11 września, nakładem Fastball Music, ukaże się trzecia płyta szwajcarskiego Crown Of Glory, pod tytułem „Ad Infinitum”. W dwunastu, zawartych na niej, kawałkach znajdziemy dużą dawkę energicznego i melodyjnego power metalu, który bardzo szybko potrafi dotrzeć do słuchacza i przyprawić go o podrygiwanie różnych części ciała, a także o bardziej spontaniczne reakcje przy, przelatujących kolejno, śpiewnych refrenach.

„Under The Blood Banner” to druga płyta Before God. Wydana została dwa lata po znakomitym debiucie „Wolves Amongst The Sheep”, a był to bardzo pracowity okres, bo w tym czasie ukazały się dwa albumy macierzystej, dla większości muzyków, formacji Bound For Glory. Płyta została wydana przez własną B.F.G. Productions oraz niemiecką Endzeit Klänge. Natomiast kaseta wyszła za sprawą amerykańskiej Strong Survive Records, ale do sprzedaży tylko na terenie Polski, o czym świadczy stosowny zapis w okładce. Jedyne czego nie moge tu rozszyfrowac to co ta okładka przedstawia.

Warto czytać moi Państwo, oj warto. W ten właśnie sposób wpadłem na zespół, który w tym momencie jest gwiazdą sceny. Recenzja jaką swego czasu umieścił na Dark Planet redakcyjny kolega, Oki okazała się kluczowa. Powerwolf, bo niego chodzi, za każdym razem przyciąga tłumy, ponieważ to, co robią jest na bardzo wysokim poziomie. Bez wątpienia przełomem w ich karierze był album „Blood Of The Saints”, od którego to zespół święci sukces za sukcesem.

Knock Out Productions oraz B90 prezentują trzy koncerty Powerwolf i Gloryhammer w Polsce. Niemiecka grupa Powerwolf znana jest m.in. z niebanalnej prezencji scenicznej: malowania ciała, mrocznej scenografii czy gotyckiej garderoby. Zespół w dalszym ciągu promuje rewelacyjny album „The Sacrament of Sin” z 2018 roku, który ukazał się dzięki Napalm Records. Gościem specjalnym będzie grupa Gloryhammer.

Booze & Glory stale koncertuje, ciężko pracując nad swoją rozpoznawalną marką. W tym roku grupa obchodzi 10-lecie swojej działalności, a we wrześniu wydaje nowy album. Razem z zespołami Giuda i The Analogs wyruszają w europejską trasę, która rozpocznie się już w listopadzie. Oczywiście nie mogło zabraknąć dwóch przystanków w Polsce, a będą miały one miejsce 14 grudnia w Warszawie oraz 15 grudnia w Poznaniu.

Knock Out Productions oraz B90 prezentują trzy koncerty Powerwolf i Gloryhammer w Polsce. Niemiecka grupa Powerwolf znana jest m.in. z niebanalnej prezencji scenicznej: malowania ciała, mrocznej scenografii czy gotyckiej garderoby. Zespół w dalszym ciągu promuje rewelacyjny album „The Sacrament of Sin” z 2018 roku, który ukazał się dzięki Napalm Records. Gościem specjalnym będzie grupa Gloryhammer. 

Sarkel był zespołem z Ostrołęki działającym w połowie lat dziewięćdziesiątych. Zostało po nich jedno demo „The Last Glory” z 1998 roku, które wznowione zostało na płycie w 2016, pod tytułem „1994-2002”, jako kompilacja wraz z pozostałym materiałem jaki zespół nagrał podczas swojej działalności. Oryginalnie wyszło na kasecie wydanej przez Nawia Productions i przy pomocy Lament Distribution.

Żagle rozstawione, płyną smocze łodzie. Na płycie wydanej przez Seven Gates Of Hell jest to w kolorach, na kasecie Slavia Productions wszystko mieni się tylko zimną niebiesko-zieloną morskością. Tak oto nadciąga Norden ze swoją pierwszą płytą „Glory In Flames”. Z gdyńskiego nabrzeża spoglądamy w dal, przenosząc się aż na morze Północne i wieki wstecz. Z pomocą bogów lecimy na kruczych skrzydłach wprost do świata wikingów.

