"Miasto Złudzeń" Ursuli K. Le Guin jest post-apokaliptyczną powieścią science-fiction, która rozgrywa się na Ziemi w odległej przyszłości. Książka jest o tyle ważną pozycją w dorobku autorki, że stanowi podstawę jej Haińskiego cyklu, umiejscowionego wewnątrz fikcyjnego świata, w którym ma miejsce większość powieści Ursuli K. Le Guin.
Akcja "Miasta Złudzeń" rozgrywa się na Ziemi, znanej również jako Terra, w roku 4370 AD, tysiąc dwieście lat po wojnie, w której Wróg o nazwie Shinga złamał moc Ligi Wszystkich Światów. To pyrrusowe zwycięstwo pozostawia Shing porzuconych na ziemi, gdzie żyją w izolacji, jednocześnie jednak panując nad ludzkością. Rdzenni mieszkańcy Ziemi są nieliczni i żyją w bardzo odległych od siebie, małych wioskach, gdyż Shinga nie pozwalają im budować większych aglomeracji. Zdobywcy Ziemi, Shinga rządzą za pomocą strachu oraz kontroli umysłu, gdyż jako jedyni posiadają zdolność do kłamstwa drogą telepatyczną. Ludzie nie posiadali tej zdolności, dzięki czemu na długo przed pojawieniem się Shinga, na Ziemi panował najdłuższy w historii okres pokoju i rozwoju cywilizacyjnego. Niestety niezdolność do kłamstwa doprowadziła cywilizację do klęski.Głównym bohaterem jest człowiek, potomek ludu z innej powieści autorki, zatytułowanej „Planeta Wygnania”. Znajomość tej książki, jak również innych tomów cyklu Hain nie jest jednak konieczna, by w pełni zrozumieć lekturę „Miasta Złudzeń”. Bohater był pasażerem statku, którego celem było dotrzeć do dawno już zapomnianej kolebki cywilizacji - Terry. Statek ten uległ katastrofie podczas ataku Shinga w okolicach Ziemi, a pamięć pasażera została wymazana. Bohater rozpoczyna swoją podróż i zyskuje nową tożsamość. W małej społeczności, w lasach we wschodniej części Stanów Zjednoczonych, nadane mu zostaje imię Falk. Po sześciu latach Falk wyrusza w podróż, by zrozumieć swoje pochodzenie i zamierza dotrzeć do Es Toch, miasta Shinga w górach zachodniej części Ameryki Północnej, które jest jedynym miasatem na Ziemi. W czasie swojej wędrówki spotyka wiele przeszkód na ścieżce do poznania prawdy o sobie i o Shinga.
Definiowanie i kwestionowanie prawdy jest centralnym zagadnieniem Miasta Złudzeń, które posiada swoje korzenie w zawsze prawdziwej telepatii, przedstawionej w lekturze pod wieloma imionami. Kluczowe są także motywy iluzji i niejasności, konflikt osobowości i prawdziwej natury człowieka i obcych. Choć książka jest trzecia z kolei w Haińskim cyklu i poprzedza doskonałą i wielokrotnie nagradzaną „Lewą rękę ciemności”, jest z pewnością jedną ze słabszych książek autorki.
Książki Le Guin są głównie książkami z pogranicza psychologii i socjologii, kładą spory nacisk na behawioryzm, a do tego obrazują złożone, czasem wręcz bizantyjskiej struktury, społeczne powiązania pomiędzy bohaterami i ich środowiskiem. "Miasto Złudzeń" jest raczej powieścią drogi, a najciekawsze koncepcje pojawiają się dopiero pod sam koniec książki, która dojrzewa po odzyskaniu przez Falka – Ramarrena, swej pierwotnej świadomości. Razić mogą też niekiedy pewne uproszczenia w konstrukcji świata przedstawionego, które zwykle są Le Guin obce. Także sama koncepcja Ekumeny – Hain jest jeszcze niezbyt dojrzała, tak różna od tej przedstawionej w późniejszej doskonałej powieści „Cztery drogi ku przebaczeniu”. Mimo pewnych braków książka jest jednak godna polecenia, należy do kanonu science fiction, a dla fanów Ursuli Le Guin jest z pewnością pozycją obowiązkową.
