Które widzisz we mgle
Nie usłyszy wiecej nikt tej melodii
Któr¹ oddałeœ jej
Rozstrojonej struny dwiek
Samotnoœci cichy płacz
Coraz głoœniej jednak gra niepokorna
Wiecznie głodna dusza twa
I do biegu zrywasz sie
Choć z ran jeszcze płynie gor¹ca krew
Gdy z gitary œcierasz kurz
Pierwszy uœmiech wolno rodzi sie
Nie ma jej, nie wróci tu
Nowy głód do przodu pcha
Dzień jak œwieca topi sie
Krzyczy zmarnowany czas
Nie pytaj mnie co robić
Biegnij, ratuj siebie
Nie pytaj mnie gdzie sens
Bo ja także tego nie wiem
Nie pytaj, biegnij szybciej
By serce twe nie spało, nie
Już coraz wiecej wiesz
Lecz ci¹gle czegoœ mało jest
Jak pijany chodzisz tym
Co przynosi każdy nowy dzień
Tyle smaków, tyle barw
Poœród nich jej obraz blednie jak sen
Choć to niebezpieczne jest
Idziesz coraz głebiej w las
Coraz szybciej kreci sie
Szpula z filmem w którym grasz
Nie pytaj mnie co robić
Biegnij, ratuj siebie
Nie pytaj mnie gdzie sens
Bo ja także tego nie wiem
Nie pytaj, biegnij szybciej
By serce twe nie spało nie
Już coraz wiecej wiesz
Lecz ci¹gle czegoœ mało jest
