Jak to dziwnie..
Jak.. nierealnie..
Dotąd..
Na miejscu oczu, oczy
Widzące tylko to co można zobaczyć...
Na miejscu ust, usta
Nieme.. mówiące, a milczące..
Na miejscu mózgu, mózg
Bez mózgu..
Na miejscu serca, serce
Bez serca..
Na miejscu duszy..
czarna plama..?
Jak to dziwnie..
Jak nierealnie..
Dotąd..
..nie wiedziałam...że może być ciepło..
..nie wiedziałam...że po nocy następuje dzień..
..nie wiedziałam...że po deszczu świeci słońce...
..nie wiedziałam...że gwiazdy są przewodniczkami przez mrok..
..nie wiedziałam...
..nie wiedziałam...że poza czterema białymi ścianami mojego umysłu..
są jakieś horyzonty...morza, oceany, lądy..
Jak to dziwnie..
Jak nierealnie..
Pierwszy raz w życiu jestem żywa...
Jak to dziwnie..
Jak nierealnie..
Odtąd...
Żebyście wiedzieli..
Odtąd...mam wszystkiego po dwoje..
Odtąd...wszystko działa inaczej..
WSZYSTKO DZIAŁA!!
Czworo oczu widzi to, co ukryte..
Dwoje ust milcząc wszystko powie...
Dwa mózgi są jednym mózgiem.. mózgiem, na miejscu mózgu..
Dwa serca są jednym sercem..
Niepojęte..
Są SERCEM na miejscu serca..
A dusza.. ktoś mi ją pokolorował.. jak białą kartkę z zeszytu ..
I proszę!! Oto jest!!
Mało tego...dołożył też swoją..
jakaż jest wielka..
Jak to dziwnie..
Jak nierealnie..
Odtąd...
Żebyście wiedzieli..
Z każdym następnym dniem.. czuję, że może być cieplej..
Z każdym następnym dniem.. czuję, że następny będzie jeszcze piękniejszy..
Z każdym następnym dniem.. czuję, jak mokrą od deszczu (łez) skórę rozkosznie osusza słońce (On)...
Po każdym następnym dniu.. następuje bardziej gwieździsta noc...
Z każdym następnym dniem.. przemierzam kawałek świata.. wzbijam się w powietrze..
Przemierzam kawałek świata dwugłowa, czteroręka, czteronoga, dwuskrzydła..
Z każdym następnym dniem..
Ohh.. jak to dziwnie..
Ohh.. jak nierealnie..
Odtąd...
Żebyście wiedzieli..
Z każdym następnym dniem..
Żywszym żyję życiem...
Dziękuję....
