Zmierzch Bogów
Wracać wciąż do domu Le Guin
Poezja :

Czas już mnie nie dogoni


Straciłem wiarę
Raj zamienił się w piekło
Powstały światy nieznane
Bez imion.

Przechylając kielich
Na sobie płaszcz
Twojej skóry nałożony
Krew spływająca po moim czole.

Przy nogach deszczowa kałuża
Zamienia się w wino
Ja na krzyżu
Chcąc się uśmiechnąć
 
Wargi mi gniją język także
Powoli członki opadają w przestrzeń
Zamieniając się w kruki czarne
Błogim milczeniem odlatując.

I podeszłaś do moich stóp
Łzy opadające na ziemie
Tworzyły uliczkę z czarnych kamieni
Jam wstał i podreptał i czas już mnie nie dogoni.
Komentarz
Średnia ocena: 0
Oceny: 0
starstarstarstarstar

Podobne artykuły