Zboczeńcem?... Wolę określenie koneser :P

Namiętnie chodziłam na "mroczne" imprezy z moimi "mrocznymi" znajomymi tak do 23 roku życia. Potem z różnych powodów przez kilka lat miałam przerwę, tzn. "mrok" był stale obecny w moim sercu i w zaciszu domowym cały czas słuchałam ulubionej muzyki, ale nie wychodziłam tego manifestować ani do klubów ani na koncerty.

Teraz mam lat 28, prawie 29.

Jeżeli z czegoś wyrosłam, to z glanów i czerni, bo zwyczajnie w którymś momencie zapragnęłam nosić zgrabne szpileczki, ubrania w kolorach podkreślających urodę i zacząć wyglądać jak kobieta, a nie pokraczny, czarno odziany chudzielec w wielkich buciorach. No i mój gust muzyczny ewoluował, przestałam ograniczać się do jednego czy dwóch gatunków, tylko wyszukuję i testuję nowe brzmienia, takie które (podobnie jak już ktoś wyżej napisał) poruszają we mnie określoną strunę.

Jakiś czas temu chciałam wrócić do imprezowego "obiegu" i odkryłam, że ani nie mam z kim ani nie mam gdzie. Większość znajomych się wykruszyła ("wyrośli", wyjechali, założyli rodziny i przestali wychodzić z domów), a kluby, do których niegdyś regularnie chodziłam zostały pozamykane albo z rozkładów imprez usunięto cięższą muzę. I nawet nie chodzi o to, że jak już się gdzieś teraz pojawię, mam wrażenie, że otaczają mnie same dzieciaki, ale kiedy ja byłam w ich wieku, na metalowych czy gotyckich imprezach były tłumy ludzi, nawet w środku tygodnia, a teraz lokale świecą pustkami.

Podejrzewam zatem, że to "wyrastanie" jest nie tyle kwestią wieku ludzi, co być może znakiem końca pewnej epoki, która powoli ustępuje czemuś nowemu.

U mnie takie mroki odpaliły dopiero po 30-stce, co do ubioru też, długie włosy mam od 3 lat dopiero /mniej więcej/ z ciuchami tak samo. Zawsze słuchałem raczej cięższej muzyki ale ani w podstawówce ani w ogólniaku nie miałem znajomych którzy podzielali moje gusta i łaziło się raczej po dyskotekach /fajnie z pannami potańcować ale to nie to.../, na studiach też jakoś tak towarzystwo mroczne się nie trafiło. Przyjaciel /druh najwierniejszy od czasów studenckich/ lubi ciężkie brzmienia, ale traktuje to raczej jako odskocznie czasem posłuchać, czasem poimprezować ale bez specjalnego szaleństwa. Trudno oceniać dlaczego dopiero teraz, wcześniej siedziałem non-stop na sali gimnastycznej z przerwami na naukę, potem trzeba było o pracy i mieszkaniu myśleć. Może nagle potrzeba "bycia sobą" w jakimś sensie była coraz bardziej silniejsza i po prostu zacząłem uzewnętrzniać siebie. W zasadzie jestem zadowolonym 36 letnim "mrokiem" choć jak pisałem wcześniej znajomi patrzą dziwnie ale wciąż mnie lubią a Żona też nie koniecznie zawsze się cieszy ale jest tolerancyjna :-). Nie ma opcji żeby co roku nie odwiedzić Castle Party /jeździmy z Przyjacielem od 2009 r./ a jak jest więcej kasy to imprezy i koncerty z miłą chęcią, i nie przeszkadza mi to że widzę tam młodszych dość sporo od siebie ludzi. Co najważniejsze wróciłem do hobby ze szkoły i zacząłem z powrotem rysować. Na razie "cień" mi służy i nie szkodzi najbliższym więc nie zamierzam z niego wychodzić :-)

01

Znajomymi w ogóle nie ma się co przejmować. Jeśli człowiek ma gnić w domu tylko dlatego, że nikomu ze znajomych nie chce się iść na koncert czy imprezę, to naprawdę lepiej iść samemu :)

[quote:38f4371cb8="Maarit"]Znajomymi w ogóle nie ma się co przejmować. Jeśli człowiek ma gnić w domu tylko dlatego, że nikomu ze znajomych nie chce się iść na koncert czy imprezę, to naprawdę lepiej iść samemu :)[/quote:38f4371cb8]

Ja na 3/4 koncertów chodzę sam i zawsze jest ok. Nie odpuszczę sobie dobrego koncertu tylko dlatego, że nie mam z kim na niego iść. Wiadomo, że z ekipą raźniej, ale nie ma co płakać

Noc jest ciemna i pełna strachów.

Ja mam 31 lat. Co roku moje podejście do muzyki się zmienia, ale raczej nieznacznie. Trzymam się klasyki/neoklasyki, progrocka/metalu od 15 lat, czyli prawie od początku słuchania czegokolwiek i teoretycznie nie powinienem przestać, bo to tak zwany 'adult oriented rock'. Ubarwiam go sobie powerem i core, jeśli jest zbyt nudno.

Do gitary przyzwyczaiłem się jak do poduszki, chociaż nigdy nie pomyślałem, że mógłbym być zawodowcem. Popieram Garbatego z tym rysowaniem, być może taką czy inną amatorską formę sztuki można by traktować jak testowanie kondycji psychicznej analogicznie do sportu amatorskiego i kondycji fizycznej.