Legendarna, moskiewska formacja Aria (Ария) powraca z nowym singlem "Гонка за славой" ("Race for Glory"), który zapowiada ich trzynastą płytę długogrającą, "Проклятье морей" ("Curse of the Seas"). Najnowszy krążek "Carów Metalu", następca dobrze przyjętego "Через все времена" ("Through all Times") z 2014 roku, ukaże się już w listopadzie tego roku nakładem wytwórni M2BA i zawierał będzie 11 nowych kompozycji utrzymanych w klimacie klasycznego heavy metalu. 

Od dawna już nie bardzo mogę wybierać sobie koncerty, na które chce pójść, a jest odwrotnie. Jak mogę iść to patrzę co akurat jest. A, że dzieje się dużo, to zazwyczaj można trafić na coś ciekawego. Na przykład w sobotę miałem do wyboru Bloodthirst w Voodoo i Hammerfall w Progresji. Ponieważ w Voodoo byłem raptem we wtorek przy okazji trasy Christ Agony, tym razem postawiłem na większą imprezę. W dodatku Bloodthirst już widziałem na żywo, a na mistrzów power metalu miałem pójść po raz pierwszy. 

Before God z Minnesoty jest zespołem wywodzącym się ze starej skinowskiej kapeli Bound For Glory. Aż trzech muzyków z jej składu postanowiło założyć alternatywny projekt i przyłożyć jeszcze mocniej grając pogański death metal. Ich pierwsza płyta „Wolves Amongst The Sleep” ukazała się w 1998 roku i od razu namieszała na rynku. Wydała ją, może niezbyt znana, ale osadzona w klimacie, niemiecka Sub Zero Records, na płycie i kasecie. Dzięki temu był do niej dostęp w Polsce. Nie pamiętam w jakich okolicznościach, ale gdzieś, kiedyś zaopatrzyłem się w tą kasetę. Pamiętam za to bardzo dobrze, że od razu bardzo mi się spodobała.

Daniel Ekeroth w swojej książce „Szwedzki Death Metal” pisze, że HammerFall powstał dla jaj. Założyli go w 1993 roku Oscar Dronjak i Jesper Strömblad po swoim odejściu z Ceremonial Oath. Skład uzupełnili muzycy Dark Tranquility Niklas Sundin i Mikael Stanne. Wszyscy poza Oscarem dość szybko opuścili ten zespół, ale HammerFall przetrwał i stał się power metalową potęgą. W 1997 roku, nakładem Nuclear Blast, ukazała się ich pierwsza płyta „Glory To The Brave”.

„Vain Glory Opera” jest trzecią płytą Edguy i to od niej zespół stał się naprawdę znany i zaczął się zaliczać do czołówki światowego power metalu. Nic dziwnego bowiem album jest zlepkiem energicznych hitów, a dodatkowo jego wagę podkreślają znamienici goście jacy zaznaczyli tu swoją obecność.

Cockney Rejects zadebiutowali EP'ką "The Flares and Slippers" wydaną w 1979 roku przez niezależną wytwórnię Small Wonder. Pod koniec tego samego roku dzięki Jimmy'emu Pursey'owi (Sham 69) podpisali kontrakt z wytwórnią EMI, co zaowocowało wydaniem w 1980 dwóch pierwszych albumów: "Greatest Hits Vol. 1" i "Greatest Hits Vol. 2". W tym czasie Scotta zastąpił Nigel Woolf. Utwór "The Greatest Cockney Rip Off" (stanowiący parodię utworu "Hersham Boys" zespołu Sham 69) z płyty Greatest Hits Vol. 2 stał się największym przebojem Cockney Rejects w całej jego karierze (osiągnął 21 miejsce i spędził 7 tygodni na liście przebojów). Członkowie zespołu, którzy byli lojalnymi kibicami drużyny piłkarskiej West Ham United F.C., złożyli jej hołd nagrywając utwór "I'm Forever Blowing Bubbles" (śpiewany przez kibiców West Ham od wczesnych lat 20.).

Kolejny debiutant sceny harsh electro stosunkowo niedawno postanowił podzielić się pierwszą próbką swoich możliwości. Opatrzony niepozornym tytułem "Demo EP", krążek udostępniony został darmowym downloadem za pośrednictwem facebooka, tym samym stając się jedyną jak dotąd reklamą pochodzącego ze słonecznego Puerto Rico projektu VoixNoire. Cztery kawałki wprawdzie nie powalają, ale mogą wywróżyć ciekawą przyszłość młodemu przedsięwzięciu. Zresztą "darowanemu koniowi...".