Był wieczór. Stary Zgred czuł się trochę samotny, i myślał sobie że chciałby być Tatusiem Muminka, żeglować z Hatifnatami po morzu w małej łódce, albo zaszyć się we własnej latani morskiej, napełnić brzuch igliwiem i zasnąć na pół roku. Brakowało mu słońca i ciepłego wiosennego wiatru. Zwątpił już że przyjdzie wiosna. Właśnie skończył 25 lat i dołaczył do grona smętnych geriatryków.