Brakuje mi festiwali dla wszystkich i w stałych miejscach i terminach (coś jak CP, ale akurat aż taki mroczny nie jestem), a nie tylko dla młodych/zbuntowanych, nie ma szans żeby nadążyć za zmianami trendów, miejscówek koncertowych, ilością przewijających się kapel itp. Jednak życie po 30-ce się zmienia, wiele osób np. ma dzieci, a nawet jeśli nie to znajomi mają i życie zmienia się w kierunku ugruntowania i stabilizacji.

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

Fakt, żeby zebrać ekipę znajomych na piwo, trzeba zacząć dzwonić do nich 2 tygodnie wcześniej.

Suffer the pain of discipline or suffer the pain of regret!

I jeszcze w ostatniej chwili się dowiesz, że żona ma rodzić i nie wiadomo dokładnie kiedy i tego typu wymówki Piszę pół-żartem, ale akurat coś w tym stylu słyszę najczęściej

Istnieją święta rodzinne i bardzo dobrze, ale gdyby istniały też koleżeńskie (powiedzmy, że regularne mecze ligowe albo lepiej mistrzostwa w sporcie są czymś takim) to nie miałbym nic przeciwko.

od czasu do czasu warto wrócić do źródła

Sam widzę po sobie, że cenię sobie regularny tryb życia i strasznie drażni mnie, że czasem coś wypada i muszę zrezygnować np. z biegania. Praca zajmuje mnóstwo czasu, więc trzeba się zorganizować, żeby znaleźć na wszystko czas.

Suffer the pain of discipline or suffer the pain of regret!

I właśnie konieczność tej organizacji ustabilizowanego życia boli najbardziej... co do zbierania większej grupy znajomych, trudna sztuka ale czasem się udaje... a pod ręką zawsze jest Przyjaciel

01

np. w Poznaniu na Armageddonie w zeszłym roku było raptem 30-40 osób w sobotę legenda lat 90 ,pomyśleć late temu w samym pociągu z Poznaniu w drodze na Metalmanie same czarne przedziały.....z drugiej strony Nile we Wrocławiu w zeszłym roku wysprzedany Dla mnie koncert 2013

Kropla drąży skałę

Po części moim zdaniem nawala promocja. Wszyscy myślą, że jak wrzucą info na fb to wystarczy, a na mieście plakatów zero, tak samo jak info na innych stronach.

Suffer the pain of discipline or suffer the pain of regret!

i jak Nile była miazga

Kropla drąży skałę

[quote:c739f78c63="rob1708"]i jak Nile była miazga[/quote:c739f78c63]

Dobry koncert. Chłopaki mają u mnie wielki plus, za to, że czuje się, że dają z siebie wszystko i nie zgrywają gwiazd. Też zauważyłeś, że ostatnio zaraz po tym jak zespół zejdzie ze sceny, większość ludzi zaraz się ulatnia ?

Suffer the pain of discipline or suffer the pain of regret!

grali przecież bisy!!!bardzo fajny klub ,szatnia za free ,żałuje koszulki z trasy 150pln drogo mi się wydawało ,ale pamiątka bezcenna ,Vader także dowalił klasykiem , niestety Traume przegapiłem na browarach przed klubem towarzysko także super 30 latkowie dali rade Super wyjazd i to brzmienie i pasja na żywo BEZCENNE

Kropla drąży skałę

Nie miałem na myśli bisów, tylko to, że zaraz po zakończeniu koncertu wszyscy uciekają. Chciałoby się pogadać przy piwie o wrażeniach, a tu większość się spieszy, jakby im ostatni pociąg uciekał.
Klub ma dobre nagłośnienie, ale czuję się w nim jak w domu kultury. Nic tylko krzesła rozstawić i dać krótki wykład przed koncertem.

Suffer the pain of discipline or suffer the pain of regret!

mi uciekł , ale mały szczegół warto było III
ps. proponowałem browca Panie

Kropla drąży skałę

Raz, że nie wiedziałem, że Ty to Ty :) A dwa, że przy okazji koncertu pokazywałem miasto znajomej. A co do piwa to uogólniałem. Niedawno byłem na Artrosis i w kwadrans po zakończeniu z tłocznego klubu zrobiła się grupa max 20 osób. W piątek wieczór !

Suffer the pain of discipline or suffer the pain of regret!

przepraszam luz na forum rzuciłem tylko lużna propozycje
Właśnie pokoncertowe spotkanie i dyskusja o wrażeniach ,emocjach ,Muzie przy szlachetnym złotym trunku to taka wiśienka na torcie odskocznia od prozy życia i okazja poznać ciekawe osoby z pasją po prostu miło odpocząć po szalonym mushu pod scena .Fajnie ,że jeszcze chce nam się na koncerty chodzić oby tylko zdrowie dopisało

Kropla drąży skałę

Muszę zacząć odrabiać płytowe zaległości z minionego roku. Tyloma rzeczami się zajmowałem, że nie było czasu zapoznawać się z nowościami. Ale przynajmniej końcówka roku była udana, jeśli chodzi o koncerty.

Suffer the pain of discipline or suffer the pain of regret!