Tu w sumie nie ma, o czym gadac. Jak wynika z tego wszystkiego, jestem zla i niedobra i chyba juz sobie taka pozostane. Swiat na kazdym kroku pokazuje mi, ze nie ma tu miejsca na moje "ja". Ciemnosc, samotnosc - oto moja przyszlosc... ktora juz zreszta znam az za dobrze. A ja glupia, naiwna myslalam, ze cos sie w koncu zmieni, ze moje zycie nagle odwroci sie o 180 stopni. Odwrocilo sie - ale o 360 i wrocilam do punktu wyjscia. Mieszkam obok cmentarza, a niedlugo bede mieszkac obok domu. Moj nowy adres: kwatera 5 rzad 3. Mam nadzieje, ze niedlugo, bo sama nic nie zrobie... Pozostaje mi wrazenie, ze tylko tego sie jeszcze boje, ale czekam... Na pewno wydarzy sie samo... Jesli nie dzis, to jutro, jesli nie jutro, to za tydzien, a jesli nie za tydzien, to za miesiac, jesli nie za miesiac, to za rok, albo za kilka... Ale wydarzy sie na pewno - tylko tego jestem teraz 100% pewna!!!
