Wybacz jej bo wie co czyni...
Ciało Chrystusa
Ciało Chrystusa
Z łaski nie spadła...
Obraz płonie w jej umyśle.
Konający Bóg...
Człowiek pełen cierpienia.
Kiedy ponownie przybędzie?
Przed nim blaga na kolanach
by mu służyć.
Nie ma wybaczenia za jej grzechy.
Lepszej kary...
Czy cierpienie lepsze?
Czy wewnętrzne?
Za jej pożądanie...
To ona będzie smazyc się w piekle.
Jej dusza jest niczym medium.
Zbawienie...
Ciało Chrystusa
Ona potrzebuje.
Ciało Chrystusa.
Chciała poznać Boga
Boga miłości.
Wewnątrz jej...
Głęboko wewnątrz jej...

Ludzie byli dawniej bliżsi sobie. Musieli. Broń nie niosła daleko.

Spójrz na ta prostą drogę.
Nie często się zdarza że w życiu
można napotkać prostą drogę...
Więc nie zastanawiaj się dłużej.
Wsiąc na swą bestię.
Usłysz ryk silnika.
Uslysz w sercu.metal.
Zamknie oczy poczuj wiatr we włosach.
Gnaj przed siebie.
Ty i maszyna...
Jedność.
Życie jest gówno warte bez ryzyka.
Nie zatrzymuj się...
Szybko żyj i młodo umieraj.
Wtedy życie przeżyjesz godnie.

Ludzie byli dawniej bliżsi sobie. Musieli. Broń nie niosła daleko.

Ten wiersz skłania do przemyśleń samym swoim tematem, który choć niby tak powszechny, nie zawsze jest ciekawie ujęty. Bardzo spodobała mi się Twoja twórczość, bo choć sama troszkę piszę, a tak w ogóle to dopiero zaczynam, to jestem pod wrażeniem, co ktoś umie napisać. Liczę na to, że się odezwiesz :) Czekam na odpowiedź i życzę powodzenia w pisaniu i dużo dużo weny .

"Chamstwo za chamstwo, szacunek za szacunek"

W górę wznosimy swe miecze.
Będziemy bojową tak jak przed wiekami.
Że wszystkim co przeciw nam.
Ze wszystkim co zle.
Nasza Sila tylko jedną która. istnieć może tylko tu.
Duma tej ziemi pokolenia Czarny duch.
Stawiamy czoło wszelakim oporą.
Hebrajska wiara dziś upaść ma.
Nasza kultura jest tylko jedna.
Dla prosemickich zdraj
ców,w niej miejsca brak...

Ludzie byli dawniej bliżsi sobie. Musieli. Broń nie niosła daleko.

Urodził się jak każdy człowiek.
Dorasta w biednej rodzinie.
Żył w świecie wolności,miłości nie doznał
cierpienia i bólu.
Z małego chłopca wyrósł młodzieniec.
Lecz świat się zmieniał.
Nastał czas zniszczeń śmierci.
Młodzieniec zapragnął walczyć o dawny świat.
W świecie wojny nie ma miejsca dla takich chłopców.
Lecz mimo wszystko zachwycił karabin
i z dumą nosił mundur.
A gdy przyszło śmierci patrzec prosto w twarz
uśmiechał się do niej.
Z odwagą naciskając za spust....
Wojennej wrzawy nadszedł kres.
Mimo tego świat nie był już taki jakim go
pamiętał młodzieniec.
Pozostał sam bez nikogo.
Bez przyjaciół z dziecięcych lat z którymi
bawił się w piaskownicy.
Wszyscy zgineli za lepszy świat który
odszedł bez powrotnie.
Pozostał sam z medalem na piersi.
Jaki okrutny jest świat dla małego chłopca co
tęskni za piaskownicą i kolegami...

Ludzie byli dawniej bliżsi sobie. Musieli. Broń nie niosła daleko.

Jednym zdaniem :Przemyślenia pewniej niedzieli

Czasem mam ochote
Popędzić tam,gdzie:
Widok dzisiejszy jest jutrzejszym.

Chodz świat nam dobrze znany
Odkrywa coś nowego
Mimo,że było to powiedziane
Wzrok pozwala upewnić sie myślom...

Chodzenie w zwolnionym tępie.
Bez dzwieku guszącego naturę i innych niebezpiecznych dzwieków
Było ukojeniem dla stóp i niemyślących myśli.
Nie byłam sama!!!
Towarzyszył mi mały,cichy,neonowy przyjaciel,
Który był lepszy od człowieka ale...zniknął
Nagle wróciłam do chaosu.

Co sądzicie o wierszu wymyślonym przeze mnie?

ps. jeśli w tym wierszu jest kilka błędów ortograficznych lub interpunkcyjnych to z góry przepraszam.

Wiersz mi się strasznie podoba a t
o już coś znaczy.

Ludzie byli dawniej bliżsi sobie. Musieli. Broń nie niosła daleko.

Wschod slonca obwieszcza poczatek nowego dnia.
W tych niespokojnych czasach tak trudno
zapasc w sen.
Latwiej natomiast zapasc w wieczny sen...
Nadszedl czas gdy biegniemy do swych maszyn
by bronic swej ziemi.
Nie zniszczalni rycerze ktorzy wznosza sie ku blekitowi niebios.
Jaki piekny ten blekit gdy smierc nam
w oczy spoglada.
W oddali widzimy nieprzyjaciela...
Pora dac z siebie wszystko.
Ostatnie spojrzenie na zdjecie ukochanej...
I ster w dol...
Salowy rumak pedzi ku przeznaczeniu az wyje.
Nieprzyjaciel coraz blizej zero szans totalne zaskoczenie.
Spust i seria poszla trafiajac wroga.
Kolejny upadly rycerz gna ku ziemi.
Ilu nas dzis wroci do domu?
A ilu z nas ucaluje ziemie?

Ludzie byli dawniej bliżsi sobie. Musieli. Broń nie niosła daleko.