Klaus Sperber - niemiecki artysta znany pod pseudonimem Klaus Nomi, autor niezwykle barwnych i rozbuchanych występów wokalno-wizualnych. Nomi podczas każdego występu ukrywał twarz pod mocnym makijażem, pojawiał się w niezwykłych kostiumach i mocno stylizowanych fryzurach. Równie niezwykła była jego twórczość, naładowane syntezatorowymi frakcjami, poprzez klasyczne operowe i kabaretowe interpretacje, standardy muzyki pop i rock takie jak: "Twist Again" Chubby Checkera i "Lightnin Lightnin" z repertuaru Lou Christiego.
Klaus urodził się 24 stycznia 1944 roku w małym bawarskim miasteczku Immenstadt. W młodości pracował jako szatniarz w Deutsche Oper w Berlinie Zachodnim, gdzie często po godzinach pracy przy pustej widowni prezentował swoje niezwykłe wokalne umiejętności. Marząc o wielkiej karierze i przepełnionych po brzegi salach wyśpiewywał arie operowe w gejowskim klubie Kleista Casino, gdzie mógł liczyć na pierwszych odbiorców jego pełnej zaangażowania i wrażliwości twórczości. W połowie lat 70 Klaus przeniósł się z Niemiec do Nowego Jorku. Tam zaangażował się we współpracę z tamtejszą artystyczną trupą z East Village. Jednocześnie pobierał lekcje śpiewu u profesjonalnych nauczycieli wokalu dorabiając na zajęcia jako ciastkarz.
Pierwszą sztuką w której publicznie wystąpił Nomi było satyryczne przedstawienie Richarda Wagnera Das Rheingold With Charles Ludlam's Ridiculous Theater Company w 1972 roku. ("Art After Midnight: The East Village Scene" Stevena Hagera, 1986 St. Martin's Press). Jednak pierwszym poważnym występem, którym zelektryzował publiczność był niezapomniany "New Wave Vaudeville", wystawiony przez tamtejszego artystę Davida McDermotta. Klaus ubrany w opięty na ciele lateksowy ubiór oraz pelerynę z wielkim zaangażowaniem wyśpiewywał arię "Mon Coeur S'ouvre A Te Voix". Spektakl zakończyły chaotycznie oświetlające scenę stroboskopy szalejące przy akompaniamencie głośnych elektronicznych efektów dźwiękowych. Gdzieś w tle w monumentalnej pozie prezentował się triumfujący Klaus. Ekstatyczna reakcja publiczności będąca poparciem dla tego typu występów pozwoliła na kilkakrotne wystawienie sztuki w kolejnych klubach Nowego Jorku. Artysta nigdy nie ukrywał swoich gejowskich skłonności, niejednokrotnie opatrzając spektakle wyuzdanym i ociekającym seksem zachowaniem. Wielokrotnie występy kończyły się skandalem.
Nomi podekscytowany swoją początkową działalnością postanowił założyć swój artystyczny zespół, który towarzyszył mu podczas kolejnych występów. W skład wchodzili Joey Arias, Jean-Michel Basquiat, Keith Haring, John McLaughlin i Kenny Scharf. Na kolejne pokazy trupy Nomiego zaproszony został sam David Bowie. Klaus współpracował również z producentem Manem Parrishem, który później wokalnie wsparł Nomiego w jego solowych dokonaniach. Muzyczny dorobek artysty jest dość skromny, liczy jedynie trzy albumy: "Klaus Nomi" (1981), "Simple Man" (1982) i "Encore" (1983). Twórczość Nomiego oparta jest głównie na eksperymentowaniu dźwiękiem oraz mariażem lekko archaicznej muzyki z awangardą, elektroniką, kabaretem i wodewilem.
Filmowców takich jak Andrew Horn, pisarzy takich jak Jim Fouratt i muzyków takich jak Nomi uznaje się za głównych artystów mających duży wpływ na rozwój awangardy połączonej ze sztuką wizualną. Mimo, że płyty Nomiego wydane za jego życia nie osiągnęły komercyjnego sukcesu po jego śmierci zyskały niebywałą wartość i szacunek. Twórczość Klausa Nomiego stała się kultowa i inspirująca głównie dla amerykańskich i francuskich artystów kabaretowych i awangardowych.
Klaus Nomi odszedł 6 sierpnia 1983 roku w Nowym Jorku. Był jednym z pierwszych publicznie znanych artystów-homoseksualistów zmarłych wskutek wirusa HIV. Prochy artysty, zgodnie z jego życzeniem rozsypano po Nowym Jorku.
Dyskografia:
01. Klaus Nomi (1981)
02. Simple Man (1982)
03. Encore! (1983)
04. In Concert (Live) (1986)
05. Za Bakdaz (Compilation) (2007)
Oficjalna strona internetowa: perso.wanadoo.fr
MySpace: www.myspace.com/herrnomi (strona fanów)
kontragekon : ja Klausa kocham miłością wielką i nawet to, jak śpiewa Saint-Saens...
verdammt : Klaus nie wykonywał "Mon Dalila", bo nie zwracał się do Dalili... on śpi...
kontragekon : Klaus nie wykonywał "Mon Dalila", bo nie zwracał się do Dalili... on śpi...
