treści szowinistyczne. Jak by nie było sam język ukraiński pasuje mi do tej muzyki i naprawdę słucham tej płyty z przyjemnością.
Tracklista:
1. Мертвовод
2. Сва-Батальйон
3. Дубе, Скажи Менi...
4. Марш Сокир Слов’янських
5. Русь Найвище Над Усе!
6. Слов’янський Штурм - Перун Златорун
7. Тiльки Наш Рiд!
8. У 1791 Роцi
Wydawca: Eastside (2003)
Ocena szkolna: 4
Glingorth : Bardzo dobra płytka! Chociaż jak dla mnie Iду на Ви jest nieco...
