Po zapoznaniu się z kolejnym wydawnictwem Swan Christy wiem, że jednego mogę być pewien – ten zespół nie wie co to znaczy stagnacja. Każde wydawnictwo tego zespołu różni się od poprzedniego w sposób radykalny. O ile na poprzedzającym recenzowany obecnie album krążku pod tytułem “Black Is The White Color” zespół jeszcze dość mocno tkwił w stylistyce rockowej, o tyle na „Julian” praktycznie całkowicie odciął się od tej stylistyki. Zasadniczo nie powinno mnie to dziwić bo znając wcześniejsze dokonania zespołu taki skok był nie do uniknięcia i stanowił logiczną kontynuację obranej przez Greków drogi. Jednak spodziewałem się, że te zmiany będą wprowadzane trochę wolniej. Tymczasem na „Julian” praktycznie nie uświadczymy już gitar. Wszystko opiera się na głosach wokalistów, klawiszach, samplach, skreczach i innych elektronicznych zabawkach.

Grecja to jednak specyficzny kraj. Zasadniczo słońce, morze, plaże, turyści, hotele, piękne zabytki i krajobrazy. Wydawałoby się, że jest tam wszystko co powinno zagłuszać ludzką dążność do wszystkiego co mroczne, smutne i dołujące. A jednak tamtejsza scena metalowo-rockowa jest jedną z najsilniejszych na świecie, czego znamienitym dowodem jest zespół Swan Christy.